Πήγαμε στους 12 άθλους του Ηρακλή με εισιτήρια που εξασφαλίσαμε απο το ela mazi.
Η πρόσβαση με το μετρό είναι εύκολη, κατεβαίνεις στην στάση Ανθούπολη. Στην είσοδο της έκθεσης μας περίμενε ένας νεαρός για να μας δώσει τις πρώτες πληροφοριές σχετικα με τους θεούς του Ολύμπου και τα σύμβολά τους. Έπειτα ύπηρχε μια μορφή ξενάγησης απο κάποιες κοπέλες που ήταν ντυμένες Αμαζόνες -σε όλους τους άθλους του Ηρακλή. Μας έδιναν πληροφορίες για τον κάθε άθλο και έπειτα έβαζαν τα παιδιά να συμμετέχουν μέσα απ’ το παιχνίδι. Τα έκθεματα ήταν ογκώδη, καλοφτιαγμένα και εντυπωσιακά για ένα παιδί.
Ωστόσο δυστυχώς ούτε εγώ, ούτε ο μικρός το ευχαριστηθήκαμε. Πρώτον, ο ήχος ήταν επιεικώς κακώς με αποτέλεσμα να μην ακούς καθαρά την παρουσίαση ή ακόμα χειρότερα να ακούς την ξενάγηση που γίνεται στα άλλα δωμάτια, σε επόμενους άθλους. Δεύτερον οι άθλοι ήταν περιπου τρεις σε κάθε δωμάτιο κοντά ο ένας με τον άλλο. Το αρνητικό σε αυτό ειναι πως οι επόμενοι άθλοι αποσπούσαν την προσοχή των παιδιών και δεν μπορούσαν να συγκεντρωθουν απόλυτα σε αυτό που άκουγαν.( σε πολλά εκθέματα υπήρχε κίνηση και ήχοι που αποπροσανατολιζαν ακόμα περισσότερο τς παιδάκια). Τρίτον, (παραξενιά δικιά μου) ναι μεν απευθύνεσαι σε παιδάκια αλλά αυτό δε σημαίνει πως πρέπει να διακωμωδείς και να κάνεις ανάλαφρα αστεία.. η όλη ατμόσφαιρα πάει περίπατο..
Για περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση μπορείτε να δείτε εδώ.