Μαρίνα Θωμά
Με πεντάχρονο παιδάκι παρακολουθήσαμε την παράσταση “Σκύλος με σπίτι” στο θέατρο Αλκμήνη. Από τις εικόνες και τα κοστούμια και τα σκηνικά της παράστασης μας είχε σχηματιστεί η εντύπωση ότι η παράσταση ενδείκνυται για παιδάκια από πέντε ετών, ίσως και μικρότερα, αφού είχε να κάνει με συμπαθέστατα ζωάκια και τις περιπέτειες τους, πράγμα που επιβεβαίωνε και η υπόθεση του έργου.
Η παράσταση άρχισε, οι ηθοποιοί φορούσαν ωραία κοστούμια και κινούνταν μέσα σε όλο το θέατρο ασταμάτητα, γεγονός που έδινε ζωντάνια και ενεργητικότητα. Οι ερμηνείες των ηθοποιών ήταν αρκετά καλές αλλά δυστυχώς το κείμενο του έργου έπασχε σε πολλά σημεία και πλατείαζε από τις συνεχείς παρεκβάσεις κι αυτό ακύρωνε τις φιλότιμες προσπάθειες των υπόλοιπων συντελεστών.
Μέσα σε ένα θεατρικό παιδικό έργο εντάχθηκαν πάρα πολλά νοήματα (τα οποία μπορεί να μεταδίδονται πιο αβίαστα στο βιβλίο της Γαλάτειας- Γρηγοριάδου Σουρέλη), από τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών και την καλή συμπεριφορά μέχρι την αξία της εργατικότητας, την οικολογία τη συνεργασία, τη διαφορετικότητα και τη μετανάστευση, με αποτέλεσμα να κουραστούν όχι μόνο τα μικρότερα παιδάκια αλλά κι εμείς ακόμα οι μεγάλοι (προσωπική άποψη, για να μην παρεξηγηθώ).
Η διάρκεια της παράστασης ήταν επίσης πολύ μεγάλη και αυτό έπαιξε τον ρόλο του για ένα κείμενο που δεν είχε σαφή υπόθεση και δυσκολευτήκαμε πάρα πολύ να το παρακολουθήσουμε τελικά με ενδιαφέρον.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, εκφράζουμε μία προσωπική καθαρά άποψη και δεν θέλουμε να προκαταβάλουμε κανέναν αρνητικά για την παράσταση γνωρίζοντας τις ιδιαιτερότητες της προσωπικότητας, της ηλικίας, της αισθητικής και πολλών άλλων παραγόντων, που δεν είναι επί του παρόντος να αναλύσουμε εδώ, για τις εντυπώσεις που θα σχηματίσουμε από μία παράσταση.
Τέλος, ευχαριστούμε το “έλα μαζί” για την πρόσκληση και για την εμπειρία που μας έδωσε την ευκαιρία να αποκτήσουμε.
Είδαμε και εμείς πέρυσι αυτή την παράσταση και η αλήθεια είναι ότι έχει μεγάλη διάρκεια για παιδικό θέατρο. Πάντως, εμείς την απολαύσαμε, ίσως γιατί ο γιος μου είναι λίγο μεγαλύτερος (κοντά στα 7 όταν την είδαμε), και μου ζητάει να ξαναπάμε.
Και εμείς είχαμε πάει πέρσι και πράγματι άρεσε πάρα πολύ στην κόρη μου (8 χρονων) αν και πίστευα ότι απευθυνόταν σε πιο μικρά παιδάκια. Μάλιστα της άρεσε τόσο πολύ που αγόρασε και το μπλουζάκι της παράστασης. Επίσης η πρόσβαση (δίπλα στην έξοδο του μετρό) ήταν εύκολη.Τέλος να τονίσω ότι ήταν πολύ καλή η διάταξη των θέσεων που ακόμη και εμείς που ήμασταν στην προτελευταία σειρά βλέπαμε άνετα.
Και εμείς την είδαμε φέτος με παρέα από 10χρονα παιδιά και δυστυχώς μας κούρασε και εμάς, μικρούς και μεγάλους. Παρόλο που το βιβλίο είναι καταπληκτικό.
Σας ευχαριστούμε για την ειλικρινή σας κριτική.
Tην είδαμε κι εμείς πέρυσι με την 9 χρονη κόρη μου η οποία τολμώ να πω ενθουσιάστηκε και μάλιστα τόσο πολύ που έκανε τον αδερφό της να ζητάει συνεχώς να πάει κι αυτός και λέω με την πρώτη ευκαιρία να τον πάω. Της άρεσε πολύ ο “γάτος” περισσότερο κι από τον πρωταγωνιστή σκύλο. Ομολογώ πως σ’ εμάς δεν φάνηκε τόσο πολύ η διάρκεια του έργου. Να ευχαριστήσω κι εγώ με τη σειρά μου την αρθρογράφο για την ειλικρινή κριτική.