Εντυπώσεις για την παράσταση “Το Όνομα του Ρόδου”
Ευχαριστώ το ΕΛΑΜΑΖΙ για την διπλή πρόσκληση που μας έδωσε…!!!
Η παράσταση αποτελείται απο εναν 19μελή θίασο με πολύ καλές ερμηνείες απο τις οποίες ξεχώρισα τον “Γουλιέλμο” (κ. Δημουλή). Τα σκηνικά, η μουσική και τα κουστούμια ηταν εξαιρετικά και σε μετέφεραν στο κλιμα της εποχής.
Είναι μία πολύ αξιόλογη προσπάθεια καθώς η μεταφορά ενός τέτοιου έργου στην θεατρική σκηνή είναι ιδιαιτέρως δύσκολη. Είναι ουσιαστικά μία ιστορία μυστηρίου που εκτυλίσσεται στον μεσαίωνα του σκοταδισμού και της λογοκρισίας. Η παράσταση κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον σου, περνάει ωραία μηνύματα και θα την πρότεινα ακόμα και για έφηβους.
* Οφείλω να πω ότι η διάρκεια των 140 λεπτών χωρίς διάλειμμα είναι λίγο κουραστική καθώς τα καθίσματα δεν τα βρήκα και πολύ βολικά.
Λίγα λόγια για την πλοκή
Μεσαίωνας, 14ος αιώνας. Ένας φραγκισκανός μοναχός καλείται σ’ ένα απομονωμένο μοναστήρι βενεδικτίνων, με σκοπό να λύσει ένα μυστηριώδη θάνατο. Η άφιξή του, όμως, πυροδοτεί μια σειρά φόνων, οι οποίοι φαίνεται πως συνδέονται μ’ ένα σπάνιο βιβλίο: Το δεύτερο τόμο της «Ποιητικής» του Αριστοτέλη που είναι γραμμένος για την «Κωμωδία». Και ενώ η μία δολοφονία διαδέχεται την άλλη, στο μοναστήρι καταφτάνει ένας απεσταλμένος της Ιεράς Εξέτασης, έτοιμος να στείλει στην πυρά όσους δεν συμμορφώνονται με το γράμμα των εκκλησιαστικών νόμων. Μια δυνατή αστυνομική ιστορία, αλλά και μια ιστορική αναπαράσταση μιας εποχής.
Λεπτομέρειες για την παράσταση “Το Όνομα του Ρόδου” μπορείτε να βρείτε εδώ.
Ευχαριστούμε
Ωραία