in

Πήγαμε στο ´Ονειρο Καλοκαιρινής νύχτας

Ευχαριστούμε το ´Ελα μαζί για τις προσκλήσεις…τύχαμε και σε μέρα που ήταν και η επίσημη πρεμιέρα με αποτέλεσμα το θέατρο να είναι γεμάτο από κόσμο και ηθοποιούς που ήταν καλεσμένοι…λοιπόν μετά από σκέψη έχω να πω τα εξής …τι μας άρεσε…μας άρεσαν τα κοστούμια , τα τραγούδια και τα ´´χορευτικά´´ και η όλη κινησιολογία .

Τα ´´αρνητικά´´ πάντα κατά την ταπεινή μου γνώμη:το κείμενο ήταν προσαρμοσμένο για παιδιά όμως σαν κείμενο αυτό καθεαυτό και ο λόγος του θεωρώ ότι παραμένουν δύσκολα έτσι κι αλλιώς παρά την προσαρμογή τους. το χιούμορ του ήταν χιούμορ που απευθύνονταν στους μεγάλους κατεξοχήν με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την παρωδία της ιστορίας του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας και απόδειξη αποτελούσε το γεγονός ότι κυρίως οι γονείς γελούσαν και τα μεγάλα παιδιά σε κάποια σημεία μόνο αυτά…θεωρώ ότι παρότι λένε ότι η παράσταση απευθύνεται και στα μικρότερα παιδιά αυτό δεν ισχύει νομίζω ότι απευθύνεται σε παιδιά μεγαλύτερα των 10 ετών…

Νομίζω ένα κατακλείδι ότι το βασικότερο και δυσκολότερο κατόρθωμα όταν κάνεις θέατρο για παιδιά είναι να δημιουργήσεις αυτό που απευθύνεται στην παιδική ψυχή και εμείς οι γονείς να το βλέπουμε και να ξαναγινόμαστε για λίγο παιδιά και όχι να φτιάξει κανείς κάτι που υποτίθεται ότι είναι για παιδιά αλλά ουσιαστικά είναι θέαμα για ενήλικες λίγο απλουστευμένο αλλά με μουσική και με πολύχρωμα κοστούμια…αυτό δεν το καθιστά παιδικό θέαμα που θα αγγίξει τις παιδικές ψυχές…γι αυτό πιστεύω αν και στην κόρη μας αρέσει πολύ το θέατρο σ αυτήν την παράσταση μας είπε «λίγο μου άρεσε , ήταν μπερδεμένη η ιστορία της» ενώ σε δυο μόνο σημεία της γέλασε παρότι πολλοί ενήλικες στα ίδια σημεία είχαν ξεκαρδιστεί.

Προσωπικά θεωρώ ότι ήταν περισσότερο μια παρωδία του σαιξπηρικού κειμένου για ενήλικες παρά μια παράσταση που απευθύνονταν σε παιδιά …και είναι κρίμα γιατί είναι ένας θίασος απ ότι φαίνεται με πολύ μεράκι και αγάπη γι αυτό που κάνουν…

8 Comments

Leave a Reply
  1. θα συμφωνήσω απόλυτα , είδαμε και εμείς την παράσταση χθές και η αλήθεια είναι ότι τα παιδιά λίγο μπερδεύτηκαν ( ηλικία 8 ετών ).Δεν κατάλαβαν ιδιαίτερα το νόημα της παράστασης . Και τα σημεία που γέλασαν ήταν πολύ λίγα και συγκεκριμένα . Επίσης αν θέλουν στην επισημη πρεμιέρα να γεμίζουν το θέατρο με φίλους (όπως είπαν ) που ‘εχουν προσκλήσεις ας μην δέχονται άλλο κόσμο και να λένε ότι δεν έχουν θέσεις για να κάτσουμε η οικόγενεια μαζί και να το ψάχνουν .

  2. Βέβαια πολλοί ενήλικες και όχι πολύ…μου ´´διορθώνει ´´ αυτόματα κάποιες λέξεις ο υπολογιστής όταν γράφω στο tablet και γίνονται πολλά λάθη τελικά αν δεν το προσέξω, με συγχωρείτε …αν γίνεται εκ των υστέρων να διορθωθεί μακάρι!

  3. Πήγαμε κι εμείς εχθές στην παράσταση με προσκλήσεις από το ελαμαζι. Θα συμφωνήσω μαζί σας ότι η παράσταση είναι για μεγαλύτερα παιδιά, 10 ετών και άνω. Τα δικά μου 6 ετών γελούσαν μόνο με το ξωτικό τον Πουκ ενώ κουράστηκαν από την διάρκεια της παράστασης προφανώς επειδή δεν μπορούσαν να παρακολουθήσουν την ροή του έργου. Για να μην αφήνουμε αρνητικές εντυπώσεις πολύ καλή παράσταση, ωραία μουσική, κουστούμια, ερμηνείες, φοβερή η κινησιολογία των ηθοποιών αλλά για μεγαλύτερα παιδιά

  4. Σκεφτόμουν να πάμε. Μάλλον θα πάω μόνο με τον γιό μου που είναι 10 χρονών. Δεν νομίζω η μικρή μου που είναι 5 χρονών να καταλάβει το έργο σας ευχαριστώ πολύ για την ενημέρωση σας

Αφήστε μια απάντηση

Είδαμε την παράσταση “Ο Δόκτωρ Τζέκυλλ και κύριος Χαϋντ” του Θεάτρου Τέχνης Κάρολος Κούν.

Το όνειρο ενός γελοίου!