Είδαμε την παράσταση “Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού”

Ο συγγραφέας γίνεται ειρωνας, καυστικος, έως και βλασφημος, όσο μας διηγείται την τραγική και μοναχική ιστορία του πρωταγωνιστή.

Οι ατάκες του είναι αιχμηρές, το κείμενο επίκαιρο, οικείο στον θεατή. Ο δε θεατής προβληματίζεται με το γεγονός της συγκάλυψης του εγκλήματος, την αποσιώπηση του θανάτου ενός απόκληρου της κοινωνίας και διαπιστώνει κανείς ότι ο αναρχικός σιδηροδρομικός αποτελεί το εξιλαστήριο θύμα μιας κοινωνίας που παραπαίει μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.

Πέρα από τη δυναμικότητα του κειμένου, η ερμηνεία του Πάνου Βλάχου, τόσο σε απαγγελία, όσο και σε κίνηση είναι μια ευχάριστη έκπληξη, που αιτιολογεί επάξια το γεγονός ότι η παράσταση είναι sold out.