Γράφει η Αγγελική Καλέμη
ΤΗΛΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ: Δάσκαλοι & Καθηγητές στέλνουν το δικό τους μήνυμα – Ι WILL SURVIVE!
Οι γονείς σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, το σύστημα μετέωρο, οι μαθητές μπροστά σε οθόνες κάνοντας loading προσπάθειες και οι Δάσκαλοι και οι Καθηγητές; Tι έχουν να μας πουν…
Οι περισσότεροι διατυπώνουν την ίδια κοινή ανησυχία και φόβο: Η τηλεκπαίδευση μπορεί εύκολα να απαξιώσει την εκπαιδευτική διαδικασία και το σχολείο γενικότερα στη συνείδηση των παιδιών.
Αξίζει να τις ακούσουμε:
Μαρία Ηλιάδου, Δασκάλα Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης,
Η χρονιά αυτή είναι διαφορετική και το ξέραμε όλοι από την αρχή. Η τηλεκπαίδευση έχει τους δικούς της κανόνες και σε έναν βαθμό αποκλείει την αλληλεπίδραση και την τριβή και μαζί της όσα θα μπορούσαμε να διδάξουμε μέσα στην τάξη. Προσαρμοζόμαστε όμως όλοι γρήγορα!
Με καλή διάθεση, υπομονή και πνεύμα συνεργασίας θα μπορέσουμε να τα καταφέρουμε και με αυτό τον τρόπο!
Κατερίνα Ουνανιάν, Καθηγήτρια Γαλλικών,
Η πανδημία έφερε τα πάνω-κάτω στην εκπαίδευση κ τη διαδικασία του χτισίματος της γνώσης. Η προσαρμοστικότητα μας στις νέες συνθήκες είναι ένα life lesson που λαμβάνουμε όλοι. Το κλειδί της επιτυχίας σε αυτή την επαγγελματική πρόκληση είναι η διατήρηση της σχέσης δασκάλου – μαθητή, που έχει πληγεί βαρύτητα.
Προσωπικά, προσπαθώ να τους δώσω διάφορα κανάλια επικοινωνίας μαζί μου και τους ενθαρρύνω να εκφράζονται ακόμα και έτσι , ιδιαίτερα στους πιο διστακτικούς. Το θετικό της τηλε- εκπαίδευσης είναι η απουσία της μάσκας. Η βλεμματική επαφή μέχρι σήμερα δεν ήταν αρκετή για να εκφράσει συναισθήματα ,άγχη και αγωνίες των παιδιών.
Κατερίνα Αρουτσίδη, Δασκάλα Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης
Σε αυτή τη φάση, ο στόχος δεν είναι αποκλειστικά μαθησιακός. Πρωτίστως πρέπει να βοηθήσουμε τα παιδιά να συνεχίσουν τη σχολική καθημερινότητά τους και τα μαθησιακά τους καθήκοντα. Είναι δική μας δουλειά, να αξιοποιήσουμε το δικτυακό τρόπο ώστε να κάνουμε το παιδί να ακολουθήσει το δρόμο της μάθησης και να του δώσουμε συναρπαστικούς λόγους για να συνεχίσει να προσπαθεί.
Σήμερα, οφείλουμε να σχεδιάσουμε το μάθημα με τρόπο που να προσκαλεί το παιδί και όχι να το βρίσκει σαν μια τυπική ανιαρή υποχρέωσή του.
Το δυστύχημα, είναι ότι χάνουμε πολύτιμο έδαφος από την εκπαιδευτική διαδικασία και από την ουσιαστική επαφή με τους μαθητές. Βοηθοί και αρωγοί μας αυτή την περίοδο είναι μόνο οι γονείς, γι αυτό χρειαζόμαστε ένα ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας και υποστήριξης τους.
Κωνσταντίνα Ούτσα , Φιλόλογος,
Η φετινή σχολική χρονιά δεν θυμίζει ό,τι ξέραμε. Δυστυχώς, τα παιδιά έχουν αλλάξει, διακρίνω μια κόπωση, αισθητή μείωση ενδιαφέροντος και απόρριψη. Η εφηβική κοινωνικότητα και ορμή δεν περιορίζεται τόσο εύκολα αλλά η διάθεση έχει αλλάξει.
Προσπαθώ οι τηλε – εισηγήσεις μου να είναι σύντομες για να μην κουράζονται οι μαθητές και αρχίσουν να φεύγουν ουσιαστικά από την πλατφόρμα μας. Προτιμώ μεθόδους call to action, για να τους κεντρίσω το ενδιαφέρον. Με βοηθάει να έχω προετοιμάσει κάποιες ερωτήσεις παρακίνησης ή play role games.
Το time management ή η διαχείριση χρόνου είναι μία δεξιότητα που μπορούμε να εξασκήσουμε μέσα στη δίνη της καραντίνας. Ένα καλά δομημένο καθημερινό πρόγραμμα, σε ένα planner ή ημερολόγιο εκπαιδεύει τους μαθητές να οργανώσουν το διάβασμά τους αλλά και τις δραστηριότητές τους. Ίσως κάτι θετικό για να μείνει.
Αθανασία Παπαναγιώτου, Δασκάλα Α/βάθμιας Εκπαίδευσης,
Τα παιδιά χρειάζονται περισσότερο από ποτέ πολλά «μπράβο»! Χρειάζονται υποστήριξη, ενθάρρυνση και ενίσχυση της αυτοπεποίθησης τους για να μην χάσουν την όρεξη και το ενδιαφέρον τους.
Αυτή τη περίοδο, αξίζουν και έχουν ανάγκη έναν έπαινο για την προσπάθειά τους και την προσαρμοστικότητά τους στη σκληρή για αυτούς πραγματικότητα.
Μη ξεχνάμε πόσα εως σήμερα δεδομένα ανατράπηκαν στη ζωή τους!
Μαίρη Κουτρουμάνου, Δασκάλα ΣΤ’ τάξης
Όλα μπορούν να ξεπεραστούν εκτός από το εμπόδιο της ανισότητας. Δυστυχώς, υπάρχουν μαθητές που δεν έχουν τεχνολογικό εξοπλισμό ή προαπαιτούμενα γι αυτό το μοντέλο της εκπαίδευσης , κάτι που αυτόματα τους οδηγεί σε διαφορετικές προσλαμβάνουσες και ευκαιρίες.
Το θέμα της ελεύθερης δωρεάν εκπαίδευσης είναι για εμένα , ένα ζήτημα που όλοι μας από όποια θέση και αν βρισκόμαστε και με όποια μέσα διαθέτουμε οφείλουμε να λύσουμε.
Με καλή διάθεση ,αισιοδοξία και αλληλεγγύη είμαι σίγουρη πως όλοι μαζί θα τα καταφέρουμε. Να είμαστε όλοι δίπλα στα παιδιά μας , να τα ακούμε με αγάπη και υπομονή…μας χρειάζονται περισσότερο από ποτέ .
Κλείνοντας, το ELAMAZI στηρίζει το έργο τους και εύχεται σύντομα ξανά όλοι στις τάξεις…
Μείνετε συντονισμένοι, έρχεται Part 3 όπου μαθητές παίρνουν τον λόγο….
1 Comments
Leave a Reply