Κυριακή πρωί στον υπέροχο χώρο του Ελληνικού Κόσμου, Πειραιώς 254, Ταύρος, παρακολουθήσαμε την παράσταση « Η ιστορία του Μ. Αλεξάνδρου». Οφείλω να ομολογήσω από σχόλια και συζητήσεις την περίμενα κάπως πιο εντυπωσιακή, αλλά τελικά δεν ήταν.
Ωραίο το σκηνικό, οι ηθοποιοί, φυσικά τα κοστούμια, ψηφιακά σκηνικά απίστευτα όμορφα (που ταιριάζανε απόλυτα στα σκηνικά), αλλά ένιωθα ότι κάτι έλειπε…δεν ενθουσιαστήκανε τόσο. Τα παιδιά μου παρ’ όλο που είναι μεγάλα (10 & 9 ετών) λίγο βαρεθήκανε. Μεταφέρω την προσωπική μας εντύπωση χωρίς να θέλω να επηρεάσω κανέναν.
Επίσης παρόλο που δεν επιτρεπόταν η κατανάλωση ποτών και τροφίμων στην αίθουσα όλα τα παιδάκι κρατάγανε και από ένα σακουλάκι με φαγητό, ζητούσαν το νερό από την μαμά δίπλα, πίσω ή όπου καθόταν και αυτό λίγο προκαλούσε μια αναστάτωση.
Αλλά χειρότερες οφείλω να ομολογήσω ότι ήταν οι μαμάδες, τουλάχιστον 3 που ήταν κοντά μου την περισσότερα ώρα της παράστασης και όχι του διαλείμματος ήταν στο fb….απορώ….
Αχ έρμη παιδεία, πού να τη βρεις αν δε στην έχουν καλλιεργήσει… κι εγώ με τους γονείς τα βάζω που εξισώνουνε το θέατρο με βόλτα στο mall.
Πραγματικά, έχω παρατηρήσει κι εγώ ότι υπάρχουν μαμάδες που είναι στο FB την ώρα της παράστασης στο θέατρο ή της προβολής στον κινηματογράφο.
Φοβερή παράσταση
Θα τη δούμε σίγουρα. Ευελπιστούμε ότι δε θα έχουμε τα ηχητικά εφέ από το μάσημα ποπ κορν και τσιπς των διπλανών μας.
Στην ίδια παράσταση ήμασταν λοιπόν!
Προφανώς και οι διπλανές σου ήταν στο fb εεεεε?…..και τα παιδιά τρώγανε? Χαχαχαχα…..ας γελάσουμε και λίγο.
Προφανώς και κάνω πλάκα αλλά πραγματικά το θεωρώ τόσο γέλιο όλο αυτό με το φαγοτοπι στα θέατρα που απορώ γιατί το κάνουν? Άραγε για να μείνουν απασχολημένα τα παιδιά και να μην ενοχλούν τον γονιό ίσως….(?)….καλά λέει η φίλη μας η Elina, νομίζουν ότι βρίσκονται στο mall.
Ποσό συμφωνώ με την αναισθησία κάποιων γονιών….
τα ηχητικά εφέ από το μάσημα ποπ κορν και τσιπς ενοχλουν, χάνεις τον ειρμό της παρακολουθησης, εκνευρίζεσαι καθως προσπαθείς ν΄ακούσεις τι λένε οι ηθοποιοί μεσα από το θόρυβο της σακούλας … Απορώ γιατί όλοι σιωπούμε και ανεχόμαστε τόση βαρβαρότητα… που είναι προσβολή του συναισθήματος και της νοημοσύνης μας.. Μήπως κάποτε να αρχίσουμε να τους προσβάλουμε ώστε να δούμε .. ούτε τότε θα μαζευτούν???
Δεν διορθώνονται, δεν θα διορθωθούν ποτέ! Θα γίνουμε ρατσιστές, ψώνια και κακοί που δεν κατανοούμε ότι μόνο τα δικά τους παιδιά πεινάνε! Επίσης με αυτό που θα σας πω νομίζω σας “κέρδισα” όλους! Πέρυσι νομίζω στο “Καπλάνι της βιτρίνας” η διπλανή μου ειχε φέρει να δει την παράσταση ο γιος της, ο οποίος ήταν δύο ετών ούρλιαζε από την πείνα και στο τέλος τον θηλάσε!! Σε μια παράσταση που η κόρη μου 10 και δεν την πολύ κατάλαβε. Όμως η κυρία την επόμενη μέρα θα έλεγε στις φίλες της ότι ο γιος παρακολούθησε την παράσταση!! Ετών; 2 !
