Η θεατρική ομάδα Μικρός Νότος, στο κατάμεστο θέατρο Σταθμός, στο Μεταξουργείο, παρουσιάζει τέσσερις μύθους του Αισώπου με μια διαφορετική σύγχρονη ματιά.
Οι μύθοι που είδαμε είναι: Οι δυο Φίλοι και η Αρκούδα, Η Αλεπού και τα Σταφύλια, Ο Ψεύτης Βοσκός, Το Λιοντάρι και το Ποντίκι,που όλοι έχουν ως θέμα τη φιλία. Για παράδειγμα, (για όποιον δικαίως αναρωτιέται) στο μύθο Η αλεπού και τα σταφύλια, φίλοι είναι δυο τσαμπιά σταφύλια ανεβασμένα σε μια σκάλα.
Τα κείμενα είναι δοσμένα με πολύ χιούμορ και φρεσκάδα. Χαρακτηριστικοί ήταν οι απολαυστικοί διάλογοι στον Ψεύτη βοσκό, που ανάμεσα στα άλλα ακόμα και η προφορά των ηθοποιών θύμιζε ελληνική επαρχία.
Οι αλλαγές ανάμεσα στους μύθους και οι μεταμφιέσεις γινόταν ενώπιον όλων, την ώρα που ένας από τους ηθοποιούς κρατούσε τους μικρούς θεατές απασχολημένους. Για παράδειγμα ρωτούσαν τα παιδιά τι σημαίνει να είναι κανείς φίλος και τα παιδιά πραγματικά σε πολλές περιπτώσεις έδιναν πολύ ωραίες απαντήσεις. Και μάλιστα ήθελαν πολλά να συμμετέχουν. Τα αντικείμενα των σκηνικών και των μεταμφιέσεων ήταν όλα πάνω στη σκηνή όλη την ώρα όπως άλλωστε και οι ηθοποιοί.
Οι ηθοποιοί ήταν τρεις όλοι κι όλοι, που όμως τους θαύμαζες για την όρεξη και το κέφι τους. Έπαιζαν όλους τους ρόλους και πραγματικά έδειχναν να απολαμβάνουν αυτό που έκαναν! Νομίζω πως ήταν και το μεγάλο ατού της παράστασης.
Πέραν των γνωστών, για τους ενήλικες τουλάχιστον, μηνυμάτων του Αισώπου, διδακτική ήταν και η παρουσίαση στην αρχή της παράστασης διάφορων μουσικών οργάνων, όχι και τόσο συνηθισμένων, που χρησιμοποιήθηκαν ύστερα ως ήχοι στους μύθους. Ήταν όργανα όπως γιουκαλίλι, αυλός, κουίκα, πιανίκα, μπάντζο, καζού, που μερικά εγώ προσωπικά που δεν έχω και μεγάλη σχέση δεν τα ήξερα. Η μουσική σου έμενε στο μυαλό και στο σπίτι. Σε κάποιες περιπτώσεις ήταν ήδη γνωστή και καταξιωμένη, όπως όταν οι χωρικοί έψαχναν τον ανύπαρκτο λύκο, αν θυμάμαι καλά η μουσική στο τραγούδι που τραγουδούσαν είναι από τους όρνιθες του Αριστοφάνη.
Μάλιστα τραγουδήσαμε και κάποιο από αυτά τα τραγούδια όλοι μαζί.
Απευθύνεται σε παιδιά από 3-4 ετών.
Το θέατρο είναι κοντά στο μετρό, όμως βρήκαμε εύκολα και πάρκινγκ, σχεδόν έξω από το θέατρο μάλιστα.
Όμορφη παράσταση για τα μικρότερα παιδάκια.
Εξαιρετική ομάδα
Πραγμστικά, οι ηθοποιοί το ζούσαν!
Να προσθέσω ότι μπορούσες αν ήθελες να πας στο ταμείο και αν σφραγίσεις το εισιτήριό σου, ώστε να το δώσεις σε κάποιον που δεν μπορεί να το πληρώσει για να δει την παράσταση δωρεάν. Γι΄ αυτό μην πετάξετε το εισιτήριο!