Εξαιρετικός Καρελλάς με το “Αγόρι με τη βαλίτσα” όπως πάντα !

Χάρη στο έλα μαζί είδαμε την εξαιρετική παράσταση του Ηλία Καρελλά στο θέατρο Κάππα με τα δυο μου αγόρια (11 και 12,5 ετών). Φύγαμε όλοι μαγεμένοι από την παράσταση. Αξίζουν πολλά μπράβο στον Καρελλά και σε όλους τους συντελεστές της.

Γελάσαμε αβίαστα, κλάψαμε με την ψυχή μας και σκεφτήκαμε ότι στη θέση του παιδιού με τη βαλίτσα θα μπορούσαμε κάλλιστα να ήταν τα δικά μας παιδιά ή εμείς, διωγμένοι από τον πόλεμο ή την πείνα, να ψάχνουμε μια καινούργια πατρίδα, μια νέα γη της επαγγελίας. Αυτό άλλωστε δεν γινόταν πάντοτε στην ιστορία της ανθρωπότητας σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης ;

Ο μικρός Ναζ ζει μια φυσιλογική ζωή σαν παιδί, μέχρι που ξεσπά ο πόλεμος και η οικογένειά του αναγκάζεται να φύγει για να σωθεί. Τα χρήματα όμως δεν αρκούν για να ταξιδέψουν όλοι και οι γονείς του τον στέλνουν μόνο του στον “πετυχημένο” αδερφό του στο Βερολίνο. Ο Ναζ φαντάζεται ότι είναι ο Σεβάχ ο Θαλασσινός και διασχίζει ερήμους, βουνά και θάλασσες, χωρίς να κοιτάζει πίσω (όπως τον είχε συμβουλεύσει η μητέρα του) με μόνη συντροφιά την Κρίσια, ένα κορίτσι που πηγαίνει στον πλούσιο θείο της που μένει κι αυτός στην ίδια πόλη.

Στη βαλίτσα έχει τις ζωγραφιές της αδελφής του, το ρολόι του παππού του και το πιό σημαντικό, τις ιστορίες του πατέρα του που τον βοηθούν να απαλύνει τον πόνο και να ξεπεράσει τις κακουχίες.

Σιγά – σιγά, οι ζωγραφιές ξεθωριάζουν, τα αντικείμενα σπανε, χάνονται και στο τέλος βρίσκεται στην “άλλη πλευρά του κόσμου” ξεκινώντας από την αρχή με μια άδεια βαλίτσα και μια ανυπέρβλητη δύναμη ψυχής ….