in ΔΙΑΚΟΠΕΣ, ΠΗΓΑΜΕ

Αγαπημένο Δασικό Χωριό “Papades Village”… για μας top προορισμός!!!

73 Comments

Αυτό το Σαββατοκύριακο ζήσαμε ξέγνοιαστες στιγμές μέσα στη φύση με την προσφορά των 40€/οικογένεια, αποκλειστικά για το elamazi!

Το χαμόγελο στα πρόσωπα των παιδιών μας… αξία ανεκτίμητη!

Είχαμε αρκετό καιρό να πάμε… ξεκινήσαμε 2 οικογένειες και τελικά καταλήξαμε 5 οικογένειες μαζί στο Δασικό Χωριό.

Παρέα τέλεια λοιπόν και για μεγάλους και για παιδιά!

8463282795_6831f46eac

Φτάσαμε Παρασκευή βράδυ, παρότι σκοτάδι τριγύρω μας εντυπωσίασε ο έναστρος ουρανός, ο ενθουσιασμός των παιδιών τρομερός. Αλλά έτσι είμαστε εμείς…

Σάββατο πρωί -πολύ πρωί όμως γύρω στις 6.30 γιατί ο Μάριος ήθελε να δει τις κοτούλες- με το ζόρι βγήκαμε στις 8.00 για να πάμε για πρωινό.

Το πρωινό περιείχε: καφέ φίλτρου, χυμό, γάλα, τσάι, ζυμωτό ψωμί, φρυγανιές, βούτυρο, μερέντα και μαρμελάδα μήλο. Φάγαμε όλοι μια χαρά απολαμβάνοντας την υπέροχη θέα. Και ναι έχουμε πάει και παλαιότερα… με πιο πλούσιο πρωινό αλλά οι συνθήκες αλλάζουν.

Ξεκινήσαμε για τα ζωάκια που τόσο ανυπόμονα περίμεναν όλα τα πιτσιρίκια!

8464391142_4a56d206b1

Ταϊσαμε την έγκυο κατσικούλα, τις κότες και τρέχαμε όλοι μέρα σχεδόν πίσω από ένα γκρι κούνελο που έπαιζε μέσα στο δάσος. Όποιο παιδί τον εντόπιζε κάπου φώναζε και όλα τα υπόλοιπα παιδάκια!

8464388042_14a1682d48

Παίξαμε “μήλα” στο γήπεδο μπάσκετ, οι μπαμπάδες το έριξαν στο μπασκετάκι, όλοι το ευχαριστηθήκαμε. Είχε έναν ωραίο ήλιο και οι μυρωδιές του δάσους… μας κράτησαν μέχρι το μεσημέρι! Μαμαδίσιο φαγητό στο εστιατόριο του χωριού και μετά ξανά παιχνίδι στη παιδική χαρά!

Το πόσο χαρήκαμε οι μεγάλοι που τα παιδιά μας έτρεχαν ξέγνοιαστα χωρίς να σκεφτόμαστε αν θα περάσει κάποιο αυτοκίνητο δεν λέγετε.

8463313103_01bd622ab9

Για το Σάββατο είχαμε και μια έκπληξη καθώς είχαμε πλαστελινοδημιουργίες από την Plasteliniland! Όλα τα παιδιά έφτιαξαν έναν μονόκερο! Σε όλα άρεσε η κατασκευή και όλο το απόγευμα κύλησε απόλυτα δημιουργικά. Και το πρωί είχε δημιουργική απασχόληση αλλά εμείς προτιμήσαμε το παιχνίδι στη φύση, μας έκανε και καλό καιρό!

8464418126_3dc58cbf8b

Μετά τα φωτογράφησε σε φυσικό σκηνικό που είχε φτιάξει με τα παιδιά ο κ.Αριστείδης από την Plasteliniland!

8463324847_ef17765452

Την Κυριακή με εξίσου καλό καιρό, επιλέξαμε να περπατήσουμε σε μια διαδρομή του Δασικού Χωριού.

8464581674_209d73f4c8_c

Πόσο ωραία ήταν!!! Πάρτε μια ιδέα!

8463358327_f090d74844

Και τελικά φτάσαμε μέχρι το πρώτο κιόσκι… περίπου 1.5 χλμ. περπάτημα.

