γράφει η Δήμητρα Τσιαούση
Η Βάσια Μαυράκη μιλά στο elamazi με αφορμή στο πρώτο της βιβλίο «Χίλια χρόνια μετά… και άλλα χίλια» . Η ίδια γεννήθηκε στην Αθήνα στις 13 Σεπτεμβρίου του 1967. Είναι παντρεμένη και μητέρα δύο αγοριών. Αφού ταξίδεψε πολύ και έμεινε σε διαφορετικές χώρες αλλά και πόλεις της Ελλάδας, λόγω του επαγγέλματος του συζύγου της (στρατιωτικός πιλότος), πλέον ζει και εργάζεται μόνιμα στην Αθήνα.
Τα ταξίδια της, ωστόσο, είναι η σπουδαία παρακαταθήκη της. Αυτά αποτελούν, άλλωστε, πηγή της έμπνευσής της και πολλές φορές συνδέονται άμεσα με τις συγγραφικές αναφορές της. Παρότι σπούδασε ψυχολογία, τα τελευταία χρόνια ασχολείται επαγγελματικά με τη συμβουλευτική αστρολογία (Empathetic Astrological Approach, Human Design). Αρθρογραφεί σε γνωστά περιοδικά και site.
Πιστεύετε στον καρμικό έρωτα, όπως διαγράφεται στο πρώτο σας μυθιστόρημα «Χίλια χρόνια μετά… κι άλλα χίλια»; Ποια στοιχεία τον χαρακτηρίζουν;
Αν δεν το πίστευα δε θα είχα και κανέναν απολύτως λόγο να δημιουργήσω αυτό το βιβλίο. Γιατί στην αντίθετη περίπτωση, όλο το δημιούργημά μου θα ήταν ένα ψέμα. Δεν θα είχε ψυχή! Πιστεύω στο Κάρμα , όχι μόνο στον καρμικό έρωτα, μα στο Κάρμα, στη ζωή γενικότερα. Και ξέρετε όλο αυτό για το οποίο έχει χυθεί τόσο μελάνι, η λέξη αυτή ή μάλλον η έννοιά της που έχει τόσο πολλούς πολέμιους και άλλους τόσους θιασώτες, πέρα από την Σανσκριτική της καταγωγή, κρύβει μέσα της μια τόσο, μα τόσο απλή αλήθεια! Δεν είναι τίποτε άλλο πέρα από το νόμο της ανταποδοτικότητας ή το νόμο του αντιπεπονθότος αν θέλετε. Το εκτόπισμα αυτό των ενεργειών μας, των πράξεών μας, που έρχεται και μας συναντά σε χρόνο ανύποπτο. Και δεν είναι φόβητρο ή απειλή, όχι. Είναι απλώς η ευκαιρία για διόρθωση, η ευκαιρία για αναβάθμιση, η ευκαιρία του ανθρώπινου να ακουμπήσει το Θεϊκό. Οι περισσότεροι άνθρωποι όταν μιλούν για καρμικό έρωτα έχουν στο μυαλό τους τον τέλειο έρωτα με την ευτυχή κατάληξη! Δεν είναι όμως έτσι. Ή τουλάχιστον, όχι πάντα! Καρμικός είναι ο έρωτας που έχει περάσει δια πυρός και σιδήρου, αυτός που έχει αφήσει πληγές ανοιχτές, αυτός που έχει αφήσει χρωστούμενα από εποχές αλλοτινές. Καρμικός είναι ο έρωτας που βλέπεις τον απέναντι και αναλογίζεσαι: «εγώ σε ξέρω εσένα, εγώ σου έκανα πολλά και εσύ άλλα τόσα σε εμένα, εγώ σε φέρνω μαζί μου από πολύ παλιά… Αναγνωρίζω τον ήχο της φωνής σου, αναγνωρίζω το βλέμμα των ματιών σου. Σε βλέπω πρώτη φορά μα νιώθω πως σε ξέρω από πάντα»!
Από πού εμπνευστήκατε τα ονόματα των ηρώων σας;
Η Ιπποδάμεια, που το όνομά της σημαίνει η γυναίκα που δαμάζει τα άλογα, στη μυθολογία μας ήταν η πριγκίπισσα της Μεσσηνίας. Κόρη του βασιλιά Οινόμαου που την έστειλε απρόθυμη νύφη στη Θεσσαλία. Αυτή η ιστορία ήταν η έμπνευση για την ηρωίδα μου και για το όνομα που της χάρισα. Το όνομα του αρχηγού των Κενταύρων το δημιούργησα και το αγάπησα πολύ! Πόσο πιο όμορφο όνομα για ένα πλάσμα, δυνατό, αρχηγικό, ένα πλάσμα περήφανο, αρχοντικό! Άρχοντας , ο αρχηγός των Κενταύρων με τη διττή ανθρώπινη και αλογίσια φύση. Ιπποδάμεια, η γυναίκα που το όνομά της δείχνει την αγάπη της για τα άλογα και τον τρόπο που μπορεί να τα δαμάζει. Η γυναίκα που ποθεί να δαμάσει το θηρίο μέσα στον άνδρα… Όλες οι γυναίκες διαχρονικά.
