Κάτι σαν κήπος – studio Μαυρομιχάλη

Παρακολουθήσαμε το Σάββατο την παράσταση. Ήταν εξαιρετικά προσεγμένη και παρατήρησα πως άνετα παρακολούθησαν καθ’όλη τη διάρκεια από 18 μηνών περίπου.

Είχε αρκετές αναφορές σε messy play, κατάλληλο φωτισμό και υπέροχη μουσική. Όταν κάποιο βρέφος δυσανασχετούσε οι ηθοποιοί το ηρεμούσαν, προσάρμοζαν τον τόνο της φωνής τους ή το κοίταζαν για να το καθησυχάσουν.

Στο τέλος της παράστασης πρόσφεραν μανταρίνια, σταφίδες και αμύγδαλα στο κοινό και προέτρεπαν να αγγίξουν τα μουσικά όργανα και τα σκηνικά τα παιδάκια.

Ειδικά αυτό το κομμάτι τα ενθουσίασε όλα!