ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΥΡΟΣ
Επισκεφθήκαμε το Θέατρο Παλλάς για παρακολουθήσουμε το οπτικοακουστικό αριστούργημα “REUNION THE MUSICAL”,ένα αμιγώς ελληνικό θεατρικό έργο αφιερωμένο στην μουσική των χρυσών δεκαετιών 80’s και 90’s. Ένα μιούζικαλ, δημιούργημα από την ιδέα μέχρι τη σκηνοθεσία, της Θέμιδας Μαρσέλλου, που αποτελεί την απόλυτη σκηνοθέτιδα των μιούζικαλ στην Ελλάδα.
Η αυλαία άνοιξε με το υπέροχο σκηνικό πολυχώρο του Μ. Παντελιδάκη να βρίσκει τους 5 πρωταγωνιστές στους ιδιωτικούς χώρους τους. Ο δικηγόρος του εκλιπόντος φίλου τους Νίκου Ιωακειμίδη που ζούσε στην Αμερική, τηλεφωνεί σε κάθε έναν ξεχωριστά για να τους ανακοινώσει τον θάνατο του. Τους καλεί στο γραφείο του, χωρίς να γνωρίζουν ότι θα συναντηθούν όλοι μαζί, για να τους ενημερώσει σχετικά με την διαθήκη που τους άφησε. Τελευταία του επιθυμία είναι να ξαναβρεθούν όλοι μαζί και να κάνουν μία συναυλία όπως παλιά! Το μουσικό κομμάτι της παράστασης ξεκινά υπό τους ήχους του τραγουδιού “Το φιλαράκι” της Σοφίας Βόσσου, το οποίο και τραγουδούν όλοι μαζί.
Αμέσως μετά το σκηνικό αλλάζει και μεταφερόμαστε στο γραφείο του δικηγόρου όπου και θα συναντηθούν μετά από πολλά χρόνια οι 5 φίλοι. Η συνύπαρξή τους και μόνο αποτελεί αφορμή για συνεχείς τσακωμούς. Το μουσικό συγκρότημα που είχαν διαλύθηκε με άσχημο τρόπο και δεν θέλουν να βλέπουν ο ένας τον άλλον, ο καθένας για διαφορετικούς λόγους. Εκεί αρχίζει η πλοκή και οι ανατροπές.
Εμφανίζεται στην σκηνή ο Νίκος, σε νεαρή ηλικία, και τους μιλά μέσω της διαθήκης του. Υπό τους ήχους του συγκλονιστικού τραγουδιού “Και θα χαθώ”, που συνδέει το παρελθόν με το παρόν, εμφανίζονται οι πρωταγωνιστές σε νεαρή ηλικία και συνοδεύουν το τραγούδι όλοι μαζί. Εκεί, τους προκαλεί και τους προσκαλεί να ξαναβρεθούν σε μια τελευταία συναυλία με όλα τα έξοδα πληρωμένα. Αυτό αποτελεί και την τελευταία του επιθυμία – ευχή, να δει τα φιλαράκια του ενωμένα και αγαπημένα για μία ακόμη φορά. Ένα κολάζ με ιστορίες από το παρελθόν συνδέουν το παρόν και βοηθούν την ροή της ιστορίας.
Τα φωτογραφικά εφέ γεμίζουν την σκηνή ανάλογα με την περίσταση και τον χώρο που βρίσκονται οι πρωταγωνιστές. Βρεθήκαμε από το βενζινάδικο της Παυλίνας (Πωλίνα), στο γραφείο του επιχειρηματία Μάριου Αλικόπουλου (Κώστας Μπίγαλης) αλλά και στο δωμάτιο της κόρης της Σμαράγδας (Μαντώ) όπως και στην κρεβατοκάμαρα της Μαρίνας (Σοφία Βόσσου) αλλά και στο στούντιο του Αποστόλη (Αργύρης Αγγέλου). Το όλο σκηνικό περικλειόταν με υπέροχες φωτογραφίες από τα σοκάκια της Αθήνας. Μεταφερθήκαμε στο καμπαρέ που γνωρίστηκαν Νίκος και Παυλίνα με εντυπωσιακές εικόνες και ένα πολύ ωραίο τραγούδι και χορευτικό από όλο το θίασο. Αφού συμφώνησαν να εκπληρώσουν την τελευταία ευχή του φίλου τους, συναντιούνται στο στούντιο του Αποστόλη, που ήταν και το στούντιο του συγκροτήματος. Εκεί που ξεκίνησαν να τραγουδούν, να ονειρεύονται, να ερωτεύονται. Μια πολύ ωραία στιγμή ήταν όταν μεταφερθήκαμε στην Eurovision με την Μαντώ να ερμηνεύει “Never let me go” και την Σοφία Βόσσου να τραγουδά την “Άνοιξη” ακριβώς όπως εμφανίστηκαν τότε στον διεθνή διαγωνισμό!
