Βίκυ Κουμούτσου:”Το παιδί ζητά ένα πράγμα: αγάπη!”

Νέα παρουσία στον χώρο του παιδικού θεάτρου είναι η «κοσμογυρισμένη» Βίκυ Κουμούτσου η οποία σκηνοθετεί την παράσταση ο «Ουρανένιος» που έχει πρεμιέρα στο Θέατρο Ζίνα το Σάββατο 19 Οκτωβρίου. Ως σκηνοθέτης της παράστασης «Ουρανένιος» η Βίκυ εξηγεί τον λόγο που την συγκίνησε η ιστορία του Γιώργου Λεμπέση, ενώ ως ιδρυτής της ομάδας «Scenes και Skenes», η ίδια μας ξεναγεί στο Ντουμπάι και μας εκμυστηρεύεται ποιο είναι το κλειδί για να κατανοήσεις το παιδί ως θεατή. Θα μάθετε, επίσης, πως προέκυψε η συνεργασία με τον Γιάννη Ζουγανέλη στην μουσική της παραστασης. Όλα την συνέντευξη που παραχώρησε στο Ελαμαζι!

Δήμητρα Τσιαούση – Η παράσταση βασίζεται στο βιβλίο του Γ.Λεμπέση ο «Ουρανένιος». Τι σε οδήγησε στην επιλογή αυτή;

Βίκυ Κουμούτσου – Επιστρέφοντας στην Ελλάδα πέρυσι τον Ιανουάριο, αφιέρωσα πολύ χρόνο στο να διαβάσω ό,τι θεατρικό παιδικό έργο και παραμύθι βρίσκεται στα ράφια των βιβλιοπωλείων, έτσι ώστε να αποφασίσω ποιο θα ήταν το επόμενο θεατρικό μου βήμα. Κανένα δεν με έκανε να χαθώ στον μαγικό κόσμο του διαβάζοντάς το, αλλά και να ξεκινήσω αμέσως να φαντάζομαι τους ήρωές του να ζωντανεύουν πάνω στη σκηνή, όσο «Ο Ουρανένιος». Η γνωριμία μου μετέπειτα και με τον Γιώργο, έναν τόσο γνήσιο, υπέροχο παραμυθά, που σε κάνει συνοδοιπόρο στην φαντασία του από τα πρώτα λεπτά που μιλάς μαζί του λειτούργησε καταλυτικά για την επιλογή του έργου.

 

Δήμητρα – Θα δούμε την πλήρη μεταφορά του βιβλίου επί σκηνής ή επέλεξες συγκεκριμένα επεισόδια του βιβλίου;

Βίκυ – Το παραμύθι ο Γιώργος (σ.σ. Λεμπέσης) το έχει διασκευάσει σε θεατρικό έργο, του οποίου την ιστορία και ακολουθούμε πιστά.

 

Δήμητρα – Η Αστράφτη και η Βροντάη είναι οι δυο αλληλοσυγκρουόμενες πόλεις της ιστορίας. Πιστεύεις ότι η ζωή μας πορεύεται πάνω στις αντιθέσεις;

Βίκυ – Η ζωή μας όχι μόνο πορεύεται μέσα από τις αντιθέσεις, αλλά εξελίσσεται, σμιλεύεται, βελτιώνεται, πλουτίζει τις ψυχές και το μυαλό μας.  Οι αντιθέσεις είναι αυτές που λειτουργούν ως κινητήριος μοχλός στη ζωή μας για το παραπέρα βήμα, καλό-κακό, αρχή-τέλος, ζωή-θάνατος, συνυπάρχουν και μας πάνε παρακάτω.

Δήμητρα – Η επαφή σου με το θέατρο για παιδιά έχει τις ρίζες της στο Ντουμπάι, με την γένεση της ομάδας «Scenes και Skenes». Τι σε έχει διδάξει η παραμονή σου εκτός συνόρων σε σχέση με αυτό το είδος θεάτρου;

Βίκυ – Η παραμονή μου στο εξωτερικό και η συνεργασία μου με παιδιά από όλο τον κόσμο, με διαφορετικές θρησκείες, χρώματα, βιώματα και εικόνες με έκανε να καταλάβω πως το παιδί ζητά ένα πράγμα: αγάπη! Αγάπη μέσα από την οικογένεια του, αγάπη μέσα από τους φίλους του και τους δασκάλους του. Η αγάπη είναι αυτή που σε οδηγεί να βρεις τρόπους να έρθεις πιο κοντά και να μπεις στην ψυχή ενός παιδιού βοηθώντας την να ανθίσει. Και ένας από τους καλύτερους τρόπους για να το επιτύχεις αυτό είναι το θέατρο και ο μαγικός του κόσμος. Το θέατρο κρατά ένα μαγικό κλειδί που μπορεί να ξεκλειδώσει κάθε παιδική ανασφάλεια, ντροπή ή συστολή και να μεταδώσει στο παιδί συγκλονιστικά συναισθήματα, γνώσεις, μηνύματα και αξίες. Κι επειδή δεν παύει να είναι μια μορφή τέχνης χρειάζεται φαντασία. Και όπως έχει πει και ο Αϊνστάιν η φαντασία είναι πιο σημαντική από τη γνώση. Αφήστε τα παιδιά να γνωρίσουν το θέατρο. Τι καλύτερο από το να τα βλέπετε γεμάτα ζωντάνια, ενθουσιασμό και με ένα τεράστιο χαμόγελο δημιουργίας στα πρόσωπά τους;