8463487869_7761510544

Το πιο σούπερ ήταν μια κερασιά, το δέντροσπιτο όπως είπαν τα παιδιά.

8463361167_2fea6af33e

Περιμένουμε ανυπόμονα να ξαναπάμε!

Αγαπάμε πολύ το δασικό χωριό  “PAPADES” στους Παπάδες Ευβοίας, ενώ με την προσφορά  40€/οικογένεια ευχόμαστε να γίνει και δικό σας αγαπημένο μέρος!

Γιώργος  – Ελευθερία

 

ΥΓ: Μπορείτε να κατεβάσετε τις φωτογραφίες με τις πλαστελίνες των παιδιών εδώ

plasteliniland

Δεν σου άρεσε; Ενημέρωσε μας!

#ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

Από giorgos

Να σας συστηθώ: είμαι ο Γιώργος και όλα αυτά τα χρόνια, έχω «ξαναζήσει» τα παιδικά μου χρόνια ενώ έχω γνωρίσει γονείς με το ίδιο πάθος και αγάπη προς τα παιδιά!

73 Comments

Leave a Reply

  4. Όμορφο, ξέγνοιαστο και οικογενειακό Σαββατοκύριακο μέσα στη φύση, ό,τι καλύτερο για τον καθένα μας. Ελπίζω να μπορέσουμε ν’ ακολουθήσουμε το παράδειγμά σας σύντομα.

  10. Είχαμε πάει πριν δύο χρόνια με προσφορά από το elamazi. Η μικρή μου κόρη ήταν 2 ετών αλλά ακόμη θυμάται λεπτομέρειες. Το τάισμα των ζώων, το εργαστήριο κηροπλαστικής. το παιδότοπο. Εύχομαι να μπορέσουμε να ξανακάνουμε σύντομα αυτή την εκδρομή.

  17. μπράβο σας – σκέφτομαι όταν μεγαλώσουν τα παιδάκια σας (και τα δικά μας μαζί) – και θα είμαστε παπούδες και γιαγιάδες θα διατηρήσουμε το site και θα το λέμε “ελα-αν-μπορείς” χαχαχα

