Δήμητρα Τσιαούση
Επιμέλεια Συνέντευξης: Δήμητρα Τσιαούση
Η Μουσική Βιβλιοθήκη του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών έχει αγκαλιάσει για 2η χρονιά την παράσταση για παιδιά “Ένας ελέφαντας στο δωμάτιο” σε σκηνοθεσία Μιχάλη Κοιλάκου, που έχει κερδίσει κοινό και κριτικούς. Ο ίδιος έχει συμμετάσχει σε ιδιαίτερα επιμελημένες δουλειές του Μεγάρου Μουσικής! Το elamazi και η Δήμητρα Τσιαούση συνάντησε τον σκηνοθέτη, με σκοπό να αφουγκραστεί περισσότερα για την επιτυχημένη παράσταση, τις σκέψεις του για την μουσική και το θέατρο, τον ρόλο της φαντασίας στις παιδικές ψυχούλες και πολλά άλλα…
Elamazi – Ως σκηνοθέτης της παράστασης “Ένας ελέφαντας στο δωμάτιο” που παρουσιάζεται στη Μουσική βιβλιοθήκη του Μεγάρου, πώς προσεγγίζετε το θέμα της απώλειας μνήμης μιλώντας στις παιδικές ψυχές;
Μιχάλης Κοιλάκος – Το παιχνίδι είναι μία ασφαλής συνθήκη για να προσεγγίσεις ένα δύσκολο θέμα. Ξεκινάω σχεδόν πάντα το παιχνίδι με τα παιδιά μου και με τους φίλους τους. Δημιουργώ συνθήκες, βρίσκω αφορμές, αφουγκράζομαι, παρατηρώ. Μέσα από το παιχνίδι. Στην συνέχεια, μεταφέρω τις ανακαλύψεις μας στη σκηνή.
Elamazi – Εκτός από τις σκηνοθετικές σας υπογραφές σε θέατρο ενηλίκων, ποιος είναι ο ιδιαίτερος χαρακτήρας του Θεάτρου για παιδιά που δίνετε στη σκηνή;
M.Kοιλάκος – Το παιδικό θέατρο για μένα έχει κάτι το μαγικό. Μπορεί να ενώσει δύο κόσμους. Τον κόσμο των παιδιών που θέλουν να μάθουν, να εξερευνήσουν, να ανακαλύψουν τον κόσμο των ενηλίκων και τον κόσμο των μεγάλων που θέλουν να ξαναβρούν το παιδί μέσα τους. Είμαι πολύ χαρούμενος όταν το πετυχαίνω.
Το παιδικό θέατρο για μένα έχει κάτι το μαγικό. Μπορεί να ενώσει δύο κόσμους.
Elamazi – Τι γίνεται, όταν η μαμά και ο μπαμπάς ξεχνάει τα γενέθλια, όμως; Είναι ένα ρήγμα στις οικογενειακές σχέσεις;
M.Kοιλάκος – Χαμός! Φυσικά και είναι ρήγμα. Τεράστιο. Ένα ρήγμα που μόνο ένας ελέφαντας μπορεί να γεφυρώσει.
Elamazi – Η συνεργασία σας με το Μέγαρο μουσικής Αθηνών κρατάει χρόνια. Ίσως η ενασχόληση σας με τη μουσική και το θέατρο έπαιξε έναν ρόλο;
M.Kοιλάκος – Αγαπώ πολύ την μουσική. Ίσως περισσότερο και από το Θέατρο. Ξεκίνησα 8 χρονών με κλασσική κιθάρα, πέρασα σε λαούτο, ακορντεόν, πιάνο και εδώ και δύο χρόνια σπουδάζω κλαρινέτο. Θυμάμαι κάποια στιγμή που ένας σκηνοθέτης με ήθελε σαν ηθοποιό να παίξω και τρομπέτα, χωρίς να ξέρω.” “Δεν πειράζει τόσα όργανα ξέρεις θα μάθεις και αυτό”.
Στην πρώτη παιδική παράσταση του Μεγάρου Μουσικής που συμμετείχα, “ Το νησί των θησαυρών” ο Θωμάς Μοσχόπουλος είχε φτιάξει μια φοβερή ορχήστρα από ηθοποιούς! Από τότε κάπως τύχαινε και βρισκόμουν εκεί γύρω. “ Το απαγορεύεται η μουσική”, το “ Χίλιες και μία σελίδες”, το “Φτερωτό Άλογο”.
Δεν ξέρω αν η ενασχόλησή μου με το θέατρο και τη μουσική παίζουν κάποια ρόλο στην συνεργασία μου με το Μέγαρο, πάντως αισθάνομαι πολύ τυχερός που μπορώ να συνδυάσω τις δύο αυτές τέχνες που αγαπώ.
Με την φαντασία προχωράμε παραπέρα.
Elamazi – Δεύτερη επιτυχημένη χρονιά στο Μέγαρο μουσικής Αθηνών με την ίδια παράσταση. Τι είναι αυτό που ξεχωρίζει σε αυτήν την παράσταση;
M.Kοιλάκος – Θεωρώ ότι είναι μία τρυφερή παράσταση με πολύ χιούμορ που μιλάει στα παιδιά για ένα σημαντικό θέμα, με ειλικρίνεια και σεβασμό. Α! Έχει και έναν ελέφαντα σε ένα μικρό δωμάτιο.
Elamazi – Πώς επιδρά η φαντασία στο νου των παιδιών; Είναι ένα παυσίπονο για τις πληγές τους;
M.Kοιλάκος – Η φαντασία είναι φάρμακο. Για όλους. Όχι μόνο για τα παιδιά. Με την φαντασία προχωράμε παραπέρα. Άλλοτε λειτουργεί ως παυσίπονο κάνοντας μας να ξεχαστούμε, να ανασυγκροτηθούμε και άλλοτε ως ίαμα βοηθώντας μας να στοχαστούμε, να συμπληρώσουμε τα κενά, αυτά που μας λείπουν και να προχωρήσουμε.
Πληροφορίες για την παράσταση θα βρείτε ΕΔΩ και ΕΔΩ.
