Είναι άδικο να χαρακτηριστεί η «Μπαλαρίνα» κοριτσίστικη ταινία

Είδαμε την ταινία «Η Μπαλαρίνα και ο Μικρός Εφευρέτης». Πρόκειται για μια γαλλοκαναδική παραγωγή που ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες ταινίες animation κυρίως λόγω της υψηλής αισθητικής της και της ποιότητας της παραγωγής.
Η υπόθεση είναι λίγο πολύ προβλέψιμη: δύο ορφανά το σκάνε από το καταπιεστικό ορφανοτροφείο και κυνηγάνε το όνειρό τους. Μετά από πολλές θυσίες και αγώνα φτάνουν στο στόχο τους.
Η ταινία έχει πολλά πλεονεκτήματα όπως την υψηλή ποιότητα και προσοχή στις λεπτομέρειες , ρετρό απεικόνιση του Παρισιού, έξυπνη χρονική τοποθέτηση (1879) για να δούμε την κατασκευή του Πύργου του Άιφελ και του Αγάλματος της Ελευθερίας καθώς και πολύ ωραία μουσική. Προσωπικά, δεν μου άρεσε η σεναριακή υπερβολή ειδικά στη σκηνή της απόδρασης και στην υπέρμετρη κακία της μητέρας της αντιπάλου. Αλλά, στο σύνολό της είναι μια ταινία που κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον ενήλικων και ανήλικων. Είναι από τις λίγες φορές που δεν κοίταξα το ρολόι μου σε παιδική ταινία.
Πήγαμε με παρέα κοριτσιών και αγοριών. Όλα τα παιδιά βρήκαν υπέροχη την ταινία. Τα αγόρια δεν βαρέθηκαν καθόλου. Θα ήταν κρίμα κάποια παιδιά να χάσουν αυτήν την ταινία μόνο και μόνο επειδή στον πρωταγωνιστικό ρόλο βρίσκεται ένα κορίτσι. Στην ταινία υπάρχει αρκετή δόση ρομαντισμού αλλά και περιπέτειας. Θα ικανοποιηθούν όλοι.