Η Μαρία πριν την Κάλλας από τη συγγραφέα Κωνσταντίνα Τασσοπούλου

Η Μαρία πριν την Κάλλας

από τη συγγραφέα Κωνσταντίνα Τασσοπούλου

Πριν από κάθε ενήλικα υπήρξε ένα παιδί κι αυτό το παιδί θα είναι πάντα αυτό που θα εξηγεί τον ενήλικα, έτσι δεν είναι; Ένα πριν εξηγεί το μετά, ένα τώρα εξηγεί το αύριο, μια ισχνή ανήλικη φιγούρα εξηγεί μια μελλοντική τεράστια προσωπικότητα, μια παχουλή παιδούλα εξηγεί μια φινετσάτη ντίβα, μια Μαρία εξηγεί μια Κάλλας. «Η Μαρία πριν την Κάλλας». Μια παράσταση εξηγεί μια ολόκληρη ζωή. Μια εξαιρετική παράσταση!

Συνηθίζουμε με τη μαμά μου να συζητάμε για τους βίους των αγαπημένων μας καλλιτεχνών, σαν να πρόκειται για ζωές συγγενών μας. Ψάχνουμε τις κρυφές τους σκέψεις, σχολιάζουμε τα γιατί και τα διότι τους, αναρωτιόμαστε για τα μύχια της ψυχής τους και τα άδυτα του καθαρού ή θολωμένου τους νου. Η Κάλλας πέφτει τόσο συχνά στο τραπέζι μας! Η ζωή της με τον Μενεγκίνι, ο έρωτας με τον Ωνάση, η σκληράδα προς τη μάνα, η ανασφάλεια. Η Κάλλας ήταν ανασφαλής. Σ’ αυτό έχουμε καταλήξει. Η γυναίκα που είχε κατακτήσει τον κόσμο ολόκληρο, κλονιζόταν από το σχόλιο ενός. Ίσως επειδή το κατακτητικό της όπλο ήταν εξαιρετικά εύθραυστο (πόσο κρατάει μια φωνή;) ή ίσως, επειδή το κάστρο της δεν είχε θεμέλια γερά. Ποια είναι αλήθεια τα θεμέλια της ζωής μας; Η σχέση με τον πατέρα και τη μάνα μας. Αυτά.

Η Κάλλας έχτισε μια αξιοζήλευτη καριέρα βάζοντας για πέτρες την ισχυρή της φωνή.

Βάζοντας για αρμούς το πείσμα και την από καρδιάς επιθυμία της να πετύχει και να πετάξει στα μούτρα των άλλων τα όσα κατάφερε. Θεμέλιο, όμως; Σαθρό. Της έλειπε η πλάτη της μάνας. Η μάνα της μπορεί να την έσπρωχνε για να πάει μπροστά, να γίνει αστέρι, να γίνει τρανή, όμως ο άνθρωπος στη ζωή δεν χρειάζεται μονάχα κάποιον να τον σπρώχνει. Έχει ανάγκη κι από τη βεβαιότητα πως αν σταματήσει, αν δεν πάει άλλο, αν πέσει, θα υπάρχει κάποιος που θα τον πιάσει. Αν αποφασίσει να στρίψει, θα βρει κι εκεί, στον αλλιώτικο δρόμο του, στην πλαϊνή διαδρομή, το ίδιο αγαπημένο πρόσωπο. Το πρόσωπο της μάνας.

Αυτά θυμήθηκα, αυτά κατάλαβα, αυτά αισθάνθηκα βγαίνοντας από το Μικρό Παλλάς, αφότου παρακολούθησα μια μεγάλη παράσταση. Παράσταση που απευθύνεται σε παιδιά, αλλά δεν είναι παιδική. Παράσταση άρτια σε κίνηση, σε ερμηνείες, σε πλαίσιο, σε ιδέες, σε μέτρο, σε χιούμορ, σε πληροφορίες, σε κουστούμια, σε όλα της. Παράσταση που συστήνω στον καθένα, στην κάθε ηλικία, διότι εκτός από την αξία που έχει ως ρεπορτάζ για τη ζωή ενός σπουδαίου ονόματος, έχει και αξία ως προς το ψάξιμο που θα σε βάλει να κάνεις για να ανακαλύψεις ξανά τη δική σου ζωή (και ναι, ρε μάνα, σε ευχαριστώ…).

*Ιδιαίτερη μνεία στην Αλίνα Κωτσοβούλου, όχι τόσο για τα τραγούδια που πολύ όμορφα ερμηνεύει, αλλά για την τρυφερή και αστεία απόδοση του ρόλου της δασκάλας Ελβίρα ντε Ιντάλγκο που χαρίζει τελικά στην Κάλλας, κάτι από τη ζεστασιά της μάνας που χρειάζεται.

Πληροφορίες για την παράσταση μπορείτε να δείτε εδώ.

Πληροφορίες για την Κωνσταντίνα Τασσόπουλου εδώ