Δύο μέρες προβληματίζομαι για το πως θα εκφραστώ για την παράσταση «Ότι…τίποτα» που είδα τη Δευτέρα με προσκλήσεις από το αγαπημένο elamazi.gr…
Θα προσπαθήσω να είμαι λακωνική για να μη κουράσω.
Στα θετικά της παράστασης έχω να σχολιάσω:
– Το σκηνικό, ένα πολύ ωραίο ξύλινο σπίτι με πλήρη διακόσμηση. Καθόλου «φτωχό» θα έλεγα
– Την απίστευτη φωνή της Σοφίας Κουρτίδου η οποία πραγματικά με εντυπωσίασε. Στην αρχή της παράστασης έκανε ένα δικό της νούμερο -χωρίς μουσική, αλλά με ένα dj set- και έδωσε μια φοβερή δεκάλεπτη παράσταση με τις φωνητικές της ικανότητες παρέα με μια κονσόλα DJ.
– Την καλή διάθεση και χημεία του σχήματος. Συνέβαιναν διάφορα ευτράπελα αλλά όλα αντιμετωπίστηκαν με το γέλιο και την ευθυμία. Μου άρεσε αυτό.
Στα αρνητικά της παράστασης θα βάλω τα ακόλουθα:
– Την καθυστέρηση έναρξης της παράστασης η οποία ήταν προγραμματισμένη για τις 20.15μμ και ξεκίνησε λίγο πριν τις 21.00μμ έχοντας μας όλους όρθιους να περιμένουμε.
– Την τρομερή καθυστέρηση λήξης της παράστασης, αφού η διάρκειά της οριζόταν στα 100’ χωρίς διάλειμμα, αλλά τελικά τελείωσε στις 23.30μμ το βράδυ με συνολική διάρκεια 2,5 ώρες! (Τα είδα όλα!!)
– Ένιωσα μια όχι και τόσο επαγγελματική στάση και σεβασμό προς το κοινό, αφού οι ηθοποιοί κάποιες στιγμές έκαναν λες και έπαιζαν για πάρτη τους, έκαναν αστειάκια μεταξύ τους, «πλακίτσα» κτλ αλλά ακόμη και ο εικονολήπτης έσβησε τα φώτα (!) ο μουσικός ψιλοαυτοσχεδίασε κτλ. Γενικά, διέκρινα μια όχι και τόσο επαγγελματική στάση.
Η υπόθεση με είχε προσανατολίσει ότι θα έβλεπα μια παρέα τεσσάρων ατόμων να κάνει πλάκα μεταξύ τους, αντ’ αυτού, έβγαιναν αρχικά ένας – ένας, έκανε ο καθένας το νούμερό του και μετά ζευγάρια και στο τέλος, η τελευταία σκηνή ήταν αυτή και μόνο που τους έβλεπες όλους μαζί. Όπου και σ’ αυτή τη σκηνή σου εξηγούν τι παρακολουθούσες τις τελευταίες 2 ώρες (για μέχρι τότε αναρωτιόσουν «που το πάει ο δημιουργός?»
Η κεντρική ιδέα ήταν ότι δεν με ενθουσίασε, γέλασα σε μερικά σημεία της παράστασης αλλά μέχρι εκεί. Δεν το απόλαυσα, περίμενα να τελειώσει.
Ευχαριστούμε για την ειλικρινή σας κριτική..
Είναι κουραστική μία παράσταση που διαρκεί τόση πολλή ώρα, θα πρέπει να είναι αριστούργημα για να σε κρατήσει, η ορθοστασία, οι καθυστερήσεις σε συνδυασμό με μια κουραστική μέρα μπορούν να επηρεάσουν την ψυχολογία μας, συχνά και την κρίση μας, αν και γενικά η κριτική σας φαίνεται πολύ αντικειμενική.