PANAGIOTOU
Ένα έργο καθηλωτικό, σκοτεινό, σκληρό αλλά και τόσο ζωντανό.
Πραγματεύεται μια πραγματικότητα που υπάρχει στα ελληνικά χωριά και όχι μόνο, όπου “ξένοι” γίνανε οικείοι γιατί γέμισαν αυτά τα χωριά με ομιλίες, γέλια, μυρωδιές από ψημένο φαγητό τους δρόμους, χέρια για να δουλέψουν στα χωράφια και στα σπίτια που άφησαν πίσω συγγενείς, φίλοι, γείτονες και έγιναν μακρινές φιγούρες του παρελθόντος.
Όμως τι γίνεται όταν επιστρέφεις πίσω στο πατρικό σου που έχεις εγκαταλήψει μαζί με τους ανθρώπους που ζούσαν εκεί και βρίσκεις μέσα 2 ξένους που του έδωσαν πάλι ζωή; Ποιος είναι ο θύτης ποιος το θύμα; Πως προσπαθείς να σμιλέψεις κάποιον για να πάρει το καλούπι που εσύ θέλεις αν δεν ξέρεις την πρώτη ύλη και πως θα δουλέψεις το υλικό;
Τελικά Λάσπη ή πέτρα;
Περισσότερα για την παράσταση “Λάσπη” εδώ
ενώ για προσκλησεις και εντυπώσεις εδώ
