giorgos
Εδώ και τριάντα χρόνια αφηγείται παραμύθια με ένα τρόπο μοναδικό που μαγεύει μικρούς και μεγάλους. Συνεργάστηκε με την ΕΤ1, με την Εθνική Λυρική Σκηνή και έχει σταθερή συνεργασία με το Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, με το Ιδρυμα Β. & Μ. Θεοχαράκη, αλλά και με Μουσεία και άλλους πολιτιστικούς χώρους και σχολεία.
Ο λόγος για την προφορική αφηγήτρια Σάσα Βούλγαρη που έφερε στο φως τη μαγεία της προφορικής αφήγησης και ανέδειξε την αξία της ως φορέα πολιτισμού.
Πλέον ασχολείται επαγγελματικά και με το story telling coaching και μάλιστα έχει δημιουργήσει τη δική της «Μέθοδο Σάσα Βούλγαρη» με τον οποία διδάσκει στους μαθητές της τεχνικές αφήγησης αλλά και δημιουργικής γραφής και αυτογνωσίας.
Κυρία Βούλγαρη, είστε επαγγελματίας προφορική αφηγήτρια. Πώς προέκυψε η μεγάλη αγάπη σας για τα παραμύθια και τι σας ώθησε να γίνετε «παραμυθού»;
Τα παιδικά μου βιώματα, που είναι γεμάτα με ιστορήσεις κάθε είδους, με καθόρισαν. Μεγάλωσα στην επαρχία, στην Καρδίτσα, και η μητέρα μου μας έλεγε πολλές ιστορίες από τη ζωή της στο χωριό. Εκεί περνούσα τα καλοκαίρια μου, κι άκουγα παραμύθια και απίστευτους θρύλους. Έγινα αφηγήτρια με έναν τρόπο αυθόρμητο, από προσωπική μου ώθηση, «μαγικό», σαν να περίμενα πάντα να κάνω αυτό στη ζωή μου. Οι σπουδές μου με βοήθησαν και τις ενσωμάτωσα στο έργο μου – όπως, πιστεύω, κάθε άνθρωπος που διακατέχεται από μία δημιουργική εμμονή. Νοιώθω ευλογημένη γιατί δεν με φαντάζομαι να κάνω κάτι άλλο… Το 2023 γιορτάζω τριάντα χρόνια επαγγελματικής αφήγησης!
Τα τελευταία χρόνια ασχολείστε με το story telling coaching και μάλιστα έχει δημιουργήσει δική σας μέθοδο προφορικής αφήγησης, την οποία μοιράζεστε με τους μαθητές σας. Θέλετε να μας μιλήσετε για αυτό;
Μου ζητήθηκε από το επαγγελματικό μου ξεκίνημα να δώσω πληροφορίες και τεχνικές για την Τέχνη μου, σε άτομα που ασχολούνταν με εκπαίδευση, αυτογνωσία, τέχνες κ.λπ. Οπότε, καθώς δεν τη διδάχτηκα από κάποιον (ανήκω στους πρωτοπόρους στην Ελλάδα), ανέπτυξα τρόπους διδασκαλίας που με τα χρόνια εμπλουτίζονται συνεχώς και πλέον ονομάζω «Μέθοδο Σάσα Βούλγαρη». Επιγραμματικά, αποτελείται από Τεχνικές Αφήγησης, Δημιουργικής Γραφής και Αυτογνωσίας. Αλλωστε σπούδασα Ψυχολογία, Παιδαγωγική και Φιλοσοφία.
Κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης με τη Μέθοδό μου, κάποιος πληροφορείται και εμβαθύνει στην πολυεπίπεδη Θεωρία για την Αφήγηση και τα λαϊκά παραμύθια, εξασκείται σε τεχνικές αφήγησης και αφηγηματικής ανάγνωσης, σε μια ποικιλία από αφηγήματα, παραδοσιακά ή και της επώνυμης λογοτεχνίας, και αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως αφηγητή σε πολλές διαφορετικές καταστάσεις (π.χ. ακόμα και σε μία ομιλία!). Μαθαίνει, επίσης, τρόπους να δημιουργεί ιστορίες, καθώς με τα χρόνια, έχω αναπτύξει και μία σειρά πρωτότυπων τεχνικών δημιουργικής γραφής ιστοριών κάθε είδους και φόρμας. Προβλέπεται, στη συνέχεια, για όποιον το θελήσει, να εμβαθύνει σε δικά του θέματα με την μέθοδο project την οποία γνωρίζω άριστα και εξασκώ για πολλά χρόνια. Στη Μέθοδό μου, είναι σημαντικό για αυτόν που θέλει να βρει έναν δρόμο στην Τέχνη της Αφήγησης, να διερευνήσει τη δική του Ταυτότητα και να χτίσει πάνω στα βιώματα και στις προσωπικές του προδιαθέσεις και επιθυμίες, ώστε να μπορεί κατόπιν να διευρύνει το δυναμικό του πατώντας σε γερές βάσεις. Η Μέθοδός μου προσδίδει εργαλεία με πολλές εφαρμογές είτε επαγγελματικές είτε προσωπικής αυτοβελτίωσης. Λέω συχνά: με το πέρας της εκπαίδευσης, θα ακούτε καλύτερα και θα μιλάτε καλύτερα!
