Οι διακοπές του Ιάσωνα…

Με λένε Ιάσωνα και είμαι 4 χρονών. Όταν ήμουνα πολύυυυυυυ μικρός, δηλαδή 2 χρονών, πήρα τους γονείς μου και τους πήγα διακοπές στη Νάξο. Μείναμε στον Αγ. Προκόπιο, στο ξενοδοχείο Semeli, αλλά επειδή είμαστε ζουζούνια γυρίσαμε όλο το νησί. Τώρα για το κόστος διαμονής, μιλήστε με τη μαμά μου, γιατί εγώ δεν ασχολούμαι με τα οικονομικά μας ακόμα. Το μόνο που θυμάμαι είναι κάτι δελτία κοινωνικού τουρισμού. Μάλλον φτηνά τη βγάλαμε, αν εξαιρέσετε τα εισητήρια του πλοίου.

Πέρασα φανταστικά. Τι να σας πρωτοδιηγηθώ; Να σας πω για τις φανταστικές αμμουδιές με τα κρυστάλλινα νερά; Ο Αγιος Προκόπης και η Μικρή Βίγλα ήταν οι αγαπημένες μας. Ευτυχώς, ο γυμνισμός για τα μικρά παιδιά επιτρέπεται παντού!

Να σας πω για το φοβερό φαγητό και τα μεζεδάκια στην Ταβέρνα της Αξιώτισσας; Πηγαίναμε πάντα πρώτοι και περιμέναμε να ανοίξουνε. Μετά από το παιχνίδι στην παραλία πείναγα και δίψαγα σαν λύκος!

Έκανε και πολύ ζέστη λόγω καύσωνα. Τότε ήταν που έχωσα τα πόδια μου στο νερό του σκύλου. Και σας βεβαιώνω ότι δροσίστηκα πολύ. Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί το πρόσωπο της μαμάς μου πήρε μία έκφραση αηδίας?

Εκεί έφαγα και το πρώτο μου παγωτό μαζί με τον φίλο μου το Γιαννάκη. Πολύ μεγάλο πράγμα αυτό το παγωτό! Τρώγαμε, τρώγαμε και δεν τελείωνε. Γι? αυτό δώσαμε και λίγο στα ρούχα μας και στο πάτωμα να φάνε! Έτσι για να μας βοηθήσουν να τελειώσουμε και να μην ζηλεύουν κιόλας.

Να σας πω για τα φανταστικά μπαράκια με τους δροσερούς χυμούς στη χώρα;

Βλέπαμε το ηλιοβασίλεμα και μαζί «βασίλευα» κι εγώ. Και εγώ μπορούσα να ξαπλώνω στους καναπέδες αγκαλιά με τα κουνέλια μου και να κοιμάμαι ενώ οι καημένοι οι γονείς μου, έπρεπε να μένουν ξύπνιοι χωρίς τη συντροφιά μου. Τι θυσία!

Στη Νάξο άρχισα να μιλάω καλά. Και από τότε δεν σταμάτησα.

Στη Νάξο άρχισα να αγαπάω τη θάλασσα. Και από τότε δεν έβαλα ποτέ μπρατσάκια ή σωσίβιο. Έτσι ανάγκασα τους γονείς μου να με πάνε κολυμβητήριο και τώρα έχω και μετάλλιο!

Στη Νάξο γενικώς τα πέρασα ζωή και κότα και όταν έβλεπα τα δύσκολα άραζα στο καρότσι μου. Άρχοντας! Για μας είναι η ζωή! Καλό Καλοκαίρι!

Υ.Γ. Ααα, παραλίγο να το ξεχάσω. Αν πάτε ποτέ στη Νάξο, μην ξεχάσετε να περάσετε από την Απείραθο. Είναι ψηλά στο βουνό και έχει φανταστικές ταβέρνες.