Απολαύσαμε τις “Δυο ξεροκέφαλες κουτάλες” στο Τρένο στο Ρουφ

Η ομάδα Κοπέρνικος έχει καταφέρει να μας κεντρίσει τη προσοχή και δοθείσης ευκαιρίας δεν χάνουμε παράσταση που φέρει την υπογραφή της!
Αυτή τη Κυριακή οδεύσαμε προς την αμαξοστοιχία ΤΟ ΤΡΕΝΟ ΣΤΟ ΡΟΥΦ που έχει μετατραπεί σε θέατρο- και όχι μόνο- για να παρακολουθήσουμε τη παράσταση ΔΥΟ ΞΕΡΟΚΕΦΑΛΕΣ ΚΟΥΤΑΛΕΣ.

Αναφερόμενη, αρχικά, στο χώρο που πραγματοποιείται η παράσταση, δεν περίμενα να με ενθουσιάσει τόσο η τοποθεσία! Οι υπεύθυνοι έχουν επιμεληθεί το χώρο με γούστο και μεράκι και το κάθε βαγόνι έχει μεταμορφωθεί σε καφέ-μπαρ, θέατρο, μουσική σκηνή…

Σχετικά με την υπόθεση της ιστορίας, αντικρίσαμε δύο μάγειρες να ταξιδεύουν προς τη χώρα της Σκέψεως με το τρένο, με απώτερο σκοπό να βρουν λύση στο ένα και μοναδικό πρόβλημα που τους ταλανίζει! Ποιο είναι αυτό; Το πριγκιπόπουλο του βασιλείου δεν βάζει μπουκιά στο στόμα και κατόπιν διαταγής του βασιλιά οι δυο μάγειρες πρέπει να ανακαλύψουν ποιο φαγητό επιθυμεί το βασιλόπουλο. Αλήθεια, η πραγματική αιτία είναι αυτή; θα την ανακαλύψετε μόνοι σας…

Οι τρεις ηθοποιοί έδωσαν το καλύτερό τους εαυτό και υποδύθηκαν πολλούς ρόλους ο καθένας. Ο Δημοσθένης Ξυλαρδιστός κατάφερε να μεταφέρει το ταμπεραμέντο του Ιταλού, ο Φοίβος Συμεωνίδης την παρορμητικότητα του Ανατολίτη και ο Φίλιππος Τσαουσέλης την αστεία -κατά τα άλλα- επιβολή του βασιλιά.
Οι ηθοποιοί κρατούν το ενδιαφέρον του κοινού αμείωτο, καθώς του επιτρέπουν να συμμετέχει στα δρώμενα, με σχόλια, με ιδέες για συνταγές και πολλά γέλια! Ελίσσονταν στη “σκηνή” και μας έκαναν να ξεκαρδιστούμε από τα γέλια!

Τα κοστούμια των ηθοποιών είναι λιτά και στην ουσία αυτό που καθορίζει την ιδιότητα του κάθε ρόλου είναι οι ερμηνείες τους και μικρά δηλωτικά αντικείμενα πάνω τους, όπως το στέμμα για το βασιλιά, ο σκούφος για το μάγειρα, τα γυαλιά για το σύμβουλο του βασιλια… Και ειλικρινά, δεν τα έχουν καθόλου ανάγκη τα ευφάνταστα σκηνικά και κοστούμια!

Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στους διαλόγους!Οι διάλογοι όχι μόνο σκορπίζουν το γέλιο, αλλά προβληματίζουν το κοινό. Μάγειρες που αναζητούν τη τέλεια συνταγή, καθένας επηρεασμένος από τη καταγωγή του! Εκφράσεις και ιδιωματισμοί που χρησιμοποιούν στο τόπο τους κάνουν τις ερμηνείες του ακομα πιο αστείες!

Όσο για τα διδάγματα, οι κειμενογράφοι της παράστασης Έμη Σίνη και Άγγελος Αγγέλου πάνε τα παιδιά ένα βήμα παραπέρα και μιλούν για τη δύναμη αυτού που εξουσιάζει, την αδυναμία του να κάνει γόνιμο διάλογο, την πίεση που βιώνουν όσοι δεν ακολουθούν τις πραγματικές τους επιθυμίες, αλλά και την ανάγκη μεταμέλειας και «αλλαγής πλεύσης»! Ένα  κείμενο που βάζει σε περισυλλογή όλους τους γονείς, ως προς τη κατεύθυνση της διαπαιδαγώγησης που ακολουθούν, σε μια άλλη ανάγνωση του έργου.
Πληροφορίες για τη παράσταση θα βρείτε εδώ.