Πήγαμε και είδαμε την μαύρη κωμωδία των Αλέξανδρου Ρήγα-Δημήτρη Αποστόλου που παίζει πολλές σαιζόν. Ένα έργο με πολύ γέλιο που σε πολλά σημεία καθρεφτίζει την ελληνική κοινωνία.
Δύο αδελφές (κανονικές) και τελείως διαφορετικοί χαρακτήρες ταξιδεύουν στο χωριό της καταγωγής τους για να κηδέψουν τον πατέρα τους! Οι συγγενείς που τις συντρέχουν παρουσιάζουν όμως περίεργες και λανθάνουσες συμπεριφορές… Οι πρώην «φίλοι» του μπαμπά είναι λίγο… κάπως! Μία μοιρολογίστρα θέλει σώνει και καλά να κλάψει τον νεκρό αλλά κρύβει επιμελώς και ένα περίστροφο στην μαντίλα… Ο παραγιός είναι λίγο πέφτουλας… Το χωριό έχει φιλόδοξες δημοσιογράφους! Η Γωγούλα είναι προτεινόμενη για αποχώρηση στο Survivor. Ο Αγροφύλακας έχει βγάλει το Γυμνάσιο! Σε κάποιους αρέσουν υπερβολικά τ’ Αρχαία (στους πιο πολλούς). Ο ίδιος ο νεκρός, κοιτάει μη θέλει βάψιμο το ταβάνι και όταν βλέπει την κηδεία του στην τηλεόραση ανακράζει «Τίποτα δεν είμαστε, βρε παιδί μου. ΧΟΥΣ!».
Και το σπίτι αρχίζει να γεμίζει με πτώματα… Από έρωτα, από συμφέρον, από κυνισμό και από αφέλεια…