Εντυπώσεις από το Όνειρο Ενός Γελοίου!

Πήγα για 1η φορά να δω έναν μονόλογο και ήμουν πολύ προβληματισμένη αρχικά για το πώς θα αντέξω να βλέπω έναν μόνο ηθοποιό, “είναι άραγε αυτό θέατρο” σκεφτόμουν. Τελικά όμως άξιζε και με το παραπάνω.

Πήγα παρέα με τη μαμά μου η οποία είναι λάτρης της κωμωδίας και σάτιρας (ενώ εγώ το αντίθετο). Είχε καιρό που δεν έχει πάει σε κάποια παράσταση και στο άκουσμα και μόνο ότι θα πηγαίναμε παρέα (αν και ξεροκατάπιε ακούγοντας τη λέξη “μονόλογος”), ντύθηκε, στολίστηκε και με χαρά με συνόδεψε. Πήγαμε λοιπόν στον μονόλογο με το Θωμά Κινδύνη «Το Όνειρο ενός Γελοίου» του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι. Στο τέλος της παράστασης από μόνη της μου είπε ότι της άρεσε, αν και το έργο ήταν σοβαρό.

Η δική μου άποψη είναι ότι το θέατρο “Μορφές Έκφρασης” είναι μικρό, αλλά βγάζει μια πολύ ωραία ατμόσφαιρα και ζεστασιά και σε φέρνει κοντά στον ηθοποιό. Η κοπέλα/κυρία που μας εξυπηρέτησε με τις θέσεις ήταν ευγενέστατη, χαμογελαστή και πρόθυμη. Η παράσταση/ερμηνεία ήταν πολύ καλή και πραγματικά απορώ με τις ψυχικές αντοχές των ηθοποιών.

Σε γενικές γραμμές, ήταν ένα πολύ ευχάριστο απογευματόβραδο και χάρηκα κατά κύριο λόγο, επειδή χάρηκε η μητέρα μου.

Η ανεβασμένη φωτό είναι από το διαδίκτυο μιας και δεν έβγαλα κάποια εγώ.

Λεπτομέρειες για την παράσταση Όνειρο Ενός Γελοίου μπορείτε να βρείτε εδώ.