ΠΑΣΧΑ ΣΤΗΝ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ ΤΩΝ ΘΕΩΝ

Είπαμε αυτές τις γιορτές να ανεβούμε στα βόρεια και να επισκεφτούμε έναν προορισμό για τον οποίον πάντοτε ακούγαμε από τα παιδικά μας χρόνια, αλλά που για κάποιον ανεξήγητο λόγο ουδέποτε είχαμε πάει. Ξεκινήσαμε έτσι να επισκεφτούμε το Βουνό των Θεών, τον Όλυμπο.

Ως ορμητήριο επιλέξαμε το χωριό του Παλαιού Παντελεήμονα. Πρόκειται για έναν πλακόστρωτο παραδοσιακό οικισμό σε υψόμετρο 500 περίπου μέτρων στις ανατολικές πλαγιές του Ολύμπου με συγκλονιστική θέα τόσο προς τις χιονισμένες κορυφές του βουνού, όσο και προς τη θάλασσα. Ο οικισμός αυτός είχε εγκαταλειφθεί από τους κατοίκους του, αλλά πλέον έχει αναπαλαιωθεί με την παραδοσιακή μακεδονική αρχιτεκτονική και αποτελεί έναν εξαιρετικό τουριστικό προορισμό για οικογένειες και όχι μόνο, εντός του οποίου απαγορεύεται η χρήση αυτοκινήτου (θα έλεγα και τα ψηλά τακούνια για τις κυρίες λόγω των πλακόστρωτων καλντεριμιών του). Έχει αρκετά παραδοσιακά καταλύματα σε προσιτές σχετικά τιμές, εξαιρετικές ταβέρνες με υπέροχα φαγητά και παραδοσιακά καφενεία με χειροποίητα και πεντανόστιμα γλυκά. Φοβερή για εμάς εμπειρία ήταν η περιφορά του επιταφίου στα στενά καλντερίμια του οικισμού, αφού είχε προηγηθεί λειτουργία με ψαλμωδίες από τις γυναίκες και τους άντρες του χωριού (ο οικισμός στερείται μόνιμου ιερωμένου). Επίσης, η Ανάσταση έγινε στις 10 το βράδυ καθώς ο ιερωμένος έπρεπε να πάει και σε άλλα χωριά για την τέλεση της λειτουργίας! Και πάλι όμως, η εμπειρία ήταν συγκλονιστική.

Στην γύρω περιοχή, μπορεί κανείς να επισκεφτεί τα Τέμπη και τον ποταμό Πηνειό (δυστυχώς δεν λειτουργεί πλέον το ποταμόπλοιο που θυμόμουν από τα παιδικά μου χρόνια), την ιστορική κοινότητα Αμπελακίων με τα επισκέψιμα αρχοντικά και το εξαιρετικό λαογραφικό της μουσείο και φυσικά το υπέροχο Λιτόχωρο με την έντονη ζωή και το φαράγγι του ποταμού Ενιπέα. Από το Λιτόχωρο ξεκινάει ένα μονοπάτι 17 περίπου χιλιομέτρων που οδηγεί στην θέση Πριόνια Ολύμπου, σε υψόμετρο 1100 μέτρων. Λόγω παιδιών και απειρίας αποφασίσαμε να μην αποτολμήσουμε την ανάβαση, αλλά να πάμε στα Πριόνια με αυτοκίνητο. Η διαδρομή μας αποζημίωσε πλήρως και περνώντας μέσα από έλατα και πλατάνια καταλήξαμε σε έναν μαγευτικό τόπο που αποτελεί και τις πηγές του ποταμού Ενιπέα. Στα Πριόνια σταματάει ο δρόμος και αρχίζουν τα μονοπάτια προς τις κορυφές του Ολύμπου. Εμείς τα περπατήσαμε για λίγα μόνο μέτρα (όπως όλοι σχεδόν οι επισκέπτες του χώρου) και η εμπειρία ήταν για μία ακόμα φορά συγκλονιστική, ήταν σαν να περπατάς πράγματι κάτω από το βλέμμα των αρχαίων θεών.

Ήταν από τις καλύτερες γιορτινές μας αποδράσεις και την συνιστούμε ανεπιφύλακτα σε όλους, θεωρώ ότι το μέρος ενδείκνυται τόσο για τους μεγάλους όσο και για τα παιδιά και ότι αφήνει στους επισκέπτες του αξέχαστες αναμνήσεις.

Χρόνια πολλά σε όλους!