Ο έρωτας του Άρχη και της Δαμείας έχει μεγάλες ανατροπές και μάλιστα περνά από διαφορετικές εποχές. Χωρίς να ξέρουμε την τελική έκβαση της ιστορίας, τι μας διδάσκει αυτή η ιστορία;
Μα η ζωή μας η ίδια δεν είναι μια μεγάλη ανατροπή; Πώς θα μπορούσε να μην έχει ανατροπές ο έρωτας, ένα από τα εκφραστικότερα κομμάτια της; Γεννιόμαστε, ερωτευόμαστε, πεθαίνουμε. Τρεις μεγάλοι σταθμοί που τους βιώνουμε ερήμην μας. Τρεις μεγάλοι σταθμοί που ο Άρχης και η Δαμεία τους βίωσαν σε τρεις διαφορετικές εποχές. Τι μας διδάσκει λοιπόν η ιστορία τους ή τι θα ήθελα εγώ να μείνει στην ψυχή των αναγνωστών μου; Θα ήθελα να μείνει η απόλυτη δύναμη του έρωτα, αυτή που δε χάνεται μέσα στο χρόνο, αυτή που ταξιδεύει μέσα στους αιώνες, αυτή που μένει αναλλοίωτη. Να καταλάβουν πως στην ουσία ο χρόνος δεν υπάρχει, πως ο χώρος είναι σχετικός… Πως πάντα θα γεννιόμαστε, θα ερωτευόμαστε, θα πεθαίνουμε και πάλι από την αρχή!
Τα ταξίδια πόσο σας έχουν επηρεάσει ως συγγραφέα;
Είναι ένα κομμάτι της ζωής μου τα ταξίδια μου, που έχουν λειτουργήσει ως αποθήκες εικόνων, χρωμάτων, εμπειριών. Μία αποθήκη από την οποία συνεχώς ανασύρω και όσο ανασύρω, τόσο περισσότερα θυμάμαι. Σας βεβαιώνω όμως πως τα μεγαλύτερα ταξίδια μου δεν απαιτούσαν τη φυσική μου παρουσία, γιατί ήταν τα ταξίδια του μυαλού. Τα πιο άνετα, ξεκούραστα και ανέξοδα ταξίδια ήταν αυτά που έκανα μέσα από τα βιβλία που έχω διαβάσει, όπως και οι περισσότεροι από εμάς πιστεύω. Το μυαλό μπορεί να συνοδέψει το σώμα σε κάθε ταξίδι. Το σώμα όμως δεν μπορεί να συνοδέψει το μυαλό σε όλα του τα ταξίδια. Ο συνδυασμός αυτών των δύο έχει επηρεάσει νομίζω την συγγραφική μου φαντασία «ανεπανόρθωτα».
Πού συναντιέται η Ψυχολογία και η Συμβουλευτική Αστρολογία και πού εφαρμόζονται στο μυθιστόρημά σας;
Η Ψυχολογία και η Συμβουλευτική Αστρολογία είναι αδελφές εξ’ αίματος! Η συνάφειά τους είναι απόλυτη. Οι μεγαλύτεροι Ψυχολόγοι/ Ψυχίατροι, γνώριζαν αστρολογία. Ο Carl Jung, ο μεγάλος Ελβετός αναφέρεται στα 12 αρχέτυπα και λέει πως στο μέλλον οι ψυχίατροι θα πρέπει να λαμβάνουν σοβαρά τον γενέθλιο χάρτη του ασθενούς τους αν θέλουν να ανακαλύψουν γρηγορότερα τα βαθύτερα κομμάτια του ψυχισμού τους. Ασχολούνται και οι δύο με τον άνθρωπο και την «ψυχή» του, με τα 21 αυτά γραμμάρια που απλώς αλλάζουν «κατοικία» μέσα στο χρόνο, κουβαλώντας όμως τον απόηχο αυτών που βίωσαν. Η παρουσία τους, λοιπόν, στο μυθιστόρημά μου είναι έντονη από την πρώτη στιγμή και ο μεγάλος συνδετικός τους κρίκος είναι ο Δάσκαλος, ο Θεραπευτής Χείρωνας, ο αστεροειδής της σύγχρονης αστρολογίας που στο γενέθλιο χάρτη μας συμβολίζει το τραύμα και την ίαση του.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια συγγραφικά;
Στα μελλοντικά μου σχέδια είναι να μπορούσα να κάνω βιβλία όλα αυτά που έχω στο μυαλό μου! Προς το παρόν όμως θα ήθελα να ζήσω όσο περισσότερο γίνεται αυτό που μου συμβαίνει αυτή τη στιγμή. Το «Χίλια χρόνια μετά… και άλλα χίλια» έχει σηματοδοτήσει μια από τις πιο ευτυχισμένες περιόδους της ζωής μου και την ευτυχία πρέπει να τη χαιρόμαστε στο έπακρο. Θέλω, λοιπόν, να του δώσω το χρόνο να αγαπηθεί από το αναγνωστικό κοινό τόσο όσο το αγάπησα και εγώ. Πραγματικά δεν έχω παράπονο, από τα μέσα Ιουλίου που «είδε το φως της ζωής», πήρε απίστευτη αγάπη και αυτό που για εμένα είναι το πιο σημαντικό είναι πως μιλούν για ένα βιβλίο διαφορετικό, για μια ιστορία μη αναμενόμενη, για μια ιστορία αγάπης που κάνει αυτούς που το διάβασαν να ψάχνουν για πειρατικές γαλέρες με λευκά πανιά στο πέλαγος και Κενταύρους κρυμμένους πίσω από τις φυλλωσιές των δέντρων!
