Είδαμε την παράσταση «ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΓΗΣ» στον Πολυχώρο Πολιτισμού Αθηναΐς

Το «ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΓΗΣ» του αγαπημένου συγγραφέα μικρών και μεγάλων, Ιούλιου Βερν, παρουσιάζεται διασκευασμένο για παιδιά από την θεατρική ομάδα “Νεάπολις”.

Για όσους δεν έχουν διαβάσει το μυθιστόρημα πρόκειται για ένα μαγικό ταξίδι περιπέτειας πλούσιο σε εικόνες, περιπέτειες, και γνώσεις, το οποίο η ομάδα “Νεάπολις” εμπλούτισε με φαντασία, μουσική και τραγούδια.

Προκαλώντας (και προσκαλώντας αρκετά συχνά) τους μικρούς θεατές να συμμετέχουν ενεργά στο συναρπαστικό ταξίδι των πρωταγωνιστών στα έγκατα της γης αναζητούν τον κεντρικό πυρήνα της ζωής, μέσα από δυσκολίες, αγώνες, διλήμματα μιλώντας για τη συντροφικότητα, την περιπέτεια και την ελπίδα χωρίς διδακτικό τόνο αλλά με έμπνευση και «κάτι σαν φλόγα» –που πάντα κεντρίζει τα παιδιά (τα οποία υφίστανται αρκετό διδακτισμό σήμερα…δεν τον χρειάζονται και στο θέατρο).

Περιμένετε να δείτε μια παράσταση απλή και λιτή- πώς αλλιώς θα μπορούσε να είναι άλλωστε σε έναν τόσο μικρό σκηνικό χώρο- αλλά παρόλα αυτά γεμάτη εικόνες χάρη στο σκηνογραφικό εφεύρημα ( ας μου επιτραπεί η έκφραση) ενός μακρόστενου κουτιού που μεταμορφώνεται σε πλαγιά, σε καράβι, σε σχεδία, σε τραπέζι, σε κρατήρα αλλά και σε αποθηκευτικό χώρο …χωρίς καν να διακόπτει το όνειρο στο οποίο μας μετέφεραν οι ηθοποιοί. Ο φωτισμός επίσης βοηθά πολύ σε αυτό. Κατά τη γνώμη μου τα λιτά σκηνικά δεν αφαίρεσαν καθόλου από το μύθο και από τη μαγεία του δρώμενου.

Από εκεί και πέρα, η κίνηση των ηθοποιών φανταστική, με πολύ καλή ροή, πραγματικά δημιουργούσε την εντύπωση ότι όντως οι ηθοποιοί θαλασσοπνίγονταν, ότι όντως κατέβαιναν την πλαγιά και ότι όντως ανακάλυπταν για πρώτη φορά το παραμύθι τους..εκεί …μαζί μας. Εκτίμησα επίσης πολύ την πρωτότυπη μουσική (καθώς και το ότι τραγουδούσαν ζωντανά) και τους ωραίους στίχους, καθώς και το γεγονός ότι προσέγγισαν τα παιδιά με πολύ όμορφο και φυσικό τρόπο βοηθώντας τα να συμμετέχουν στην ιστορία.

Την παράσταση μπορούν να παρακολουθήσουν άνετα, παιδιά από 4 ετών και άνω και μπορεί να κεντρίσει το ενδιαφέρον ακόμα και πολύ μεγαλύτερων παιδιών ( όπως εγώ για παράδειγμα.. που έφυγα από την παράσταση χαρούμενη και γεμάτη αισιοδοξία!).