Την περασμένη Κυριακή παρακολουθήσαμε την παιδική παράσταση «Νάρκισσος και Ηχώ … και άλλες μεταμορφώσεις!» στο Από Μηχανής Θέατρο (Ακάδημου 13,Αθήνα).
Αρχικά θέλω να σας μεταφέρω ότι, προσωπικά, είχα τους ενδοιασμούς μου για το εάν έπρεπε/μπορούσε να παρακολουθήσει η πεντάχρονη κόρη μου τη συγκεκριμένη παράσταση κυρίως λόγω της «ιδιαιτερότητάς» της. Τι εννοώ: όλοι μας γνωρίζουμε ότι η αναπηρία υπάρχει γύρω μας, κάποιοι από εμάς είμαστε και ενεργοί σε όλο αυτό, είτε γιατί είμαστε οι ίδιοι ανάπηροι είτε γιατί κάποιο μέλος της οικογένειάς μας, γνωστός ή φίλος έχει κάποια αναπηρία.
Εμείς, τυχαίνει να μην έχουμε κάποιον κοντινό μας ή γνωστό μας άτομο με αναπηρία. Ωστόσο, διαβάζουμε πολύ, συζητάμε πολύ και σχολιάζουμε πολύ αυτά που βλέπουμε. Και η επαφή με
την αναπηρία, έστω από τα βιβλία και τις κουβέντες μας έχει γίνει. Συνεπώς το τόλμησα! Και πήγα να παρακολουθήσω την παράσταση!
Η παράσταση, έχει ως θέμα τρεις μύθους:
1) Νάρκισσος και Ηχώ, που πραγματεύεται την αξία της δύναμης και την αδυναμία να ακούσεις τον ίδιο σου τον εαυτό ,
2) ο μύθος της Αράχνης, που πραγματεύεται την αξία του μέτρου στο να δείχνεις τις αρετές σου και τις ικανότητες σου
Και
3) Ήλιος και Φαέθων, που μας μιλάει για την δύναμη και την τήρηση των υποσχέσεων που δίνουμε.
Τρεις πολύ όμορφοι μύθοι οι οποίοι ενσαρκώθηκαν από άτομα με αναπηρία και μη.
Η κόρη μου, παρακολούθησε πολύ εύκολα τη ροή της παράστασης, ωστόσο,βλέποντας τους ηθοποιούς να κινούνται στο χώρο, της δημιουργούνταν διάφορα ερωτήματα: πχ. Γιατί η Ηχώ κουνάει κυρίως το ένα της χέρι ή πως μπορεί και ντύνεται ή αλλάζει τα ρούχα της κτλ.
Στο τέλος της παράστασης, που βγήκαν όλοι οι ηθοποιοί να μας χαιρετήσουν και να μας ευχαριστήσουν, μας έκαναν και ερωτήσεις σχετικά με την αναπηρία πχ.αν διακρίνουμε ποιοι ηθοποιοί είναι ανάπηροι, τι είδους αναπηρία έχουν κτλ.Και μετά ανεβήκαμε πάνω στη σκηνή και συζητήσαμε για διάφορα θέματα που μας απασχολούσαν σχετικά με την αναπηρία. Μας έδωσαν και ερωτηματολόγια για να απαντήσουμε σε ερωτήσεις σχετικές με την παράσταση, όχι ως προς τη θεματολογία αλλά ως προς την παρουσίαση και την προσέγγισή της. Στην παράσταση υπήρχε και μια κυρία η οποία μετέφραζε στη νοηματική τους διαλόγους αλλά και μία οθόνη η οποία έδειχνε τους διαλόγους (με υπέρτιτλους) ώστε να μπορούν όλοι (άτομα με αναπηρία και μη) να παρακολουθούν την παράσταση.
Όλοι οι ηθοποιοί, ήταν εξαιρετικοί, φιλικοί, πρόσχαροι και με διάθεση να λύσουν τις απορίες μας. Πιστεύω πως τέτοιες παραστάσεις πρέπει, πραγματικά, να τις αγκαλιάζουμε. Πρέπει να δείχνουμε στο σύνολο την αναγκαιότητα αυτών των παραστάσεων γιατί, εν τέλει, είμαστε όλοι ίσοι και όμοιοι!
Ευχαριστούμε για πληροφορίες
Είναι μία παράσταση που με ενδιαφέρει πολύ. Εμείς έχουμε άτομα με αναπηρίες στο πολύ κοντινό μας περιβάλλον και έτσι είμαστε εξοικειωμένοι με το θέμα. Παρόλα αυτά θα ήθελα να την παρακολουθήσουμε. Έχω όμως το αντίθετο ερώτημα από εσάς: μήπως είναι πολύ “παιδική” ιγα μεγαλύτερα παιδιά; Ο γιος μου είναι 10ετών.
Παιδική δεν τη θεωρώ. Εάν σας αρέσει η μυθολογία νομίζω ότι θα βρείτε ενδιαφέρον και στο περιεχόμενο της παράστασης. Για την πεντάχρονη κόρη μου οι μύθοι όπως διαδραματίστηκαν μπροστά στα μάτια της, δεν νομίζω ότι έγιναν εντελώς κατανοητοί και αυτό γιατί τα ερεθίσματα που δεχόταν ήταν τόσα πολλά που πιο πολύ την κέντρισε αυτό που έβλεπε, παρά αυτό που έπρεπε να παρακολουθήσει. Δεν σταθήκαμε μετά τόσο πολύ στις ιστορίες, αλλά σταθήκαμε στα οπτικά ερεθίσματα και στην κάλυψη αποριών της για την καθημερινότητα των ηθοποιών.
Σας ευχαριστώ πολύ!
Πραγματικά μια παράσταση που περνάει ωραία μηνύματα