ΔΗΜΗΤΡΑ
Φτάνοντας στο σταθμό του τρένου στο Μαρούσι με κυριεύει η ανυπομονησία γι αυτό που θα παρακολουθήσω. Η ιδέα μού φαίνεται πολύ ενδιαφέρουσα , να ακούσω την Ευσταθία να τραγουδάει για σημαντικές γυναίκες του 19ου και 20ου αιωνα, σε ένα νεοκλασικό σπίτι που δεν είχα ξαναεπισκεφτεί.
Φτάνοντας, αντικρύζω ενα πανέμορφο νεοκλασικό οίκημα με κήπο, σε μια πολύ ήσυχη γειτονιά. Ένας κύριος μού λέει, απλά ανοίξτε την πόρτα με το κλειδί και μπείτε. Ήδη αισθάνομαι απίστευτη οικειότητα. Ανοίγοντας, βρίσκομαι σε μια πανέμορφη σάλα-χώρο υποδοχής με έναν πανέμορφο μπουφέ-στολίδι ο οποίος πάνω του φιλοξενεί ποικίλα λικέρ, σε διάφανα μπουκάλια , θυμίζοντάς μου άλλες εποχές, πολύ πιο ανθρώπινες. Η ιδιοκτήτρια μάς χαιρετάει εγκάρδια θυμίζοντάς μου φιλόξενη οικοδέσποινα που μάς υποδέχεται στο ζεστό σπιτικό της.
Σε ένα από τα δωμάτια αυτής της οικίας κοσμήματος είναι και ο χώρος των εκδηλώσεων. Χώρος συναυλιακός, χωρίς ποτό και τσιγάρο, κάτι που ήδη με προδιαθέτει στο ότι παρακολουθείς τέχνη, απόλυτα και μόνο, χωρίς περιττά πράγματα, χωρίς αντιπερισπασμούς. Στη σκηνή, ένα πιάνο και ένα μικρόφωνο.Χρειάζονται κι άλλα;
Η Ευσταθία ξεκινάει το ταξίδι της μαζί μας με αφορμή το βιβλίο της “Γένους θρυλικού” (11 Γυναίκες, 11 Μονόπρακτα, 11 Τραγούδια). Οι ιστορίες σημαντικών γυναικών της ανθρωπότητας που άφησαν το αποτύπωμά τους στην τέχνη και την επιστήμη, δίνοντας τον δικό τους αγώνα στον ανδροκρατούμενο (τότε μόνο;) κόσμο, παρουσιάζονται μπροστά μας με έναν απίστευτο συνδυασμό. Η Ευσταθία κάποιες στιγμές μάς τις παρουσιάζει με αποσπάσματα από το βιβλίο της ενώ άλλες φορές μάς τις ερμηνεύει με απίστευτη θεατρικότητα η κα Γεωργία Δεληγιαννοπούλου, ενώ τους ανδρικούς ρόλους διαβάζει -ερμηνεύει ο κος Μανώλης Γιούργος. Η Ευσταθία τραγουδάει τα νέα της τραγούδια γι αυτές τις σημαντικές γυναίκες και η μουσική δένει με το στίχο, την ποίηση, το θέατρο και την αφήγηση τόσο μαγικά και αρμονικά…Πόσες τέχνες ταυτόχρονα ή μήπως μία είναι η τέχνη τελικά; Εκτός όμως από τα νέα της τραγούδια η Ευσταθία εμπλουτίζει τη μουσικοθεατρική αυτή εμπειρία και με άλλα δικά της καθώς και με γνωστά τραγούδια εποχής που ερμηνεύει με το δικό της μοναδικό τρόπο. Στο πιάνο συνοδεύει ο κος Οδυσσέας Κωνσταντόπουλος.
Η Ευσταθία έχει μια απίστευτη φωνή, καθάρια, που βγαίνει αβίαστα, τόσο φυσικά όσο η ομιλία της και σε συγκλονίζει. Εκτός από τη μουσική γράφει στίχους και μελοποιεί ποίηση όπως έκανε και τώρα μελοποιώντας συγκινητικά μεταξύ άλλων και το ποίημα μιας κυρίας απο τη Σύρο το οποίο είχε δημοσιευτεί στην Εφημερίδα των Κυριών. Πώς μπορούσε ποτέ να φανταστεί η Ελένη εκ Σύρου ότι μια γυναίκα απο άλλη γενιά μετά το θάνατο της θα το ανακάλυπτε, θα το μελοποιούσε και θα το ζωντάνευε; Πολυποίκιλο ταλέντο η Ευσταθία, τραγουδοποιός, στιχουργός, ερμηνεύτρια, συγγραφέας ή μήπως αυτό σημαίνει να είσαι πραγματικός καλλιτέχνης;
Το Ιδιόμελο λοιπόν μάς συστήθηκε ως χώρος Τέχνης. Και αυτό ακριβώς ζήσαμε.Βιώσαμε 80 λεπτά Τέχνης όπως αυτή υπηρετείται από τη μουσική, το Θέατρο, την ποίηση,την λογοτεχνία ακόμα και από την αρχιτεκτονική του χώρου που αυτή η εμπειρία φιλοξενήθηκε. Νιώσαμε, τραγουδήσαμε, συγκινηθήκαμε, σκεφτήκαμε και εν τέλει φύγαμε εμπλουτισμένοι. Υπάρχει καλύτερη ανταμοιβή για έναν καλλιτέχνη άραγε αν αυτό το πετυχαίνει;
Ευσταθία , Ιδιόμελο, γυναίκες του βιβλίου και των τραγουδιών (και άλλες τόσες που δεν έχουν καταγραφεί και στις οποίες σίγουρα αναφέρεστε) σάς ευχαριστούμε.Εμείς είμαστε ευγνώμονες που το ζήσαμε. Εύχομαι να το ζήσουν κι άλλοι…
