in

“Μπήκαμε” και εμείς στο “Φωτεινό Δωμάτιο”

Πήγαμε και εμείς την Κυριακή στο “Φωτεινό Δωμάτιο”. Πρόκειται για μια “ιδιαίτερη”, θα έλεγα, μουσικοχορευτική παράσταση, στην οποία 9 νέοι και ταλαντούχοι ηθοποιοί και μουσικοί “τα δίνουν όλα”, προκειμένου να αναπαραστήσουν τι συμβαίνει “όταν η πόρτα του παιδικού δωματίου κλείσει”. Η φαντασία ζωντανεύει και το παιδικό δωμάτιο μετατρέπεται σε ένα μυθικό βασίλειο, όπου εμφανίζονται κόσμοι φανταστικοί που εναλλάσσονται συνεχώς ο ένας μετά τον άλλον … διάστημα, αστροναύτες, δράκοι, άγρια ζώα της σαβάνας, πάγοι, θάλασσα, βασιλιάδες και βασίλισσες και τόσα άλλα που αντικατοπτρίζονται στο παιδικό μυαλό, στον ευαίσθητο ψυχικό και συναισθηματικό κόσμο των παιδιών.

Η ζωντάνια, ο αυθορμητισμός και η αμεσότητα των ηθοποιών με το κοινό είναι έκδηλη όσο και η προσπάθειά τους να αποδώσουν τα μέγιστα και να ενθουσιάσουν τα παιδιά (χαρακτηριστική η στιγμή με τον δράκο που οι ηθοποιοί τον περνάνε – στην κυριολεξία – “πάνω από τα κεφάλια” των θεατών, καθώς και η σκηνή με τις τεράστιες σαπουνόφουσκες που σκάνε, επίσης, πάνω από τα παιδιά, τα οποία χοροπηδούν για να τις προλάβουν)!

Αρνητικό, ωστόσο, θεωρώ το γεγονός ότι η παράσταση δεν έχει ξεκάθαρη υπόθεση/ πλοκή/ σενάριο, δεν έχει μια συνεχόμενη ροή (αρχή, μέση και τέλος) παρά ευχάριστες και εντυπωσιακές– ομολογουμένως – εικόνες από διάφορα εναλλασσόμενα θεματικά πεδία (που γεννιούνται μέσα από την παιδική φαντασία που ζωντανεύει στο παιδικό δωμάτιο). Εξ αυτού του λόγου, η 5χρονη μικρή μου ψιλοβαρέθηκε στη μέση του έργου, εφόσον δεν καταλάβαινε τι ακριβώς συνέβαινε και “πώς στο καλό, ξαφνικά γίνονται όλα αυτά που γίνονται”, και άρχισε να κουνιέται ασταμάτητα στην καρέκλα της – συγχρονιζόμενη μάλλον με τους ηθοποιούς που χόρευαν και τραγουδούσαν ασταμάτητα πάνω στη σκηνή. Πρόκειται για μια πρωτότυπη και ευχάριστη παράσταση, αλλά θα τη συνιστούσα μάλλον σε παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας, ώστε να έχουν μια σχετική ωριμότητα να παρακολουθήσουν κάτι πιο αφηρημένο και να αφεθούν σε εικόνες και τεχνικές θεάτρου που να μπορέσουν να απογειώσουν τη φαντασία τους.

5 Comments

Leave a Reply
  1. Συμφωνώ με την παραπάνω κριτική. Η συγκεκριμένη παράσταση έχει υπέροχες εικόνες και πρέπει το παιδί να χρησιμοποιήσει τη φαντασία του για να αντιληφθεί την σύνδεση μεταξύ τους.

  2. κ εμείς παρακολουθήσαμε την παράσταση με 3 εξάχρονα παιδιά τα οποία πέρασαν όμορφα, τους άρεσε αυτό που έβλεπαν, διασκέδασαν αλλά δεν κατάλαβαν την όλη ιστοριά, δεν υπήρχε συνοχή. Πολύ ενέργεια από όλους τους συντελεστές.

Αφήστε μια απάντηση

Είδαμε τη παράσταση κουκλοθέατρου ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΧΙΟΝΑΝΘΡΩΠΟΙ

Ο πρίγκηπας και ο φτωχός