anastgeka
Την Κυριακή επισκεφτήκαμε το θέατρο Ζίνα και παρακολουθήσαμε την παράσταση ο Ονειροπόλος Δράκος! Πρόκειται για μια παιδική επιθεώρηση…αναμενόμενο βέβαια αφού η παράσταση ήταν του Στέλιου Κρητικού (γνωστού συνεργάτη του Σεφερλή).
Το θέατρο είχε παιδάκια όλων των ηλικιών και όλοι γελούσαν… πρόκειται για εύκολο χιούμορ, όπως πέφτω πάνω στην σκηνή και όλοι γελάνε.
Όπως όλα τα παιδάκια έτσι και το δικό μου 4άρων χρονών γελούσε ασταμάτητα…
Επίσης στην παράσταση συμμετέχει ο Jimmy Gian (τραγουδιστής), εμείς δεν τον γνωρίζαμε αλλά καταλάβαμε γιατί είχε τόσες έφηβες η αίθουσα.
Τελειώνοντας η παράσταση ο μικρός μας, μας είπε πως του άρεσαν οι χορεύτριες (πράγματι πολύ καλές) και πως δεν κατάλαβε γιατί επιτρέπονταν να μιλάμε κατά τη διάρκεια της παράστασης.
Ακόμη στη σκηνή είχε μουσικά όργανα (βιολί, αρμόνιο, τρομπόνι, τρομπέτα και ντραμς) που τα απολαύσαμε!!!
Καταλήγοντας περάσαμε ευχάριστα μια και μισή ώρα που διήρκεσε, αλλά δεν θα ξαναπροτιμήσουμε αντίστοιχη παράσταση..διότι δεν έμεινε κανένα μήνυμα στο παιδί παρά αστείες γκριμάτσες.
Ευχαριστούμε το ΕΛΑ ΜΑΖΙ για την πρόσκληση, γιατί όλες οι εμπειρίες είναι απαραίτητες για να διαμορφώσεις άποψη για το τι ακριβώς σου αρέσει και σε εκφράζει.
Κι εμείς είμαστε της άποψης ότι τα παιδιά πρέπει να αποκομίζουν μηνύματα από ό,τι βλέπουν αλλά όσοι έχουμε λίγο μικρότερα παιδάκια (και το λέμε και για τον εαυτό μας) καλό είναι να τα αφήνουμε και λίγο στην απλότητα ενός θεάματος, απλά και μόνο για να περάσουν καλά και να διασκεδάσουν. Επίσης, καλά είναι τα θεάματα, αλλά μην τους στερούμε και το παιγνίδι, που είναι τόσο βασικό γι’ αυτά και την ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους. Πολλές φορές έχουμε πιάσει τον εαυτό μας να γεμίζουμε τον χρόνο του πεντάχρονου παιδιού μας μας με διάφορα ωραία πράγματα κατά τη γνώμη μας με αποτέλεσμα να μην παίζει αρκετά.
Συμφωνώ βέβαια, αλλά το θέατρο δεν είναι ο χώρος που θα παίξει..υπάρχουν άλλοι χώροι για να παίξει…ώστε να διακρίνουν και την αξία και τη χρήση των χώρων…