Την Πέμπτη το βράδυ πήγαμε στη μουσικοθεατρική παράσταση “Γοργόνες και Μάγκες”. Η υπόθεση του έργου γνωστή στον καθένα, το σενάριο ήταν σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό το ίδιο με την γνωστή ελληνική ταινία, που πια την ξέρουν ακόμη και τα εξάχρονα. Όσο και αν τελευταία είναι της μόδας οι διασκευές των παλιών καλών ελληνικών ταινιών σε θεατρικές παραστάσεις, όχι πάντα επιτυχημένες, αυτό που ζήσαμε ήταν κάτι το ανεπανάληπτο.
Μετά από μία κουραστική καθημερινή, πήγαμε στο θέατρο στις 8 παρά για τα εισιτήρια μας. Περιττό να πω ότι το θέατρο γέμισε και βάλανε και έξτρα καρέκλες, και μιλάμε για αρκετά μεγάλο θέατρο.
Όλοι οι ηθοποιοί ήταν εξαιρετικοί στους ρόλους τους, ακόμη και η Μαρία Κορινθίου ήταν για μας μια ευχάριστη έκπληξη, δεν περιμέναμε ότι θα ανταποκριθεί με τόση επιτυχία στον ρόλο της θρυλικής Μάρθας Καραγιάννη στην παλιά ταινία. Η Ζέτα Δούκα πολύ καλή επίσης στον ρόλο της Χρονοπούλου, όσο για το κορμί της, δεν έχουμε λόγια για την τελειότητά του.
Μας συγκίνησε πολύ όμως ο Γιάννης Βογιατζής. Λόγω της μεγάλης του ηλικίας δεν περιμέναμε με τίποτα ότι θα έπαιζε τόσο ζωντανά και εξαιρετικά, μας έκανε μεγάλη εντύπωση η διαύγειά του και η κίνησή του αλλά και το κέφι και η ζωντάνια του. Στο τέλος τραγούδησε κιόλας μαζί με τον Πλούταρχο.
Και ερχόμαστε στον αγαπημένο μας Γιάννη Πλούταρχο. Τι υπέροχος τραγουδιστής, τι ευγενική φυσιογνωμία, αναλλοίωτος στον χρόνο, υπέροχος, δεν έχουμε λόγια… Μια και μιλάμε για τραγούδι, αξίζει να πούμε ότι η τραγουδίστρια που ερμήνευσε το “Άνοιξε πέτρα”, η Άρτεμις Ματαφιά αν δεν κάνουμε λάθος, μας συγκλόνισε, είναι φωνάρα…
Είδαμε μία υπέροχη παράσταση, απολαύσαμε τα πάντα σε αυτή και διασκεδάσαμε έχοντας συνδυάσει θέατρο και πίστα….
Δεν ξέρουμε αν έχει παραταθεί η παράσταση αλλά τη συστήνουμε ανεπιφύλακτα…
Αν μπορέσουμε,θα πάμε και εμείς.
Τελεια