Τις τελευταίες 3 δεκαετίες υπάρχει ένα αυξανόμενο επιστημονικό ενδιαφέρον για το ρόλο του πατέρα και παρατηρούνται σημαντικές αλλαγές στις προδιαγραφές του πατρικού ρόλου. Παρόλα αυτά, οι ίδιοι οι πατεράδες συνήθως δεν συμμετέχουν στη συζήτηση που γίνεται για τον ρόλο τους και συχνά είναι και απροετοίμαστοι για τις νέες απαιτήσεις του.
Σε αυτή την ομάδα συμβουλευτικής των πέντε 90λεπτων συνεδριών, προσκαλούνται άνδρες που έχουν ερωτήματα και προβληματισμούς για τον πατρικό ρόλο και τη σχέση τους με τα παιδιά τους, να ανταλλάξουν εμπειρίες και να πάρουν νέες πληροφορίες και εναλλακτικές λύσεις σε δυσκολίες που αντιμετωπίζουν.
Στην ομάδα αυτή μπορούν να συμμετάσχουν μόνο άνδρες που είναι ή πρόκειται σύντομα να γίνουν πατεράδες. Εκτός από τους τρέχοντες προβληματισμούς τους στη σχέση τους με τα παιδιά τους, είναι δυνατόν να διερευνηθεί η δική τους σχέση με τον δικό τους πατέρα, πώς η σχέση τους με την γυναίκα τους μπορεί να επηρεάζει τη δική τους σχέση με τα παιδιά, καθώς και οι επιπτώσεις της ενεργής ή μη συμμετοχής τους στο μεγάλωμα των παιδιών τους.
Τόπος: Δημ. Μόσχα 34, Μαρούσι 15124
Τηλ. 2108063828, 697 32 47 440
Email: www.christosziouvas.gr/
Διάρκεια: Παρασκευές 11,18,25 Μαϊου και 8 και 15 Ιουνίου 20:00-21:30
Κόστος: 65ευρώ και για τις 5 ομαδικές συνεδρίες
Μέγιστος αριθμός συμμετεχόντων 8 άτομα
Δηλώσεις συμμετοχής τηλεφωνικά ή με email έως Δευτέρα 7 Μαϊου 2012
O ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΙΟΥΒΑΣ, MSc, CAC είναι Ψυχοθεραπευτής-Οικογενειακός Θεραπευτής και Σύμβουλος Τοξικοεξαρτήσεων. Σπούδασε Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Κοινωνική Ανθρωπολογία στο Brunel University του Λονδίνου. Ολοκλήρωσε Πρόγραμμα Ειδίκευσης στη Συστημική Ψυχοθεραπεία και τη Θεραπεία Οικογένειας στο Εργαστήριο Διερεύνησης Ανθρωπίνων Σχέσεων (ΕΔΑΣ) και πραγματοποίησε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Ινστιτούτο Ψυχιατρικής του Λονδίνου με ειδίκευση στην Οικογενειακή Θεραπεία Institute of Psychiatry, King’s College, University of London.
Από το 1992 έως τις αρχές του 2008, εργαζόταν στο Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ), κυρίως με έφηβους χρήστες ναρκωτικών και τις οικογένειές τους. Τόσο ως θεραπευτής, αλλά και ως υπεύθυνος Θεραπευτικών Μονάδων, εργάστηκε σε όλες τις φάσεις θεραπείας τόσο με τους έφηβους χρήστες όσο και με τους γονείς τους και τα αδέλφια τους (ΣΤΡΟΦΗ και ΠΛΕΥΣΗ).
Από το 2005 συνεργάζεται με το Εργαστήριο Διερεύνησης Ανθρωπίνων Σχέσεων (ΕΔΑΣ) ως εκπαιδευτής-επόπτης, ενώ από το 2008 διατηρεί και ιδιωτικό γραφείο ως συστημικός θεραπευτής και οικογενειακός θεραπευτής στο Μαρούσι.
Από το 2001 έως σήμερα είναι Πιστοποιημένος Σύμβουλος σε θέματα Τοξικοεξαρτήσεων από την Επιτροπή για Συμβούλους Τοξικοεξάρτησης σε Ελλάδα, Κύπρο και Μάλτα, μέλος του ICRC.
Από το 2007 είναι επίσης Πιστοποιημένο στέλεχος Σ.Υ.Υ από το Ε.ΚΕ.ΠΙΣ
Επίσης, είναι μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Συστημικής Θεραπείας (ΕΛΕΣΥΘ), της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Οικογενειακών Θεραπευτών (European Family Therapy Association – chamber of individual members) και της Association of Family Therapy and Systemic Practice in the UK.
Έχει παρακολουθήσει και συμμετάσχει με παρουσιάσεις, σε σειρά σεμιναρίων και συνεδρίων τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Ανάμεσα στα ενδιαφέροντά του, είναι οι οικογενειακές και συντροφικές σχέσεις, η περίοδος της εφηβείας, οι εξαρτήσεις, η πατρότητα, η δυναμική ομάδας και η εκπαίδευση επαγγελματιών.
ΜΑκαρι οι αντρες-πατερες να ηταν πιο θετικοι σε τετοια σεμιναρια!
Έχω την εντύπωση ότι οι μανάδες ενδιαφερόμαστε για τα πάντα που αφορούν τα παιδιά μας. Οι πατεράδες απλώς απολαμβάνουν τα θετικά της πατρότητας αποφεύγοντας τις ευθύνες της.
θα συμφωνησω κι εγω.
Όλες είμαστε ομοιοπαθείς;
Πολλοί λίγοι θα ενδιαφερόντουσαν να παρακολουθήσουν κάτι τέτοιο.
πάντως οι καιροί έχουν αλλάξει και ολοένα και περισσότερο οι μπαμπάδες ασχολούνται με το μεγάλωμα των παιδιών τους!!!
απλά οι μανάδες από την φύση τους είναι πιο προσηλωμένες στα παιδιά τους και οι πατεράδες ακολουθούν !!!
ως μητερα πια ανηκω στην πλειοψηφια των γυναικων που μεγαλωνουν “μονες” τα παιδια τους…και πιστευα οτι θα το ζουσα διαφορετικα….
Καλό θα είναι οι μπαμπάδες να καταλάβουν πως από την ενασχόλησή τους με τα παιδιά κερδίζουν πρώτα τα ίδια τα παιδιά τους, στη συνέχεια οι ίδιοι και τελευταίες οι μαμάδες!! Πρέπει βέβαια να παραδεχθούμε ότι σε γενικές γραμμές έχουν αλλάξει αρκετά πράγματα, αλλά υπάρχει ακόμα δρόμος μπροστά μας…
ωραία σεμινάρια, θα το πω στους φίλους μου