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω εκπαιδευτικά σεμινάρια life και business coaching και συνειδητοποίησα ότι υπήρχαν τεχνικές που μπορούσα να ενσωματώσω στην Μέθοδό μου. Αρχισα λοιπόν να διδάσκω σε ιδιαίτερα διαδικτυακά μαθήματα προσαρμοσμένα στις ανάγκες του κάθε ατόμου που παρακολουθούσε έναν τέτοιο κύκλο και είδα με έκπληξη ότι όχι μόνον λειτουργούσαν αλλά τα αποτελέσματα ήταν συχνά εντυπωσιακά! Οπότε πλέον προτείνω και αυτή τη μορφή Εκπαίδευσης.
Ποιος είναι ο ρόλος των παραμυθιών στη ζωή του σύγχρονου παιδιού, που έχει μεγάλη επαφή με την τεχνολογία;
Τα παραδοσιακά μαγικά παραμύθια μπορούν να κομίσουν την ευφορία της επικοινωνίας, να πληροφορήσουν, να κατευνάσουν ανθρώπινες αγωνίες, να μας μεταφέρουν τη γοητεία της ζωντανής, όμορφα διατυπωμένης γλώσσας. Οντας αριστοτεχνικά δομημένα μπορούν να ασκήσουν τις νοητικές λειτουργίες μας σε πολλά επίπεδα: λογικομαθηματική σκέψη, αντίληψη, μνήμη, λεξιλόγιο, σύνταξη, περιγραφές, συναισθηματική νοημοσύνη, ενσυναίσθηση, και άλλα πολλά. Καταγράφουν με καθαρές γραμμές, αξιακές αρχές που διαπνέονται από το μόνο παγκόσμια ηθικό Αίσθημα που είναι αυτό της αγνής, άδολης Αγάπης.
Τα λαϊκά παραμύθια απευθύνονταν κυρίως σε ενήλικο κοινό και η δομή τους μπορεί να είναι ενίοτε περίπλοκη, οπότε ο εκάστοτε αφηγητής είναι το κλειδί, καθώς ο τρόπος που θα μεταφέρει την ιστορία εναρμονίζεται με τις ανάγκες του κοινού του.
Η αφήγηση παραδοσιακών παραμυθιών δεν είναι παράσταση: είναι ζωντανή επικοινωνία. Ο αφηγητής δεν πρέπει να αποστηθίζει τις ιστορίες (εφόσον δεν ανήκουν σε κάποιον επώνυμο συγγραφέα), διότι έτσι μόνον μπορεί να αυτοσχεδιάζει ανάλογα με το κοινό. Σε αυτήν την περίπτωση έχουμε και τη μεγαλύτερη ωφέλεια της λειτουργίας της προφορικής αφήγησης.
Μπορεί η προφορική αφήγηση να οδηγήσει στην προσωπική βελτίωση και με ποιους τρόπους;
Μόνον εάν ο αφηγητής είναι ευαισθητοποιημένος, έμπειρος και εξασκημένος σε τέτοιες διαδικασίες, όταν έχει μεγάλο και ευέλικτο ρεπερτόριο και φυσικά όταν απευθύνεται σε άτομα και ομάδες που δέχονται μία τέτοια αλληλεπίδραση. Οταν ο ίδιος ασκείται συνεχώς στα πεδία της Αυτογνωσίας, κι έτσι μπορεί να περάσει στην Ετερογνωσία και να επιφέρει Αρμονία στην αφήγηση που σε αυτήν την περίπτωση γίνεται Τελετουργία.
