in ΠΗΓΑΜΕ

Ο Σέρλοκ στο Θέατρο Τέχνης

22 Comments

Πήραμε την απόφαση να κλείσουμε τη φετινή θεατρική μας χρονιά με τον «Σέρλοκ Χολμς και το γαλάζιο ρουμπίνι».
Οι συντελεστές έδωσαν τον καλύτερο του εαυτό. Μας μετέφεραν μέσω των ωραίων σκηνικών, στον κλίμα του βικτωριανού Λονδίνου και απολαύσαμε τη διασκευή του βιβλίου.
Η ερμηνεία των ηθοποιών άψογη και δεν είχε τίποτα να ζηλέψει από μια παράσταση για ενήλικες. Αυτό σημαίνει ότι κατά τη γνώμη μου απευθύνεται σε μεγαλύτερα παιδιά, γιατί τα μικρότερα αδυνατούν να παρακολουθήσουν τη ροή.
Σε κάποιες ατυχείς περιπτώσεις βέβαια όπως η δική μας, παρακολουθείς το έργο ταυτόχρονα με τις επεξηγήσεις της μητέρας του τρίχρονου πίσω σου. Αυτό που με έβγαλε από τα ρούχα μου όμως, ήταν η παρέα που παρά την αρχική παράκληση να μη τρώνε στην αίθουσα, έδωσε μια μικρή συναυλία με τα σακουλάκια από τα γαριδάκια.
Τι παιδιά μεγαλώνουμε ωρέ?!
Όπως και να έχει, τα παιδιά μου πέρασαν πολύ όμορφα.
Νιώθουμε τυχεροί που καταφέραμε και μεις να παρακολουθήσουμε την παράσταση μέσω του elamazi και ευχαριστούμε.

Δεν σου άρεσε; Ενημέρωσε μας!

Από Sunny

Καλοί τρόποι είναι η συμφιλίωση της μεγάλης ιδέας που έχουμε για τον εαυτό μας με τη μικρή ιδέα που έχουμε για τους άλλους.

22 Comments

Leave a Reply

  1. Ναι, δυστυχώς… Και θα πρότεινα να ξεκινήσουμε το κίνημα “ΔΕΝ ΒΓΑΖΩ ΣΑΚΟΥΛΑΚΙΑ ΜΕ ΠΑΤΑΤΑΚΙΑ/ΓΑΡΙΔΑΚΙΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΣΑΝΤΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΑΙΖΩ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΠΡΙΝ ΠΑΩ ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΕΙΝΑΙ “ΖΩΝΤΑΝΟ” ΚΑΙ ΟΧΙ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ Η’ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ”

  2. Μαζί ήμασταν τότε χτες. Το ίδιο πρόβλημα είχα. Ακριβός πίσω μου τρώγανε. Κοίταζα, τίποτα… Κ μετά νερό..μια ώρα το μπουκάλι χρατς-χρουτς. Η παράσταση όμως ήταν πολύ καλή.

    • Χα χα…έχεις δίκιο η συγχορδία περιείχε και τα χρατσα χρούτσα από το ζούλιγμα των πλαστικών μπουκαλιών…το είχα ξεχάσει. Κρίμα..χίλα κρίμα για τους ηθοποιούς που δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό με αυτές τις συνθήκες.

  6. Η παράσταση είναι πράγματι εξαιρετική! Κρίμα που σας χάλασαν το κέφι. Πρέπει να είμαστε όλοι πιο αυστηροί ως προς το να μην τρώμε και να μην πίνουμε κατά τη διάρκεια της παράστασης!

  10. Το τραγικά διασκεδαστικό με αυτούς και τα παιδιά τους που τρώνε στις θεατρικές παραστάσεις είναι που τρώνε λες και είναι νηστικοί μήνες! Ευτυχώς η παράσταση είναι εξαιρετική και σε συνεπαίρνει και τους ξεχνάς!

