“Νίκη” στον Ελληνικό κόσμο

Η ζωή της Νίκης δεν ήταν παραμύθι. Δεν μεγάλωσε όπως τα κορίτσια της ηλικίας της, με παιχνίδια. Κουβαλούσε ένα φορτίο τόσο βαρύ ώστε κινδύνεψε να τη συντρίψει. Πήρε ωστόσο τη ζωή στα χέρια της. Επαναστάτησε για τον έρωτα. Ο συγγραφέας πλέκει πραγματικότητα και μυθοπλασία και δίνει στην ηρωίδα φωνή για να μας πει την ιστορία της σε πρώτο πρόσωπο.
Η ιστορία σε συνεπαίρνει. Η γρήγορη εναλλαγή σκηνών, καταφέρνει να διατηρήσει το ενδιαφέρον, παρά τη μεγάλη διάρκεια. Ο κ. Φασουλής αποδεικνύει άλλη μια φορά πως είναι μάστερ στην τέλεια ενορχήστρωση μεγάλων θιάσων όπως αυτός. Για τους ηθοποιούς τι να πω. Δυνατές ερμηνείες κυρίως από τους γυναικείους ρόλους. Έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους και πραγματικά ξεχώριζαν ακόμα και εκείνοι που είχαν μικρούς ρόλους. Το πιο δυνατό σημείο ήταν η αφήγηση της Νίκης (Φιλαρέτη Κομνηνού). Η (γιαγιά Σεβαστή) Μιρκα Παπακωνσταντινου να κεντάει το ρόλο της ατάκα την ατάκα. Πρέπει να αναφέρω τη ‘Μαρκέλλα’ της Ευαγγελίας Μουρμούρη που μας θύμισε αρτίστες άλλης εποχής με το μπρίο και την τσαχπινιά της αλλά και τη φωνή της. Η Δανάη Μπάρκα άφησε επίσης το στίγμα της και ήταν έντονο. Για όλους τους ηθοποιούς αξίζει να ειπωθεί κάτι αλλά επειδή είναι πολλοί θα σας πω απλά να πάτε να δείτε την παράσταση πριν ολοκληρώσει τον κύκλο της.
Ευχαριστούμε το Έλα μαζί για την πρόσκληση.