Δήμητρα – Ποιο είναι το βασικό μήνυμα/μηνύματα που επιδιώκεις να μεταφέρεις στους θεατές;

Βίκυ – Πως η πραγματοποίηση ακόμα και των πιο τρελών μας ονείρων μπορεί να γίνει εφικτή μέσα από τη συλλογική προσπάθεια. Πως μπορούμε, τελικά, να έχουμε έναν κόσμο ειρηνικό και όμορφο και αν προσπαθήσουμε όλοι μαζί γι’ αυτό τότε η χαρά μας πολλαπλασιάζεται, τα αγαθά που μοιραζόμαστε μας δίνουν ένα αίσθημα πληρότητας και μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους.

Πέρα όμως από τα παραπάνω μηνύματα, που λειτουργούν ως καλές αφορμές για συζήτηση μεταξύ γονέων και παιδιών, θα ήθελα να σταθώ και σε κάτι άλλο εξίσου σημαντικό, για μένα ως σκηνοθέτη-παιδαγωγό, που είναι η ψυχαγωγία των παιδιών, με τη σημασία της λέξεως: η αγωγή της ψυχής τους. Δηλαδή, τα παιδιά να έρθουν σε επαφή με ένα πνευματικό έργο, που θα τα μορφώσει πνευματικά και αισθητικά και θα τα κάνει να ευχαριστηθούν την ώρα τους στο θέατρο, μέσα από την όμορφη ιστορία μας, τα τραγούδια και το χορό.

Δήμητρα – Ποια σημασία προσδίδεις στην έννοια του Ουρανού, στην παράσταση; Και τι αξία δίνεις εσύ στον Ουρανό;

Βίκυ – Ο «ουρανός» μπορεί να είναι οτιδήποτε όμορφο επιθυμεί ο άνθρωπος να έχει στη ζωή του και προσπαθεί καθημερινά να το κατακτήσει ή, αν ήδη το έχει, να μην το χάσει. Ο «ουρανός» μέσα μας μπορεί να λειτουργήσει λυτρωτικά και απελευθερωτικά, όταν η διαχείρισή του γίνεται με σύνεση και σεβασμό προς τον εαυτό μας και προς τους άλλους. Όταν αυτή η ισορροπία χαθεί, τότε μπορεί να λειτουργήσει ως μοχλός που μας εγκλωβίζει σε ένα κυνηγητό ανθρώπων και συναισθημάτων, με αποτέλεσμα όχι μόνο ο «ουρανός» να αρχίζει να μαυρίζει και να αραχνιάζει, αλλά και να οδηγεί τον ίδιο τον «ουρανό» να μας εγκαταλείψει.

Η αξία που δίνω στα «ουρανένια» πράγματα στη ζωή μου είναι πολύ μεγάλη και προσπαθώ να στέκομαι με σεβασμό απέναντι τους, με αγάπη, κατανόηση και βάζοντας στην άκρη μικροεγωισμούς, προσπαθώντας να κρατάω τις «αράχνες» στη γωνία!

 

Δήμητρα – Δεν μπορώ να μην σχολιάσω την συμβολή του Γιάννη Ζουγανέλη στην μουσική της παράστασης. Πώς προέκυψε η συνεργασία σας;

Βίκυ – Με τον Γιάννη γνωριζόμαστε μέσα από τη δουλειά αρκετά χρόνια και πάντα θαύμαζα το πόσο ταλαντούχο πλάσμα είναι, την οξύτητα της σκέψης του, αλλά και το μικρό παιδί που έχει μέσα του και τον κάνει να προσεγγίζει τα πάντα με τόσο κέφι, αυθεντικότητα και πάθος. Πρώτη φορά δουλέψαμε μαζί πάνω σε ένα παιδικό έργο που ανέβασα στο Dubai πριν τρία χρόνια και με κέρδισε αμέσως ο επαγγελματισμός του και η πρόθεση του να βοηθήσει μία θεατρική ομάδα τόσο μακριά από την Ελλάδα. Η απόφαση να δουλέψω με τον Γιάννη όταν επέστρεψα ήταν μονόδρομος!

 

Πληροφορίες για την παράσταση μπορειτε να δείτε εδώ, ενώ για κράτηση εισιτηρίων πατήστε εδώ.