Το Σάββατο 9/11 είδα με τον 11 μηνών γιο μου την βρεφική παράσταση “Θα βγω απ’ το Αυγό” στο θέατρο Αβατον η οποία παίζεται για 5η συνεχόμενη χρονιά.
Το θέατρο ήταν γεμάτο.
Αυτή ήταν η 3η βρεφική παράσταση που παρακολουθήσαμε και έχω πλέον σχηματίσει μία άποψη για τις βρεφικές παραστάσεις. Ουσιαστικά όλες πάνω κάτω μοιαζουν καθώς τα πλαίσια που μπορούν να κινηθούν είναι πολύ περιορισμένα. Αισθητηριακές κινήσεις, χρήση πανιών και αιωρούμενων αντικειμένων, φούσκες και μουσικά όργανα πλαισιώνουν την παράσταση. Φυσικά σε αυτές τις παραστάσεις δεν υπάρχει κείμενο παρά μόνο παντομίμα και ήχοι που θα τραβήξουν το ενδιαφέρον των μικρών μας φίλων.
Συνεπώς, ναι άρεσε στον γιο μου, το παρακολούθησε ευχάριστα αλλά εν τέλει πιστεύω ότι είναι καλύτερα σ΄ αυτήν την ηλικία να τον πηγαίνω σε κάποιο εργαστήριο όπου θα έχει ενεργή συμμετοχή παρά σε θέατρα όπου θα πρέπει να παλεύω να τον κρατάω ακίνητο για να μη μπουκάρει στην σκηνή. Γενικά θεωρώ ότι ότιδήποτε αισθητηριακό του δίνει ερεθίσματα και είναι καλό να εκθέτουμε τα παιδιά μας σε αυτά αλλά ίσως είναι καλύτερο να τα πηγαίνουμε σε βρεφικά εργαστήρια παρά σε θεατρικές παραστάσεις.
Σε κάθε περίπτωση, αν θέλετε να πάτε το παιδάκι σας σε μία θεατρική παράσταση να δείτε πως είναι, θα την πρότεινα. Μην περιμένετε κάτι φαντασμαγορικό, απλά σκηνικά και απλά υλικά χρησιμοποιούν.
* Μεγάλο αρνητικό κάτι κομφετί που πεταξαν στη παράσταση και που ο δικός μου γιος κυνηγούσε για να φάει καθώς είμαστε στην φάση που τα βάζουμε όλα στο στόμα.