  22. Ήμασταν κι εμείς εκεί!
    Εξαργυρώσαμε το μεγάλο δώρο που μας έκανε το ELAMAZI.
    Ένα τριήμερο στο Δασικό Χωριό Παπάδες, οι 1500 πόντοι που μας έστειλαν στην περιπέτεια της ανακάλυψης ενός νέου προορισμού, νέων ανθρώπων ντόπιων και ταξιδιωτών σαν κι εμάς.
    Ο Γιώργος κι η Ελευθερία οι ηθικοί αυτουργοί της χαράς μας.
    Οι άνθρωποι του δασικού χωριού οι φροντιστές της διασκέδασης μας.
    Μέχρι την προηγούμενη του ταξιδιού ήμασταν σίγουροι πως κάτι θα γίνει και δε θα καταφέρουμε να πάμε. Όχι δεν ήμασταν στα πρόθυρα της τρέλας, απλά ο κανόνας τον τελευταίο καιρό στη ζωή μας ήταν ότι τίποτα δεν πήγαινε βάση σχεδίου.
    Αλλά αυτή τη φορά ήμασταν κι εμείς εκεί!
    Μαζί με το ELAMAZI, που όπως καταλαβαίνετε τελικά είναι το γούρι μας!
    Ξεκινήσαμε το δρόμο μας με ενθουσιασμό, που αν και ήταν φιδίσιος με στροφές, μας αποζημίωνε με ένα υπέροχο τοπίο, μες στο πράσινο, δίπλα από τρεχούμενα νερά.
    Μια παράκαμψη μέχρι την περίφημη πολύ μεγάλη και πολλά υποσχόμενης για τους καλοκαιρινούς μήνες παραλία της Αγίας Άννας, μας ξεμούδιασε. Παίξαμε κυνηγητό με το κύμα που προσπαθούσε να βρέξει τα παπούτσια μας αλλά δεν τα κατάφερνε, πετάξαμε πετρούλες και συνεχίσαμε το δρόμο μας.
    Φτάσαμε το μεσημεράκι, πήραμε το κλειδί για το ξύλινο σπιτάκι μας και το λατρέψαμε με την 1η ματιά. Μόνο το μπάνιο ήταν λιγουλάκι στενάχωρο, εμείς λίγο xl, αλλά δε σταθήκαμε σ’αυτό. Η θέα απ’ το μπαλκόνι μας υπέροχη, να ξεκουράζεται το μάτι που ταξιδεύει πάνω στη θάλασσα και μέχρι τα νησιά απέναντι, στον ουρανό και πάλι πίσω. Ο μικρός χοροπήδηξε με χαρά πάνω στο κρεβάτι που διάλεξε, έτρεξε σα σίφουνας παντού και μετά φύγαμε για φαγητό.
    Η κουζίνα είχε κάθε μέρα 3 μαγειρευτά, λίγες επιλογές για σαλάτα και ορεκτικά, ψητά της ώρας και ζυμωτό ψωμί. Το κρέας είχε την τιμητική του! Πάντως ότι δοκιμάσαμε ήταν όλα πεντανόστιμα και σε πολύ οικονομικές τιμές.
    Μετά το φαγητό, ο μικρός ζήτησε να βγει να παίξει στην αυλή. Ο χώρος εμπνέει τόση ασφάλεια που τον αφήσαμε να πάει με τα άλλα παιδιά, άλλωστε τον παρακολουθούσαμε από την τζαμαρία του εστιατορίου.
    Τέτοια αίσθηση ελευθερίας είναι πολύτιμη και για τα παιδιά και για τους γονείς και δεν τη βρίσκει εύκολα κανείς.
    Μετά από λίγο βγήκαμε κι εμείς για να εξερευνήσουμε το δασικό χωριό, βρήκαμε τα ζώα για μια 1η γνωριμία, παίξαμε στην παιδική χαρά, μαζέψαμε βελανίδια, κουκουνάρια, φύλλα, ξυλαράκια.
    Μόλις άρχισε να κάνει μπόλικο κρύο και να σουρουπώνει πήγαμε στον παιδότοπο κάτω από το εστιατόριο, όπου η κα Αναστασία ανέλαβε την ψυχαγωγία του γιου μας και μας έδωσε ελευθέρας για να πάμε για καφέ οι γονείς μόνοι μας. Ο μικρός … μόνο που δε μας έδειξε την πόρτα!
    Αυτή η σοκολάτα που ήπια μου φάνηκε η πιο γευστική του κόσμου … τυχαίο; Δε νομίζω!
    Μόλις βράδιασε για τα καλά αποσυρθήκαμε, φουντώσαμε το τζάκι και χουχουλιάσαμε όλοι μαζί, τρώγοντας τηγανόψωμα που πήραμε από το εστιατόριο και διαβάζοντας παραμύθια που δανειστήκαμε από τον παιδότοπο, πριν πέσουμε σε έναν ύπνο γλυκό και ξέγνοιαστο.
    Η 2η μέρα μας ξεκίνησε συναντώντας το γαϊδουράκι έξω από το σπιτάκι μας. Αφού μας έκανε διάφορες γκριμάτσες και το χαϊδέψαμε, συνεχίσαμε με το πρωινό, λιτό μεν νόστιμο δε και στην τελική ελληνικότατο, ότι θα τρώγαμε και σπίτι μας. Χειροποίητη μαρμελάδα μήλο, μερέντα, βούτυρο, άφθονο ζυμωτό ψωμί, γαλλικός, τσάι, γάλα, χυμός. Μετά με την κα Αναστασία πήγαμε για το τάισμα των ζώων. Κότες, μια πλουμιστή φραγκόκοτα, μια παραφουσκωμένη γαλοπούλα και δυο πάπιες έδιναν μάχη για τα σποράκια που πετούσαν τα παιδιά. Ένα κουνέλι γκριζωπό έτρεχε χαρωπό κι ελεύθερο, αλλά τις εντυπώσεις κέρδισε η έγκυος κατσικούλα που μας έγλειψε όλους, δεν άφησε κανέναν παραπονεμένο!
