Εντυπώσεις από την παράσταση “Το μόνο ταξίδι της ζωής του” του Ηλία Καρελλά

Παρέα με την οικογένεια της Δήμητρας παρακολουθήσαμε την παράσταση “Το μόνο ταξίδι της ζωής του” του Ηλία Καρελλά!

Μας κέρδισε η μαγεία που δημιουργεί ο Ηλίας Καρελλάς στις παραστάσεις του!Στο θέατρο Κάππα παρακολουθήσαμε τη παράσταση «Το μόνο ταξίδι της ζωής του», που αποτελεί διασκευή του διηγήματος με αυτοβιογραφικό υπόβαθρο του Γεωργίου Βιζυηνού .

Για την υπόθεση του διηγήματος  θα έχετε διαβάσει. Να πούμε εν συντομία ότι πρόκειται για ένα παιδί, το Γιωργή, ο οποίος για βιοποριστικούς λόγους πηγαίνει στην Κωνσταντινούπολη για να μαθητεύσει ως ράφτης κοντά σε έναν αυστηρό και απαιτητικό αρχιράφτη. Μέσα από τα λόγια, τις περιγραφές και τα συναισθήματα μπορούμε να διακρίνουμε εύκολα την ιδιαίτερη σχέση  που έχει αναπτύξει με τον παππού του στο χωριό.

Χάρη στις φανταστικές διηγήσεις του παππού, ο μικρός πλάθει στη φαντασία του ιστορίες χωρίς αντίκρισμα και αναμένει το αίσιο τέλος που μόνο τα παραμύθια μπορούν να φέρουν. Με απογοήτευση και κάτω από δυσάρεστες εκπλήξεις αποκαλύπτεται ότι ο παππούς ουδέποτε ταξίδεψε… Το διήγημα είναι έντονα ψυχογραφικό και ηθογραφικό .

Έτσι, είναι άξιο επαίνου πως καταφέρνει ο σκηνοθέτης να το περάσει στους μικρούς θεατές, χωρίς να κουράζει .Η παράσταση έχει πολλά ατού και σε κερδίζει για πολλούς λόγους.Το μουσικό ταξίδι, όπως μόνο ο Ηλίας Καρελλάς ξέρει να δημιουργεί, είναι μαγευτικό! Ακούσματα από γωνιές της Ελλάδας και της Πόλης προκαλούν συγκίνηση και γαλήνη στη ψυχή των θεατών μέσα από τον ήχο οικείων μουσικών οργάνων από ταλαντούχους μουσικούς!

Τη παράσταση κλέβει το σαντούρι της Αρετής Κετιμέ  ,η οποία με την αγγελική φωνή κατακλύζει τη παράσταση με τραγούδια, ενώ συμμετέχει και ως ηθοποιός.  Εξαιρετικός και ο Κώστας Αρζόγλου στο ρόλο του ονειροπόλου παππού, που μας συγκίνησε. Ο θίασος  Ηλία Καρελλά ,αντάξιος των προσδοκιών μας, μετέφερε με παραστατικότητα  και ζωντάνια πάνω στη σκηνή το ήθος των ηρώων.

Το έργο πλημμυρίζει από πλούτο συναισθημάτων, όπως ανυπομονησία από το ταξίδι στην Πόλη,  χαρά και γέλιο με το ξεκαρδιστικό πασά, στοργή προς το μικρό Γιωργή, απέραντη αγάπη προς το παππού, ζήλια, ευτυχία στα όνειρα του παιδιού, έκπληξη από την αποκάλυψη της αλήθειας, φόβο για τη σκληρή πραγματικότητα στη Πόλη, θαυμασμό και περηφάνια για τα υποτιθέμενα ταξίδια του παππού, απογοήτευση για την αλήθεια, στενοχώρια για το χαμό του …

Πάντως, ο σκηνοθέτης αντιμετωπίζει το θάνατο με ποιητικότητα και λυρισμό σεβόμενος τις παιδικές ψυχές , χωρίς να σοκάρει. Η φράση «παλεύει με τον άγγελο» είναι χαρακτηριστική της μεταφοράς.Έξυπνα σκηνικά με αέρινη διάσταση που εναλλάσσονται γρήγορα!

Μας εντυπωσίασε η κυριαρχία του λευκού που εκφράζει μια καθαρότητα και , βεβαίως, αντιστέκεται στην εμμονή στα ζωηρά και φανταχτερά χρώματα που έχουν οι παιδικές σκηνές.Τα κοστούμια των ηθοποιών είναι προσεγμένα και απολύτως ταιριαστά με τους ρόλους, αφού λιτά ρούχα αρμόζουν στο φτωχό Γιωργή, ενώ ακριβά ρούχα φορά η βασιλοπούλα.

Το βασικό θέμα είναι η σχέση εμπιστοσύνης και απέραντης αγάπης μεταξύ εγγονού και παππού. Τα επιμέρους θέματα που θίγει το διήγημα είναι πολλά και σίγουρα δίνουν τροφή για περισυλλογή.  Ζητήματα, όπως η παιδική εργασία, ο ρόλος της γυναίκας στην οικογένεια, η αγάπη για τα ταξίδια και τη γνώση, περιγράφονται στο έργο.

Εμείς την καταχωρούμε στη κατηγορία των παραστάσεων με τίτλο ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΩ !

Μην τη χάσετε!