Συγκίνηση με “Το Θαύμα της Άννι Σάλιβαν” στο θέατρο Μεταξουργείο

Είδαμε “Το Θαύμα της Άννι Σάλιβαν” στο θέατρο Μεταξουργείο

Το θέατρο Μεταξουργείο συμπληρώνει φέτος 20 χρόνια λειτουργίας. Η Άννα Βαγενά, πιστή στο όραμά της αλλά και το όραμα του Λουκιανού Κηλαηδόνη για τη δημιουργία ενός χώρου έκφρασης και επικοινωνίας, γιορτάζει αυτή την επέτειο παρουσιάζοντας, σε συνεργασία με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Λάρισας, το εμβληματικό έργο «Το θαύμα της Άννυ Σάλιβαν» του Γουίλιαμ Γκίμπσον. Η μετάφραση είναι του Μάριου Πλωρίτη, η δραματουργική επεξεργασία του Βασίλη Κατσικονούρη και η σκηνοθεσία της Νικαίτης Κοντούρη.

Εμπνευσμένο από μια αληθινή ιστορία που συνέβη στον αμερικανικό νότο στα τέλη του 19ου αιώνα. Ηρωίδες, δύο γυναίκες -πρότυπα θέλησης και πίστης- η Έλεν Κέλλερ και η δασκάλα της, Άννυ Σάλιβαν.

Σε ηλικία 19 μηνών, οι γονείς της Έλεν Κέλλερ  αντιλήφθηκαν ότι ήταν κωφή και τυφλή και την πήγαν στο Ινστιτούτο Τυφλών της Βοστώνης, όπου την ανέλαβε η παιδαγωγός Άννα Σάλιβαν. Η περίπτωσή της, διαδόθηκε παγκοσμίως λόγω ενός θεατρικού έργου, το οποίο ήταν βασισμένο στην αυτοβιογραφία της, που αναπαριστούσε τις προσπάθειες της Σάλιβαν να αναπτύξει έναν κώδικα επικοινωνίας μαζί της με την παντελή έλλειψη ομιλίας. Τελικά, έμαθε τη νοηματική γλώσσα και το 1888 γύρισε στη Βοστώνη, όπου θεωρήθηκε παιδί θαύμα.

Η παράσταση είναι ένας ύμνος στην αφοσίωση στο στόχο, την επιμονή, την υπομονή όπου με σθένος ψυχής η δασκάλα Άννι Σάλιβαν βγάζει από τα σκοτάδια την μικρή Έλεν και την μεταμορφώνει.

Η δασκάλα της δεν την οικτίρει, δεν την χαϊδεύει εν αντιθέσει ξυπνά μέσα της την ανάγκη για επικοινωνία. Η  Γιασεμί Κηλαηδόνη πραγματικά συγκινητική στο ρόλο της, με συναίσθηση, σοβαρότητα, απόγνωση μερικές φορές, κατόρθωσε να πετύχει αυτό που έμοιαζε ακατόρθωτο και μας κέρδισε από την πρώτη στιγμή πάνω στη σκηνή. Μέσα από την εκπαίδευση της Έλεν εκπαιδεύτηκαν και οι γονείς καθώς ο στρατηγός (Αλέξανδρος Σωτηρίου) έγινε πιο διαλλακτικός ενώ η μητέρα (Λίνα Φούντογλου) έδειξε εμπιστοσύνη και σε άλλα άτομα πέρα από εκείνη την ίδια που αγαπά το παιδί της. Ο μεγάλος γιος (Σταμάτης Μπάνκης) απέκτησε κι αυτός λόγο, ορθώνοντας το ανάστημά του.

Ένα ξεχωριστό μπράβο στη μικρή Έλεν (Κατερίνα Κανάκη) η οποία με κάθε βουβό βλέμμα της μας μάγεψε, τόσο με την εκπληκτική της κίνηση ως κωφή και τυφλή – παρατεταμένα χεράκια να αντιληφθεί το κενό και με αγωνία στη κίνηση, αναμαλλιασμένη και πνεύμα αντιλογίας σε όλα, όσο και με τη σταδιακή μεταμόρφωση της με συγκροτημένες κινήσεις στη συνέχεια. Το δε τέλος με την αγωνιώδη κραυγή της που συνέδεσε το αντικείμενο με την λέξη και ξεκίνησε να “μιλάει” μας συγκίνησε βαθύτατα.

Μια παράσταση που προτείνουμε να δείτε με τα παιδιά σας, σίγουρα θα σας κρατήσει όλους καθηλωμένους ανεξαρτήτως διάρκειας και θα σας δώσει υλικό για συζητήσεις μετά το τέλος της.

Φύγαμε γεμάτοι από το θέατρο και με μια αίσθηση ότι μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι όλοι μας.

Λεπτομέρειες για την παράσταση μπορείτε να βρείτε εδώ.