Γεωργία Νασιοπούλου
Την Κυριακή το πρωί ανταποκριθήκαμε στο κάλεσμα των μουσείων για την ημέρα εορτασμού τους και βρεθήκαμε στο Μουσείο Τηλεπικοινωνιών του ΟΤΕ.
Παρακολουθήσαμε το πρόγραμμα : «Μια βαλίτσα γεμάτη τηλεπικοινωνίες» που απευθυνόταν σε παιδιά 7 έως 12 ετών.
Στην αρχή, τα παιδιά «ανακάλυψαν» στην αυλή του μουσείου τσουβάλια με θησαυρούς, δηλαδή εικόνες από διάφορους τρόπους επικοινωνίας. Μέσα στις βαλίτσες που μοίρασαν, κάθε παιδί έβαλε τις εικόνες αυτές και στον εσωτερικό χώρο, τα παιδιά άρχισαν να συλλέγουν πληροφορίες από τα εκθέματα. Στη συνέχεια παρουσιάστηκαν τα πιο ενδιαφέροντα σημεία και τέλος τα παιδιά ζωγράφισαν τη δική τους κουκουβάγια.
Το πρόγραμμα ήταν πολύ ενδιαφέρον και γεμάτο γνώσεις για τα παιδιά και για τους συνοδούς τους. Μάθαμε πολλά για την επικοινωνία από την αρχαιότητα με τους πυρσούς έως σήμερα με τους δορυφόρους.
Θέλω όμως να σχολιάσω ένα αρνητικό γεγονός. Ενώ το πρόγραμμα απευθυνόταν σε παιδιά άνω των επτά ετών, διότι απαιτούσε γνώση ανάγνωσης, πολλοί γονείς έφεραν παιδιά μικρότερης ηλικίας ( ακόμη και τετράχρονο ). Οι υπεύθυνες του προγράμματος πολύ ευγενικά δέχτηκαν τα παιδιά και πρότειναν στους γονείς να τα κρατήσουν στον προαύλιο χώρο για ένα πρόγραμμα που απευθυνόταν στην ηλικία τους. Χωρίς να καταλάβω γιατί σχεδόν όλα τα παιδιά ανέβηκαν στο μουσείο και τα μικρότερα όπως ήταν αναμενόμενο δεν μπορούσαν να παρακολουθήσουν το πρόγραμμα γιατί ούτε να διαβάσουν μπορούσαν ούτε να κατανοήσουν και να συγκρατήσουν πληροφορίες . Βαριόντουσαν, πείραζαν τα εκθέματα και γενικά ενοχλούσαν τη διεξαγωγή της ξενάγησης. Επιπλέον πολλές μητέρες, μιλούσαν μεταξύ τους και συνολικά υπήρχε μια αναστάτωση και μια βαβούρα που δυστυχώς επηρέασε την ποιότητα του προγράμματος.
Και είναι κρίμα γιατί οι υπεύθυνες κυρίες είχαν κάνει εξαιρετική δουλειά. Οι γονείς ίσως θα πρέπει να προσέχουμε σε τι προγράμματα πηγαίνουμε τα παιδιά μας. Πιστεύω ότι είναι άστοχο να τα υποχρεώνουμε να παρακολουθούν πράγματα που είναι άσχετα με την ηλικία τους. Ας μην βιαζόμαστε να τα μάθουν όλα από την νηπιακή ηλικία.
Πήγαμε και εμείς και είδαμε το πρόγραμμα με το graffiti (Street art στην αυλή του Μουσείου…). Τα παιδιά το διασκέδαζαν όταν ζωγράφιζαν τους τοίχους!!! Ενώ ήταν αρκετά ανυπόμονα στο εισαγωγικό θεωρητικό μέρος που ευτυχώς είχε μικρή διάρκεια. Πάντως, το Μουσείο Τηλεπικοινωνιών ΟΤΕ οργανώνει δωρεάν εκπαιδευτικά προγράμματα πολύ αξιόλογα, στα οποία αναφέρεται η προτεινόμενη ηλικία των παιδιών για παρακολούθηση. Για εμάς ήταν το τρίτο πρόγραμμα που παρακολουθήσαμε και σίγουρα θα ξαναπάμε! Θα πρότεινα την παρακολούθηση με παρέα, καθώς είναι πιο διασκεδαστικό τόσο για μικρούς όσο και για τους μεγάλους. Για όσους γονείς ενδιαφέρονται μπορούν να ενημερώνονται για τα εκπαιδευτικά προγράμματα στο site του Μουσείου και να δηλώνουν έγκαιρα συμμετοχή στα τηλέφωνα που αναγράφονται.
Σε ό,τι αφορά τη συμπεριφορά των γονέων, έχουμε κακοπάθει κι εμείς αρκετές φορές από την αναισθησία ορισμένων και από την εμμονή τους να παρακολουθήσουν τα παιδιά τους, ακόμη και βρέφη, προγράμματα για πολύ μεγαλύτερα παιδιά. Θέλω να επισημάνω ότι ειδικά στα δωρεάν προγράμματα η συμπεριφορά κάποιων από τους γονείς που προσέρχονται είναι συχνά απαράδεκτη και είναι κρίμα. Και ποτέ δεν φταίνε τα παιδιά όταν βλέπω τέτοιους γονείς.