xanpet
Μια καθαρά αντισυμβατική μεταφορά του συγκεκριμένου έργου. Η σκηνοθεσία του Ρήγου ήταν δημιουργικότατη ωστόσο σε πολλά σημεία ήταν υπερβολική και πολλές σκηνές ειδικά στην αρχή ήταν εντελώς προς επίδειξη. Δεν χρειάζονται χειρονομίες και επιδείξεις πισινών για να μεταφέρεις τον καυγά Καπουλέτων και Μοντέγων. Επίσης οι πολλοί Ρωμαίοι οι οποίοι δε χρησίμευσαν σε τίποτα. Σεξουαλικές σκηνές οι οποίες μπήκαν καθαρά και μόνο για να προκαλέσουν. Πέρα από αυτά η σκηνοθεσία είχε πάρα πολύ έξυπνα σκηνοθετικά ευρήματα, όπως το . Οι Ρωμαίοι πολύ λίγοι, δεν απέδιδαν σχεδόν καθόλου το συναίσθημα του ήρωα και σε συνδυασμό με την πολύ κακή τους άρθρωση προσέφεραν ένα χλιαρό και αδιάφορο Ρωμαίο. Πολύ καλός ο Ιερώνυμος Καλετζάνος στον ρόλο του πάτερ Λαυρέντιου, καθώς και η Παϊταζόγλου ως Ιουλιέτα!
Θετικό της παράστασης τα εξαιρετικά σκηνικά και κουστούμια που περιλαμβάνουν και μια Alfa Romeo Giulia των 70ς .
Το καλύτερο κομμάτι νομίζω ήταν στο νεκροταφείο στο τέλος. Πολύ υποβλητικό και ιδιαίτερα ευρηματικό.
Ήταν μια ροκ εκδοχή του κειμένου του Σαιξπηρ που αν και παραδοσιακή στις προτιμήσεις μου, θεωρώ πως είχε ένα ενδιαφέρον.
Αν είστε προετοιμασμένοι να δείτε ένα εντελώς διαφορετικό ”Ρωμαίο και Ιουλιέτα” τότε σπεύσατε, οι υπόλοιποι μείνετε μακριά.
Το Δημοτικό θέατρο Πειραιά είναι ένα κόσμημα πραγματικό, υπέροχο στολίδι! Όπως και να το κάνεις, το θέαμα δεν άρμοζε στον χώρο!
