Πήγαμε και παρακολουθήσαμε την παράσταση ΟΠ, μια παράσταση που μιλάει για το μοιράζομαι, την φιλία, την κατανόηση , την αλληλοβοήθεια αλλά και για την παραίτηση, την ματαίωση, τον θυμό μέσα από τον κόσμο των παιδιών.
Μια καλοδουλεμένη παράσταση κυρίως για τους πολύ μικρούς μας φίλους, ο γιός μου που είναι 6 ετών ενώ την παρακολούθησε με αρκετό ενδιαφέρων λόγο των ακροβατικών, μου σχολίασε φεύγοντας ότι ήταν για πιο μικρά παιδάκια και ότι κουράστηκε λίγο γιατί δεν μίλαγαν.
Το θέατρο δεν διαθέτει φουαγέ και περιμέναμε έξω στον πεζόδρομο και αυτό δημιουργούσε προβλήματα σε γονείς που είχαν μικρότερα παιδάκια με καρότσια.
(περισσότερα για την παράσταση εδώ)