    Κατσικογλυμμένοι και χαρούμενοι παίξαμε στο γήπεδο και στην παιδική χαρά, κι ύστερα αρχίσαμε την εξερεύνηση έξω από το δασικό χωριό.
    1η στάση το μουσείο παλαιολιθικών θηλαστικών κερασιάς, το οποίο ανοίγει από 1η Απριλίου και μετά, αλλά όπως μας είχαν καθοδηγήσει από το δασικό χωριό, αναζητήσαμε την καλή κυρία που έμενε δίπλα και είχε τα κλειδιά, μας άνοιξε και μπορέσαμε να δούμε τα ευρήματα, με τους χαυλιόδοντες από μαμούθ να εντυπωσιάζουν περισσότερο το γιο μας.
    Αφού ευχαριστήσαμε την κυρία που μπήκε στον κόπο να μας εξυπηρετήσει με χαρά, συνεχίσαμε το δρόμο μας για το μοναστήρι του Όσιου Δαυίδ.
    Οι γέροντες μας υποδέχτηκαν φιλόξενα, ο πάτερ έβγαλε την κάρα του Αγίου να πάρουμε την ευλογία εμείς και άλλοι που βρέθηκαν εκεί, μας μοίρασε γλυκά λόγια, ευχές, λουκούμια, κουλουράκια και καφέ. Ο μικρός έπαιξε με χαρά στο προαύλιο και σε μία πηγή με γάργαρο νερό κι έπειτα με γαλήνη στην καρδιά ξεκινήσαμε για τους καταρράκτες του Δρυμώνα.
    850 μέτρα μονοπάτι με ξύλινη κουπαστή από κορμούς δέντρων και σκοινιά για να στηριζόμαστε και από τις 2 πλευρές. Τολμώ να πω εύκολο μονοπάτι ακόμα και για μια non fit ολίγον υψοφοβική εγκυούλα όπως εγώ. Και το τετράχρονο μου δεν ζορίστηκε καθόλου. Όπως και να ΄χει, άξιζε τον κόπο.
    Ξεκινήσαμε από τη β΄ είσοδο κάνοντας στάση πρώτα στην παιδική χαρά που τιμήσαμε δεόντως κι αρχίσαμε τη διαδρομή. Ενδιάμεσα υπήρχαν παγκάκια για ξεκούραση και θαυμασμό του τοπίου, μικροί καταρράκτες στην πορεία μέχρι να φτάσουμε στον μεγάλο και πιο εντυπωσιακό στολισμένο με ένα ουράνιο τόξο για την επίσκεψή μας. Απλά καταπληκτικό!
    Καταλήξαμε στο ήρεμο ποταμάκι που μετά από λίγο γινόταν καταρράκτης. Ο μικρός πέταξε τόσες πέτρες μέσα που πρέπει να αύξησε τη στάθμη τουλάχιστον κατά 1 εκατοστό. Εκεί στο τέρμα είχε ακόμα μια τσουλήθρα για τα παιδιά και μια σουβλακερί που λογικά δουλεύει τους καλοκαιρινούς μήνες.
    Γυρίσαμε πίσω στο δασικό χωριό για φαγητό, γλυκό του κουταλιού κυδώνι σαν της γιαγιάς, ξεκούραση, ξανά βόλτα στο δάσος, ξανά στην παιδική χαρά και το απόγευμα είχαμε τη μεγάλη τύχη να συμμετέχει ο Σπύρος στο εργαστήριο της Plasteliniland που στήθηκε στο χώρο του παιδότοπου.
    Εγώ με το μπαμπά καφέ οι δυο μας, 2η μέρα σερί, ουάου!!!
    Ο μικρός τα κατάφερε! Προσηλωμένος στην κατασκευή του έφτιαξε έναν υπέροχο μονόκερο για τον οποίο ήταν τόσο περήφανος που τον πήγαμε στον παιδικό σταθμό να τον δουν οι φίλοι του και δώσαμε και το φυλλάδιο της Plasteliniland για να ενημερωθούν κι οι δασκάλες μας.
    Η μέρα έκλεισε και πάλι χαλαρώνοντας μπροστά στο τζάκι απολαμβάνοντας τα πικάντικα χωριάτικα λουκάνικα της περιοχής.
    Την Κυριακή πριν φύγουμε χαρήκαμε όσο μπορούσαμε το δασικό χωριό και κατά τις 12 πήραμε το δρόμο της επιστροφής.
    Στο δρόμο για το μεγάλο πλάτανο σταματήσαμε βγάλαμε φορτηγό φτυάρια και τσουγγράνες κι αφήσαμε τον μικρό να σκάψει όσο τραβούσε η όρεξή του το χώμα στην όχθη του ποταμού.
    Τελευταία στάση στον Άγιο Ιωάννη το Ρώσο στο όμορφο χωριό Προκόπι. Προσκυνήσαμε, χαζέψαμε το παζάρι και πήγαμε στην ταβέρνα στο πλάι της εκκλησιάς που έψηναν σουβλάκια έξω που μας έσπασαν τη μύτη. Φάγαμε πολύ καλά, πολύ φτηνά και με το πιο γρήγορο σερβίρισμα ever.
    Ύστερα πήραμε το δρόμο της επιστροφής γεμάτοι όμορφες εικόνες και αποφασισμένοι να ξαναγυρίσουμε σύντομα.
    ELAMAZI κι εσύ να το ζήσεις, εκεί ψηλά στο ΔΑΣΙΚΟ ΧΩΡΙΟ ΠΑΠΑΔΕΣ, ραντεβού στη χαρά!
    ELAMAZI σε στιγμές δημιουργικές με την PLASTELINILAND!
    ELAMAZI κι εσύ, μόνο να κερδίσεις έχεις: νέους φίλους, νέες εμπειρίες, βόλτες και γέλια για τα παιδιά μας!
    ELAMAZI!

