in

Κάτι σαν κήπος – studio Μαυρομιχάλη

Παρακολουθήσαμε το Σάββατο την παράσταση. Ήταν εξαιρετικά προσεγμένη και παρατήρησα πως άνετα παρακολούθησαν καθ’όλη τη διάρκεια από 18 μηνών περίπου. Είχε αρκετές αναφορές σε messy play, κατάλληλο φωτισμό και υπέροχη μουσική. Όταν κάποιο βρεφος δυσανασχετουσε οι ηθοποιοί το ηρεμουσαν, προσάρμοζαν τον τόνο της φωνής τους ή το κοίταζαν για να το καθησυχάσουν. Στο τέλος της παράστασης πρόσφεραν μανταρίνια, σταφίδες και αμύγδαλα στο κοινό και προέτρεπαν να αγγίξουν τα μουσικά όργανα και τα σκηνικά τα παιδάκια. Ειδικά αυτό το κομμάτι τα ενθουσίασε όλα !

Από elis08

1 Comments

Leave a Reply

Αφήστε μια απάντηση

Στη Χώρα του Πουπωσγιατί! για τα μικρότερα παιδιά στον ΚΙΝΗΤΗΡΑ

Εντυπώσεις από την παράσταση Οι ιστορίες του παππού Αριστοφάνη