Είδα το Σούπερ Κραχ: Το μεγάλο κόλπο με τη διεθνή οικονομία

Παρακολούθησα την Παρασκευή το «ΣΟΥΠΕΡΚΡΑΧ – Το μεγάλο κόλπο με τη διεθνή οικονομία» στο Σύγχρονο Θέατρο

Η παράσταση πραγματεύεται το χρονικό της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης με κατανοητό τρόπο αλλά παράλληλα πλαισιώνεται από μια φιλοσοφική συζήτηση γύρω από τις υπάρχουσες πολιτικοοικονομικές θεωρίες, τις ιδεολογίες και το σκηνικό μέσα στο οποίο ζούμε σήμερα. Κεντρικός άξονας, η φιλελεύθερη πολιτική ιδεολογία που ανέπτυξε η Άυν Ραντ, η οποία υπήρξε μέντορας του Άλαν Γκρίνσπαν, του κεντρικού τραπεζίτη των Η.Π.Α. για 3 δεκαετίες. Ζούμε στην εποχή του Εγωισμού και του ατομικισμού. Πόσο μακριά μπορεί να φτάσουμε κουβαλώντας αυτές τις αποσκευές, κυλώντας ο καθένας σαν άλλος Σίσυφος τη δική του πέτρα της δυστυχίας;

Όπως υποστηρίζει το Δελτίο τύπου: “Μηδενισμός, εγωισμός, διαφθορά, βαθύπλουτοι και πένητες, εταιρείες, κολεκτίβες, χρηματιστές, τράπεζες, καπιταλισμός. Προοδευτικοί και συντηρητικοί καλούνται να βρουν λύσεις, να κινήσουν τον κόσμο και την ιστορία προς την κατεύθυνση που επιθυμούν.

Ποια είναι η ψυχολογική βάση των πολιτικών μας επιλογών; Γιατί μας είναι τόσο δύσκολο να αλλάξουμε κατεύθυνση ακόμα κι αν αναγνωρίζουμε πως τα μέτρα που εφαρμόζονται δεν λειτουργούν αποτελεσματικά;”

Η παράσταση αποφεύγει τον καταγγελτικό λόγο και εστιάζει στη θεατρική δράση, χρησιμοποιώντας θεατρικές τεχνικές που παραπέμπουν στην αισθητική των graphic novels, παίζοντας με το φως και τη σκιά, εντάσσοντας στοιχεία του σωματικού θεάτρου, παρουσιάζει με ευφάνταστο αλλά συνάμα ουσιαστικό τρόπο για τη θέση του καθενός μας μέσα στο πολιτικοοικονομικό και κοινωνικό γίγνεσθαι. που ούτως ή άλλως διαμορφώνεται, άλλοτε με τη συμμετοχή μας και άλλοτε ερήμην μας.

ΑΠό τα πολύ θετικά της παράστασης είναι ότι ακούγονται ζωντανά, τραγούδια από τα «Απλά μαθήματα πολιτικής οικονομίας» σε στίχους Γιάννη Νεγρεπόντη και μουσική Λουκιανού Κηλαηδόνη.
Προφανώς η παραγωγή το επέλεξαν γιατι το θεωρούν έναν δίσκο – σταθμό της δεκαετίας του ’70, αποτελούμενο από τραγούδια που μιλούν για τον πυρήνα της πολιτικής και της οικονομίας, ξεφεύγοντας από το κλασικό μοντέλο του πολιτικού και στρατευμένου τραγουδιού. Με αυτήν την έννοια, κινούνται στο ίδιο μήκος κύματος με τον λόγο του Cunningham, που περιγράφει τη σύγχρονη πραγματικότητα και παίρνει θέση χωρίς ίχνος διδακτισμού και πολιτικής προπαγάνδας.

Η παράστασή μας ξεκινάει από τα γεγονότα του άμεσου παρελθόντος του Κραχ του 2008 στην Αμερική, για να μιλήσει για το σήμερα και να ανοίξει μια συζήτηση για το αύριο.

Παράγωγα, swaps, αξιόγραφα, CDS, CDO, συστημικό ρίσκο, options, futures, υποθήκες, ομόλογα, επιτόκια, collaterals, οίκοι αξιολόγησης… Οικονομικοί όροι που μπορεί να τους έχουμε ακουστά σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό καθώς μονοπωλούν την πολιτικοοικονομική συζήτηση για τα αίτια της κρίσης τα τελευταία χρόνια.
Στο δε’υερο μέρος μάλιστα, παίζεται κι ένα παιχνίδι με τους θεατές που θα βρείτε πολύ ενδιαφέρον!
Τη συνιστώ ανεπιφύλακτα

Είναι μια παραγωγή της Εταιρείας Θεάτρου «Οίστρος» και θεατρική διασκευή του graphic novel του Darryl Cunningham «Σούπερκραχ – Το μεγάλο κόλπο με τη διεθνή οικονομία».

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Διασκευή – Προσαρμογή: Μαργαρίτα Καστρινού – Γιάννης Μιχαλόπουλος Σκηνοθεσία: Μαργαρίτα Καστρινού Μετάφραση : Αβραάμ Κάουα Σκηνικά-Κοστούμια: Αγγελική Μπόζου Φωτισμοί: Νίκος Θεοχαρόπουλος

Παίζουν: Νικήτας Αναστόπουλος, Ευαγγελία Αστρίδου, Νίκη Καράλη, Μαργαρίτα Καστρινού, Γιάννης Μιχαλόπουλος, Γιώργος Τζαβάρας και δυο ακομα ηιοποιοι