  11. Θα συμφωνήσω κι εγώ μαζί σας. Δυστυχώς, παρά το ότι ανακοινώθηκε ότι δεν επιτρέπεται το φαγητό κατά τη διάρκεια της παράστασης, η διπλανή μας στην πρώτη σειρά επιδεικτικά συνέχισε με τα πατατάκια. Η δε δεύτερη σειρά είχε μια παράλλλη αναμετάδοση του έργου με εξηγήσεις της μαμάς. Τι σκέφτονται αλήθεια αυτοί οι άνθρωποι; Νομίζουν πως είναι μόνοι τους στο δημόσιο χώρο;…Πλήρης περιφρόνηση για τους άλλους…Πολύ λυπηρό…

  14. Με διάφορες ευκαιρίες έχουμε σχολιάσει πολλούς από τους γονείς που πιστεύουν ότι όλος ο κόσμος είναι γι’ αυτούς και τα παιδιά τους, πολλές φορές τρώνε αυτοί και όχι τα παιδιά τους στις θεατρικές παραστάσεις. Μου έχει συμβεί με τον Μικρό Πρίγκιπα. Όταν πήγαμε να δούμε τον Σέρλοκ, δεν άντεξα και έκανα παρατήρηση στη διπλανή κυρία, που έκανε ότι δεν το ήξερε ότι απαγορεύεται το φαγητό αλλά τουλάχιστον εισακούστηκα. Συμφωνώ απόλυτα με τον Γιώργο, να κάνουμε κίνημα, “μην τρώτε στο θέατρο αλλά και μη φέρνετε πολύ μικρά παιδιά και βρέφη που δεν έχετε τι να τα κάνετε εκείνη την ώρα, οι άλλοι δεν σας φταίνε”.Δυστυχώς όμως είναι και κάποια θέατρα που επιτρέπουν το φαγητό για το κέρδος, αφού και οι τιμές των σνακς είναι υπερβολικές. Οι αγενείς όμως απολίτιστοι και βλάχοι δεν καταλαβαίνουν από ανεκτικότητα, ευγένειες και τακτ. Είναι που δεν θέλουμε να τσακωθούμε και να “χαλαστούμε” αλλά έχει παραγίνει το κακό τους. Ο πολιτισμός τους μάρανε και το θέατρο κατά τα άλλα. Για να μην θυμηθώ συμπεριφορές στα δωρεάν θεάματα των δήμων…

  15. Συμφωνώ απόλυτα ότι έχει παραγίνει το κακό με το φαγητό την ώρα της παράστασης.Λες και δεν έχουν ξαναφάει πατατάκια και ποπ κορν και πάνε στο θέατρο μόνο και μόνο για να φάνε. Δυστυχώς οι έλληνες δεν αλλάζουμε., κανένας σεβασμός προς τους ηθοποιούς και την προσπάθεια τους. Το χειρότερο είναι ότι το ίδιο συνεχίζουν και οι νεότερες γενιές..

  17. Δυστυχώς δεν φταίνε τα παιδιά, αλλά οι γονείς. Άλλωστε, καθώς λένε, το παιδάκι σου και το σκυλάκι σου όπως το μάθεις… Είναι πολύ σημαντικό να προσφέρουμε θεατρική παιδεία στα παιδιά μας, αλλά αυτό δεν αφορά μόνο στο πόσες και ποιες παραστάσεις θα δουν, αλλά και στο πως θα πρέπει να συμπεριφέρονται κατά την διάρκεια των παραστάσεων. Δεν τρώμε, δεν πίνουμε, απενεργοποιούμε τα κινητά μας, δεν μιλάμε, δεν μετακινούμαστε συνέχεια… Με λίγα λόγια σεβόμαστε τους άλλους ανθρώπους γύρω μας, τόσο τους ηθοποιούς όσο και τους άλλους θεατές.

Αφήστε μια απάντηση

Φραουλιές, δεινόσαυροι και κυνήγι κρυμμένου θησαυρού στο Αερικό, περάσαμε τέλεια!!!

Διασκεδάσαμε στην τρελλή ΑΒ στο Θέατρο Coronet!!