ΜΟΝΟ ΑΝ ΤΟ …ΠΙΣΤΕΨΕΙΣ;

Σήμερα με διπλή πρόσκληση από το έλαμαζί είδαμε , τα δύο κορίτσια μου και εγώ , την παράσταση “Μόνο αν το πιστέψεις ” στο θέατρο Αλίκη . Παρόλο που είχα διαβάσει όλα τα σχόλια των “ελαμαζίστας” δεν είχα καταφέρει να καταλάβω σε ποιές ηλικιές απευθύνεται . Έχοντας λοιπόν προσωπική άποψη και συζητώντας με τη μεγάλη μου κόρη , 11 ετών, αλλά και με την μικρότερη , 9 ετών, θα πρότεινα την συγκεκριμένη παράσταση για παιδάκια μέχρι 8-9 ετών το πολύ.
Η ερμηνεία της κυρίας Καστάνη απέδειξε πως είναι πραγματικά επαγγελματίας σε αυτό που κάνει έστω και αν είναι παιδική παράσταση. Τα υπόλοιπα παιδιά που την πλαισιώνουν ταλαντούχα , καλλίφωνα , έδωσαν κέφι . Η ζωντανή μουσική πάντα αποτελεί ένα εντυπωσιακό σημείο και σε συνεπαίρνει. Αλλά το κείμενο …ιδιαίτερα αδύναμο , κατά τη γνώμη μου πάντα. Τα νοήματα λίγο ασύνδετα , σίγουρα δεν τρομάξαμε για να ξεπεράσουμε τον φόβο μας , ούτε ξεκαρδιστήκαμε στα γέλια . Η μεγάλη μου κόρη , που έχει διαβάσει αρκετά , διέκρινε κάποιες ομοιότητες με άλλα διηγήματα . Τα παραπάνω δεν μειώνουν την αξία της παράστασης απλά την καθιστούν κατάλληλη για μικρότερα παιδάκια .
Επιστρέφοντας στο σπίτι χρησιμοποιήσαμε το σταθμό του μετρό Συντάγματος και απολαύσαμε τα ευρήματα των ανασκαφών κατά την διάνοιξή του .