Προχθές Τρίτη 23/7/19 είχα τη χαρά να παρακολουθήσω αυτή την καταπληκτική παράσταση, έναν από τους μεγαλύτερους σύγχρονους μύθους αυτό το κλασικό έργο του Μολιέρου «Δον Ζουάν» σε σκηνοθεσία Θέμη Μουμουλίδη, με το Νίκο Κουρή (στον ομώνυμο ρόλο), τη Ζέτα Μακρυπούλια (Ελβίρα) και τον Μάκη Παπαδημητρίου (Σγαναρέλ – υπηρέτης Δον Ζουάν).
Το θέατρο είναι περίπου το μισό με θεατές. Η παράσταση ξεκίνησε στις 21:40.
Δεν ξέρω από που να ξεκινήσω. Μία άρτια παράσταση σε όλα της. Από τα υπέροχα, ευφάνταστα, εντυπωσιακά και συνάμα λειτουργικά σκηνικά με το νερό να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στη τελευταία σκηνή, τους καταπληκτικούς φωτισμούς, τα υπέροχα κοστούμια και φυσικά τις ερμηνείες.
Ο Νίκος Κουρής είναι ηθοποιός χαμαιλέων. Μπορεί πλέον αυτός ο άνθρωπος να υποδυθεί τα πάντα. Από κωμωδία, τραγωδία μέχρι δράμα και ότι άλλο του δώσεις. Είναι ταλέντο. Υποδύθηκε τον πολύπλοκο, διαφθορέα, ανήσυχο, τραγικό, υπερφίαλο, μα γοητευτικό και αιώνιο καρδιοκατακτητή Δον Ζουάν όπως έπρεπε. Ο Δον δε σέβεται κανέναν, δεν ακούει κανέναν, είναι υποχείριο του εαυτού του και μόνο του εαυτού του. Ενδιαφέρεται μόνο για το πάθος της ζωής του που είναι το σεξ και για την προσωπική του ελευθερία. Ρόλος κομμένος και γραμμένος μόνο για τον Κουρή. Ερμηνεία σε άλλο επίπεδο.
Η Ζέτα μας τα κατάφερε επάξια σε αυτό το δύσκολο ρόλο που υποδύθηκε. Την έχουν παρεξηγήσει πολλοί και συνέχεια τους διαψεύδει όλους και μπράβο της. Εξελίσσεται ταχέως. Στις τελευταίες σκηνές παίζει καταλυτικό ρόλο στο Δον Ζουάν γιατί εμφανίζεται ως “προφήτης”. Δε τη συνδεέι τίποτα πλέον μαζί του αλλά επειδή τον έχει αγαπήσει, τον προειδοποιεί για αυτά που τον περιμένουν και τον προκαλεί να μετανοήσει και εν μέρη τα καταφέρνει να του αλλάξει τον τρόπο σκέψης του. Είναι εξαιρετική πάνω στη σκηνή, αιθέρια παρουσία.
Ο Μάκης Παπαδημητρίου ως Σγαναρέλ μας χάρισε όλο το κωμικό στοιχείο της παράστασης και ήταν αρκετό στη διάρκεια της μιαμισάωρης παράστασης. Έδεσε με το Νίκο Κουρή καταπληκτικά, τρομερό δίδυμο.
Ο υπόλοιπος θίασος είναι ότι καλυτερο θα μποροούσε να πλαισιώσει τους πρωταγωνιστές από ερμηνευτική και κινησιολογική πλευρά. Νέοι ηθοποιοί με ταλέντο, η Ηρώ Μπέζου για παράδειγμα με το φετινό Βραβείο Μελίνα Μερκούρη, ο Γιάννης Σοφολόγης που τον είδαμε στο πλευρό του Μιχάλη Συριόπουλου το χειμώνα, ο Γιάννης Καπελέρης από το Γιούγκερμαν, η Ελίζα Σκολίδη από την Κωμωδία των παρεξηγήσεων, ο Μιχάλης Τιτόπουλος με πολλές και σημαντικές ερμηνείες. Και φυσικά δε μπορούμε να παραλέιψουμε τον “παλιό” Δημήτρη Καραμπέτση. Δε χρειάζονται συστάσεις. Έχει και αυτός καταλητικό ρόλο ως πατέρας σε μία από τις τελευταίες σκηνές προσπαθώντας και αυτός να κάνει τον Δον Ζουάν να μετανοήσει.
Μία παράσταση που δε πρέπει να χάσει κανείς. Παράσταση με ερμηνείες, με γέλιο, με δράμα, με μηνύματα και φυσικά παράσταση που θα σε βάλει να σκεφτείς όταν θα βγεις από το θέατρο. Συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές.
«Μετανοήστε τώρα, Δον Ζουάν, για να σωθείτε. Δεν έχετε καιρό, δεν σας χωρίζει ούτε μία μέρα από τον όλεθρο»
ΤΑΥΤ”ΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Πρωταγωνιστούν: Νίκος Κουρής (Δον Ζουάν), Ζέτα Μακρυπούλια (Ελβίρα), Μάκης Παπαδημητρίου (Σγαναρέλ)Παίζουν: Δημήτρης Καραμπέτσης, Ηρώ Μπέζου, Γιάννης Σοφολόγης, Μιχάλης Τιτόπουλος, Ιωάννης Καπελέρης, Ελίζα Σκολίδη, Δημήτρης Παλαιοδήμος
Σταυρο σε ευχαριστούμε και πάλι. Μας μετέφερες το “ονειρο”, τις μυρωδιες της παραστασης…θα παμε οπωσδηποτε!
Από τις παραστάσεις που δε πρέπει να χάσετε!
Πόσο ταυτίζεται η άποψή μας; Το παρακολουθήσαμε χθες και είναι απλά ότι καλύτερο είδαμε σε περιοδεία!
Που το είδατε;
Που το είδατε;
Εξαιρετική περιγραφή!!Σ’ευχαριστούμε πολύ Σταύρο!!Θα προσπαθήσουμε να το δούμε….
Στην Πετρούπολη εμείς