Πήγαμε στη “Ραπουνζελ” που τελικά είχε το ωραιότερο παραμύθι!

Ήταν μια πολύ όμορφη Κυριακή που την ευχαριστήθηκα και εγώ και ο 7,5 χρονών γιος μου!

Μια παράσταση που τα είχε όλα! Συγκίνηση, αγάπη, αστεία, ερωτηματικά για ποιον λόγο οι άνθρωποι να κρίνονται από το χρώμα τους ή την φυλή τους ή τα πιστεύω τους ή τις δυνατότητές τους.

Όλα τόσο όμορφα δεμένα, με εξαιρετική μουσική ζωντανή στη σκηνή, με νεραϊδένιες φωνές από όλους που μας μετέφεραν τη σκληρότητα των ανθρώπων, του πολέμου…

Στο τέλος όμως μας διδάσκει πως αν αγαπήσουμε τον εαυτό μας θα αγαπήσουμε και θα αποδεχτούμε όλο τον κόσμο όπως είναι, χωρίς να ρίνουμε κανέναν και για τίποτα!

Εξαιρετική παράσταση και για όσο παίζεται μην την χάσετε!

Ευχαριστούμε ela mazi!

(περισσότερα για την παράσταση εδώ)