Τα τραγούδια ήταν διασκευασμένα σε μιούζικαλ εκδοχή, όπου τις ενορχηστρώσεις υπογράφει ο Βασίλης Αλεβίζος. Τις υπέροχες χορογραφίες που παρουσιάστηκαν επί σκηνής, υπογράφει η Άννα Αθανασιάδη.
Στο επίκεντρο της παράστασης είναι οι προσωπικές σχέσεις τόσο στο παρελθόν όσο και στο παρόν. Η Σμαράγδα με τον Αποστόλη, που γνωρίζει την κόρη τους για την οποία αγνοούσε την ύπαρξη της λόγω μιας μια κακής νεανικής στιγμής που είχαν με τη Σμαράγδα. Η Παυλίνα αναπολεί τον μεγάλο ερωτά της, τον Νίκο, αλλά βρίσκει στήριγμα στη φιλία της με τον Μήτσο που είναι υπάλληλός της και η χαρά της ζωής. Η Μαρίνα με τον κατά πολύ νεαρότερο σύντροφό της, Στράτο, να την γεμίζει συναισθηματικά κι ερωτικά αλλά και να την στηρίζει σε ότι κάνει. Ο Μάριος που έχει αδυναμία στην κόρη του, την οποία μεγάλωσε μόνος του μετά τον χαμό της γυναίκας του. Όλο αυτό το παζλ ενώνεται με έναν μαγικό τρόπο και τελικά εκπληρώνουν την τελευταία επιθυμία του φίλου τους τραγουδώντας σε μια μοναδική συναυλία. Μετά από προτροπή τους, θα τους συντροφεύσει ο δικηγόρος (Βασίλης Ασπιώτης) εκπληρώνοντας το παιδικό του όνειρο και τραγουδάει επί σκηνής το “Το παλιό μου παλτό” σε μουσική του Λάκη Παπαδόπουλου.
Στην συναυλία όλοι μαζί, ευτυχισμένοι και ενωμένοι θα δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό για να θυμίσουν στους παλιότερους τα νιάτα τους και στους νεότερους τα μοναδικά τραγούδια που έχουν σημαδέψει μια ολόκληρη εποχή. Μιλούν μέχρι και σήμερα στις καρδίες μας. Νοσταλγία, κέφι, ανεμελιά, ένα όμορφο δώρο αναμνήσεων και μουσικής που μιλάει για την φιλία και την αγάπη. Ακούγονται τραγούδια που αγάπησε όλη η Ελλάδα και συνεχίζει να αγαπά, οι επιτυχίες “Μικρή μου Μέλισσα” και “Του Αιγαίου τα μπλούζ” του Κ. Μπίγαλη, τα “Σεϋχέλλες”, “Push – ups” “Ρόζ μπικίνι” της Πωλίνας, τα “Εσύ”, “Στοιχηματίζω” και “Ρούχο δανεικό” της Μαντώ, τα “Δεν μετανιώνω” και “Το χαμένο νησί” της Σ. Βόσσου. Στο τέλος της παράστασης στην οθόνη εμφανίζεται ο Λάκης Παπαδόπουλος με ένα συγκινητικό μήνυμα να μιλά στους πρωταγωνιστές.
Συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές αυτού του μοναδικού μιούζικαλ και ευχή όλων να συνεχιστούν οι παραστάσεις ώστε να μπορέσουν να το δουν όλοι.
Μια παράσταση που διεγείρει την συγκίνηση και την νοσταλγία των θεατών.
(περισσότερα για την παράσταση εδώ)