Ονομάζω αυτόν τον αφηγητή Μύστη διότι αναλαμβάνει αυτή τη λειτουργία ενσυνείδητα και γνωρίζει πού και πώς να βάζει όρια. Αλλωστε τα ίδια τα λαϊκά παραμύθια έχουν όρια που προστατεύουν από την φαντασιωσική καταβύθιση και επαναφέρουν στην πραγματικότητα γιατί… αυτοί ζουν καλά κι εμείς καλύτερα…
Σε όλη αυτή τη διαδικασία, η αναπνοή, η τοποθέτηση της φωνής, το σώμα, οι λιτές ισορροπημένες κινήσεις παίζουν πρωταρχικό ρόλο, αποτελούν βασικά εργαλεία της τεχνικής της αφήγησης και ο παραμυθάς πρέπει να τα διαχειρίζεται με ακρίβεια.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας παραμύθι;
Τα τρία χρυσά μήλα! Ενα λαϊκό θεσσαλικό (κι όχι μόνον) παραμύθι που μας έλεγε ο παππούς μου. Είναι πανέμορφο! Γεμάτο Δράκους, Δρακόφιδα, κάστρα, αετούς, βασιλοπούλες και βασιλόπουλα και ατέλειωτες περιπέτειες στον Πάνω και στον Κάτω Κόσμο που δεν έχει καμία σχέση με ό,τι φαντάζεστε!
Ποια είναι η Σάσα Βούλγαρη, όταν δεν μας λέει παραμύθια;
Μου αρέσουν οι βόλτες στη φύση, τα Μουσεία, το διάβασμα και να παρακολουθώ ταινίες και σειρές fantasy… Περνώ εννοείται ώρες στο laptop ερευνώντας -τι άλλο;- παραμύθια και ποικίλο υλικό γύρω από αυτά, αφού πλέον βρίσκεις ψηφιακά τα πάντα!
Ποια είναι τα επόμενα επαγγελματικά σας βήματα;
Συνεργάζομαι σταθερά με το Ιδρυμα Β. & Μ. Θεοχαράκη και το Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, σε διάφορα projects. Μόλις ανέβηκε ένα Μικρασιάτικο παραμύθι που ηχογράφησα για το Podcast του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη* και βέβαια, πραγματοποιώ αφηγήσεις για όλες τις βαθμίδες, σε σχολεία, μέσω πρόσκλησης απευθείας σε μένα, ή με συγκεκριμένα προγράμματα αποκλειστικά για το Ιδρυμα Θεοχαράκη. Εχουν δρομολογηθεί αφηγήσεις και κάποια σεμινάρια και εργαστήρια στην Αθήνα αλλά και εκτός, και θα προστεθούν κι άλλα.
Και βέβαια συνεχίζω τα διαδικτυακά μαθήματα για όποιον προτιμά αυτόν τον τρόπο.
*link: https://share.transistor.fm/s/b66a50b6
Και η μικρή – μεγάλη ιστορία της Σάσας:
Μεγάλωσα στην Καρδίτσα. Ακουγα ιστορίες από τα γεννοφάσκια μου στο χωριό της μητέρας μου, με το αρχαίο ιερό δίπλα στο ποτάμι με τις ιτιές. Σπούδασα Ψυχολογία μπας και καταλάβω τα μέσα και τα έξω μου και συν-εργάστηκα με παιδιά, με ή χωρίς «δυσκολίες» σε διάφορα πλαίσια…
Εγινα παραμυθού από Αγάπη. Γεννήθηκα με αυτό το δώρο. Η πορεία μου μεγάλη, με αμέτρητες συνεργασίες: δηλώνω Ευγνώμων! Τα παραμύθια μου, τα λέω… τα τραγουδάω… τα χορεύω, μαζί με το ακροατήριό μου. Δεν αποστηθίζω ποτέ τις παραδοσιακές ιστορίες! Τις δημιουργούμε μαζί με όσους ακούνε: αφουγκράζομαι προσεκτικά. Για μένα η Επι-Κοινωνία είναι ουσία ζωής.
Τελικά βρήκα Αλήθειες και Φως στα λαϊκά παραμύθια. Τελευταία υποψιάζομαι ότι αυτές οι παλιές ιστορίες οδηγούν σε Επι – στήμη με έναν δικό τους τρόπο.
Ετσι κι αλλιώς δε σώνομαι: υπήρξα πάντα ονειροπαρμένη.
(Πηγή: https://www.ekirikas.com/sasa-voulgari-ston-e-k-niotho-evlogim/)
