Με μεγάλες προσδοκίες και με εισιτήρια από πόντους που εξαργυρώσαμε από το “ΕΛΑ ΜΑΖΙ”, φτάσαμε την Κυριακή το πρωί πριν τις 11:00 στο δημοτικό θέατρο Πειραιά. Ο χώρος μέσα μοναδικός!!! Η ορχήστρα στη θέση της και εμείς στη δική μας….Ήμασταν πολύ ενθουσιασμένοι!!! Η οπερέτα είναι αγαπημένο είδος και μετά από αντίστοιχες παραστάσεις παιδικής όπερας ήμασταν ανυπόμονοι…
Παρακολουθήσαμε μια φιλότιμη προσπάθεια, με φτωχά σκηνικά, όχι και τόσο φοβερή ιδέα σεναρίου και σε κάποιες στιγμές μη ξεκάθαρα λόγια. Η παράσταση δυστυχώς μικρότερη από μια ώρα. Το μόνο που κρατούσε τα παιδιά στη θέση τους ήταν η παιδική χορωδία. Στο τέλος μου είπαν ότι ήταν βαρετό.
Από τη μια σκέφτηκα, ίσως έχουμε καλομάθει από αντίστοιχες υπερπαραγωγές, όπως ο «Μαγικός Αυλός» της Κάρμεν Ρουγγέρη, αλλά από την άλλη θυμήθηκα τις δύο ξεροκέφαλες κουτάλες που μας μάγεψαν με την απλότητα τους και ισορρόπησα και πάλι τις αξίες μέσα μου!!!
Φοβερη η περιγραφη σας για αλλη μια φορα evakonstan .Ευχαριστουμε!
Ευχαριστώ πολύ!!!
Αν μη τι άλλο, είναι πολύ εντυπωσιακό το θέατρο του Πειραιά.
Εμείς φύγαμε με καλές εντυπώσεις πάντως. Εντάξει δεν ήταν υπερπαραγωγή αλλά το διασκεδάσαμε..