Παρακολουθήσαμε την παράσταση Όρνιθες στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου

Μέσα στη ζέστη του Αυγούστου κατηφορίσαμε στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου για να παρακολουθήσουμε την παράσταση Όρνιθες του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη.

Το να επισκεφθείς το θέατρο της Επιδαύρου είναι από μόνο του μια εμπειρία ζωής, πόσο μάλλον να σου δοθεί η ευκαιρία να παρακολουθήσεις παράσταση στον ιερό αυτό χώρο. Το τοπίο μαγευτικό, η συγκίνηση να βρίσκεται κανείς στο μνημείο αυτό απερίγραπτη, οπότε όταν όλα τα παραπάνω συνδυάζονται με μια καλή παράσταση ο συνδυασμός απογειώνει την εμπειρία.

Η παράσταση δεν είχε βωμολοχίες και “φθηνούς” εντυπωσιασμούς που προσπαθούν να μοιάσουν με επιθεώρηση, όπως συχνά βλέπουμε σε παραστάσεις του Αριστοφάνη .Η σκηνοθεσία, η κινησιολογία, η μουσική επένδυση της παράστασης έδωσαν μια νέα πνοή , απίστευτα ποιητική στο αγαπημένο έργο του Αριστοφάνη που την απολαύσαμε. Ερμηνευτικά ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος κατά την ταπεινή προσωπική μου γνώμη ήταν αρχικά πιο υπερβολικός, αλλά πολύ γρήγορα αυτό άλλαξε και μας αποζημίωσε όπως και όλος ο θίασος. Κατά την προσωπική μου άποψη πάλι, οι δύο κορυφαίες στιγμές του έργου ήταν η κωμική σκηνή με τον γεωμέτρη- αρχιτέκτονα, όπου η κίνηση των πουλιών σε συνδυασμό με την μουσική ήταν εξαιρετική καθώς και η σκηνή με τον Προμηθέα Δεσμώτη κατά την οποία τα εξαίσια λόγια του αποδόθηκαν σκηνοθετικά με έναν τρόπο που μας καθήλωσε.

Το έργο; Πόσο επαναστατικό για την εποχή του και πόσο σύγχρονο χιλιάδες χρόνια μετά; Ακούστηκαν λόγια όπως  ” Οι θεοί που είναι αδιάφοροι και απόμακροι,  βάλτε τα δυνατά σας,  κάτι αλλάζει πρώτη φορά, διεκδικήστε την εξουσία “.Οι δύο φίλοι απογοητευμένοι από την απληστία και τη διαφθορά των ανθρώπων αλλά και από την αδιαφορία των θεών, αναζητούν ένα κόσμο διαφορετικό, πιο δίκαιο και αρμονικό , πιο κοντά σε αυτά που διδάσκει η φύση και ο κόσμος των πουλιών, χτίζοντας την Νεφελοκοκκυγία.

Ουτοπικό; Μπορούμε να χτίσουμε κι εμείς έναν τέτοιον κόσμο όλοι μαζί ή και ο καθένας χωριστά στην καθημερινότητά του, τη δική του Νεφελοκοκκυγία; Να βλέπουμε διαφορετικά , με άλλη οπτική,  την υπάρχουσα πραγματικότητα; Να βάλουμε φτερά στην ψυχή μας; Τουλάχιστον, μπορούμε να προσπαθήσουμε…