Μα αυτό μας έχει φάει, πάμε σε όλες τις παραστάσεις ανεξαρτήτου ηλικίας για να έχουμε να λέμε στον κύκλο μας πόσο θεατρόφιλοι και κουλτουριάρηδες είμαστε.
Πραγματικά αυτό το θέμα με τις ηλικίες είναι νομίζω σημαντικό. Δεν μπορεί όλες οι παραστάσεις να είναι για όλες τις ηλικίες. Θα μου πείτε: «πού ν’ αφήσω το μικρότερο παιδί μου όταν πάω θέατρο με το μεγαλύτερο;» και σας καταλαβαίνω. Αλλά και τα μεγαλύτερα παιδιά, όπως πχ η κόρη μου, παραπονιέται όταν βλέπει το χαμό με τα μικρότερα, και μου λέει: «πού μ΄έφερες ρε μαμά, εδώ είναι για μωρά…»
τα ίδια ακούω κι εγώ από τις κόρες μου….άντε να δικαιολογήσεις γιατί το παιδικό θέατρο δεν είναι για δίχρονα…
Συμφωνω απολυτα εχουμε παει σε παραστασεις που ειναι για 5+ χρονων και φερνουν παιδια 18 μηνων και 2 χρονων τι θα καταλαβουν απο το εργο; Γκρινιαζουν , κλαινε και λογικο ειναι. Μαλιστα μια φορα σε μια παρουσιαση βιβλιου μια μαμα εφερε 6 μηνων μωρο και εκλαιγε και δεν το επαιρνε να φυγει και οταν της το ειπαμε μας ειπε οτι το μωρο θελει να παρακολουθησει!!! Δεν νομιζω οτι αν καποιος εχει δυο παιδακια και το ενα ειναι μικροτερο δεν εχει πουθενα να το αφησει. Εχω 2 παιδια το ενα 7 ετων και παω μαζι του στις παραστασεις και το μικροτερο που τωρα γινεται 3 ετων το αφηνω στο συζηγο γιατι οι γιαγιαδες δεν μπορουν παντα. Για να πας ενα μικρο παιδι στο θεατρο πρεπει να βρεις παρασταση αποκλειστικα για αυτες τις ηλικιες γιατι δεν καθονται ευκολα να δουν. Πιστεψτε με υπαρχουν πολλες επιλογες ας μην τα ταλαιπωρουμε λοιπον και αυτα αλλα και τους γυρω μας
Κι εμείς γινόμαστε έξω φρενών με τα μικρότερα παιδάκια που ενοχλούν και με όσα τρωγοπίνουν και λερώνουν επίσης. Το χειρότερο όμως είναι που τρώνε και οι μισοί γονείς. Φταίνε όμως και τα περισσότερα από τα μισά θέατρα που επιτρέπουν το φαγοπότι για να βγάλουν τεράστιο κέρδος από την αισχροκέρδειά τους (π.χ.μία σοκοφρέτα δύο και δυόμισι ευρώ). Όσο για το fb τόσο τους κόβει, τέτοια παιδεία δίνουν και στα παιδάκια τους, τουλάχιστον δεν ενοχλούν ιδιαίτερα. Γιατί έχουμε πετύχει και κάποιους νευρωτικούς γονείς που μιλάνε σχεδόν μεγαλόφωνα ακατάσχετα για να εξηγήσουν στο δίχρονο και τρίχρονο παράσταση που είναι πολύ πάνω από την ηλικία τους. Τα άκρα πάντοτε είναι ενοχλητικά και βλαβερά επίσης!
Πόσο δίκαιο έχετε όλοι…
Έχω ακούσει πολύ καλές κριτικές για αυτή την παράσταση. Για να δούμε όταν πάμε τι Θα γίνει. Να μην πάρω δηλαδή την κόρη μου που είναι 5 θα βαρεθεί λέτε?