Το Σάββατο 14-1 πήγαμε στο Μέγαρο Μουσικής για να δούμε την παράσταση που παίζεται για τρίτη χρονιά με επιτυχία, τον “γύρο του κόσμου σε 80 μέρες” του Ιουλίου Βερν σε σκηνοθεσία της Τατιάνας Λύγαρη και με ζωντανή ορχήστρα φοβερών μουσικών.
Οι θέσεις δεν ήταν αριθμημένες και όλοι κάθονταν σε μικρά μαξιλαράκια και δεδομένου ότι η παράσταση ήταν μεγάλη, αυτό ήταν κάπως άβολο.
Βρεθήκαμε σε μία μακρόστενη αίθουσα, στη μέση της οποίας υπήρχε ένας χώρος σαν μεγάλη πασαρέλα, όπου εκεί κινούνταν τα εναλλασσόμενα κάθε φορά σκηνικά και οι αεικίνητοι ηθοποιοί.
Η παράσταση ήταν αρκετά καλή σε σχέση με τη μεγάλη πρόκληση και τις απαιτήσεις που το βιβλίο του Βερν απαιτούσε στη θεατρική του εκδοχή. Όλα ήταν αξιοπρεπή και συχνά εντυπωσιακά, ενώ δεν έλειψε και το χιούμορ καθώς κάποια στοιχεία του βιβλίου είχαν προσαρμοστεί στη νεοελληνική πραγματικότητα.
Υπήρχαν και κάποιες οθόνες εκατέρωθεν των πλευρών της αίθουσας, όπου υπήρχαν εντυπωσιακά video wall, που εμπλούτιζαν τα σκηνικά και βοηθούσαν τον θεατή να ταξιδέψει στα διάφορα σημεία μαζί με τους ήρωες.
Μας άρεσε η ερμηνεία του Φιλέα Φογκ αλλά πολύ καλή ήταν και η ηθοποιός που έπαιζε τον ρόλο του Πασπαρτού.
Δεδομένης της έκτασης της παράστασης, ακόμη και τα μικρά παιδιά, οριακά ίσως, αλλά την παρακολούθησαν ως το τέλος.
Σε κάθε περίπτωση, ήταν μια πολύ καλή παράσταση και διαφορετική απ’ ό,τι έχουμε δει μέχρι τώρα, τουλάχιστον για τα ελληνικά θεατρικά δεδομένα των παιδικών παραστάσεων.