Πόσο διαρκεί ένας έρωτας; Κάποιοι θα πουν για μια ζωή. Μήπως όμως αυτό είναι-τελικά- πολύ στενό πλαίσιο, μπροστά σε κάτι τόσο σαρωτικά ισχυρό;
Πόσες δυνάμεις μπορούν να «συνωμοτήσουν» για να μην μείνει ανεκπλήρωτος; Τι εξαρτάται αποκλειστικά από εμάς; Kαι τι μπορεί να μας φέρει η μοίρα, το κάρμα, το τυχαίο- αυτό που τέλος πάντων ξεφεύγει από τη δική μας λογική;
Στο πρώτο της μυθιστόρημα «Χίλια Χρόνια Μετά… και άλλα χίλια» η Βάσια Μαυράκη μάς παίρνει τρυφερά από το χέρι και μας ζητά να ακολουθήσουμε τον Άρχη και την Δαμεία. Να παρακολουθήσουμε την πορεία τους όχι σε μια, αλλά σε τρεις ζωές. Στις δύο ο έρωτάς τους παραμένει ανεκπλήρωτος. Στην τρίτη θα καταφέρει να κλείσει ο κύκλος, μπαίνοντας το πολυπόθητο happy end;
Μια καρμική ιστορία αγάπης, ιδανική συντροφιά για τις μέρες του καλοκαιριού.
Τίτλος: Χίλια χρόνια μετά… κι άλλα χίλια
Συγγραφέας: Βάσια Μαυράκη
Εκδόσεις: Ιβίσκος
Σελίδες: 504
Τιμή: 16.80
Πρώτη κυκλοφορία: Ιούλιος 2017
Λίγα λόγια για τους ήρωες
Τρεις διαφορετικές ιστορίες. Ή μήπως μία; Ο Άρχης και η Δαμεία, δύο σύγχρονοι άνθρωποι, συναντιούνται τυχαία (;) στην αυλή της Μονής του Ταξιάρχη στην Μυτιλήνη, θέλοντας να ευχαριστήσουν- ο καθένας για τους δικού του λόγους-τον Άγιο για το θαύμα που τους άλλαξε τη ζωή.
Κι όμως, αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που διασταυρώνονται οι δρόμοι τους. Το παρελθόν τους είναι κοινό και χάνεται στο βάθος των αιώνων. Οι ήρωες έχουν συναντηθεί και αγαπηθεί άλλες δύο φορές, σε διαφορετικές εποχές.
Τον 11ο αιώνα, στο ίδιο πάλι μοναστήρι, κατά την άλωσή του από τον αρχηγό των Σαρακηνών πειρατών Σιχράν, ήταν και οι δύο εκεί. Άρχοντας του Στένακα αυτός, αιχμάλωτη στα χέρια του κουρσάρου αυτή. Αλλά και στο Πήλιο, στο πεδίο της μάχης μεταξύ Κενταύρων και Λαπίθων. Αρχηγός των πρώτων αυτός, πριγκίπισσα της Μεσσηνίας αυτή.
Το παρόν τους ζητάει να κλείσουν τους κύκλους που άφηναν διαρκώς ανοιχτούς και να βιώσουν στο έπακρο αυτή τη φορά τη σχέση τους. Θα τα καταφέρουν;
Ακούγεται ενδιαφέρον και διαφορετικό. Θα το αναζητήσω.