Διαβάζοντας το θεατρικό έργο του ιστορικού Howard Ζinn νιώθεις τις λέξεις να θέλουν να σκιρτήσουν από το βιβλίο και να ζωντανέψουν. Με τον τρόπο αυτό, αναγνώσαμε το πρωτότυπο βιβλίο που ρέει από σοφίες, καυστικά σχόλια, στοργικά λόγια, λέξεις ανθρώπινες.
Ο Άγγελος Αντωνόπουλος παρουσιάζει τον συγκεκριμένο μονόλογο με τόση καθαρότητα, τέτοια διαύγεια, που θαρρείς ότι βλέπεις μπροστά του τον ίδιο τον Μαρξ! Ο Λόγος είναι δουλεμένος χρόνια, αν αναλογιστούμε ότι παρουσιάζεται αρκετά χρόνια επί σκηνής από τον ίδιο από το 2005, μα σκηνοθετικά είναι η πρώτη φορά που «επεμβαίνει» ο ηθοποιός.
Η φλογερή ματιά του κειμένου λύνεται, ξεδιπλώνεται στο πρόσωπο του ηθοποιού. Κι αν σας περνά από το νου ότι πρόκειται για Μαρξιστικό έργο προπαγάνδας και αριστερόστροφης προσήλωσης, θα πέσετε έξω μονομιάς. Δεν πρόκειται για πολιτικό λόγο! Από την αρχή, δηλώνεται το κίνητρο του ήρωα. Θέλει να αποκαταστήσει το όνομά του στην ιστορία!
Μα τι είναι μαρξισμός? Τι, πραγματικά, ήθελε να υποδηλώσει ο Μαρξ με τη ρήση «η Θρησκεία είναι το όπιο του λαού» που τον βαραίνει αιώνες τώρα? Η απολογία του είναι καταιγιστική και ξεκάθαρη. Ποιος μπαίνει στον κόπο να μελετήσει τον Λόγο συνολικά?
Το εξαιρετικό σημείο του θεατρικού έργου – γεγονός που υποδηλώνει την διαχρονικότητα του κειμένου θεατές – είναι η μετάβαση από το χθες στο σήμερα και η σύνδεση των δυο χρόνων. Οι «μεταγενέστεροι» σχολιασμοί και προβληματισμοί του μεγάλου Γερμανού διανοητή παίρνουν σάρκα και οστά στην ερμηνεία του Άγγελου Αντωνόπουλου. Όλα αυτά τα στοιχεία κάνουν το έργο προσφιλές σε όλες τις ηλικιακές ομάδες των θεατών.
Η παράσταση κρατά το ενδιαφέρον του θεατή αμείωτο, χάρη στις εναλλαγές των θεμάτων που ανασύρει από την μνήμη του ο ήρωας και προκαλούν διαφορετικές συναισθηματικές καταστάσεις στο θεατή… άλλοτε το γέλιο, την συμπάθεια, την έκπληξη, την συγκίνηση…
Πρόκειται για μια παράσταση που πρέπει να μπει στις αποσκευές κάθε θεατή, τόσο από πλευράς νοήματος όσο και ερμηνείας του ηθοποιού!
Εμείς θα κρατήσουμε τα παρακάτω λόγια από το κείμενο της παράστασης ως ένα κίνητρο προς το Θεατή:
«Λοιπόν, μπορείτε να διαδώσετε τα νέα: Ο Μαρξ γύρισε! Για λίγο. Αλλά πρώτα να ξεκαθαρίσουμε κάτι: Δεν είμαι μαρξιστής».
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ.
Είναι μια από τις παραστάσεις που θέλουμε να δούμε εδώ και χρόνια. Ελπίζω να τα καταφέρουμε φέτος