  27. ολες οι φωτο ειναι καταπληκτικες και ειλικρινα νομιζω οτι ειναι απο τις καλυτερες επιλογες για την οικογενεια!το κοστος σε σχεση με αυτα που κανουν ειναι πολυ μικρο και πολλοι θα το ζηλευαν! τοσο και εμεις!

  30. φοβερες οι περιγραφες και των 2 οικογενειων! να περνατε παντα τοσο καλα!
    πάντως την περιγραφη της σκηνης με τον κακομοιρικο τον κουνελο να τον ξετρυπωνουν ολημερις τα πιτσιρικια δεν την αλλαζω! γέλασα πολύ!!!

  31. ολα καλά αλλά το πρωινό δεν θυμίζει σε τίποτα αυτό που σερβιριζόταν 3 χρόνια πριν ,η τιμή βέβαια προσαρμόστηκε πλήρως στα δεδομένα των καιρών κ έτσι αν μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στο κόστος της βενζίνης να ξαναπάμε κ εμείς γιατί όντως είναι φυσικός παράδεισος για μικρο΄θς κ μεγάλους

  49. Πήγαμε την προηγούμενη εβδομάδα, πραγματικά τα σπιτάκια πολύ ωραία, και άνετα αν και το πρωινό κάπως φτωχό.(Μέλι, ψωμί καφές και γάλα)
    Πολύ κοντά στους παπάδες στα βασιλικά ανακαλύψαμε ενα καταπληκτικο αγρόκτημα με άλογα ,χήνες, γουρούνια και διάφορα άλλα ζώα.. η μικρή μας 3 ετών έκανε ιππασία δίπλα στη θάλασσα!! και γενικά ήταν πολύ ενδιαφέρουσα μια περιήγηση στους χώρους του.
    Περάσαμε πολύ ωραία..

  59. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΜΕΡΟΣ,ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΓΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΜΕ ΠΑΙΔΙΑ.ΘΑ ΤΟ ΒΑΛΟΥΜΕ ΣΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΝΑ ΠΑΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ.ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΡΩΤΗΣΩ ΑΝ ΓΙΑ ΤΑ ΤΡΙΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΙΣΧΥΕΙ Η ΤΙΜΗ ΤΩΝ 40 ΕΥΡΩ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

    • Νομίζω πως στο site του δασικού χωριού αναφέρει πως δεν δέχονται κατοικίδια, παρόλα αυτά πάρε και ένα τηλεφωνάκι να το επιβεβαιώσεις. Αξίζει να βρείτε μια λύση για το σκυλάκι σας και να πάτε, γιατί σίγουρα θα περάσετε καταπληκτικά. Μιλάω εκ πείρας 😉

Αφήστε μια απάντηση

Η θεατρική ομάδα “Μίμηση Πράξης” μας μιλάει για το Γαϊτανάκι τους!!!

Το αδιαχώρητο με την “Άσπρη Κότα” στο Παίξε Γέλασε