Φοβερα τα «Χτυποκάρδια στο θρανίο»!!!

Πριν από λίγες ημέρες παρακολούθησα την παράσταση «Χτυποκάρδια στο θρανίο» σε διασκευή και σκηνοθεσία του Λάκη Λαζόπουλου στο Θέατρο Ήβη (Σαρρη 27,Αθήνα).

Αν και δεν είμαι φανατική του ελληνικού κινηματογράφου – και ειδικά της Αλίκης Βουγιουκλάκη- δηλώνω πως παρακολούθησα την παράσταση χωρίς να γνωρίζω συγκεκριμένες σκηνές και ατάκες της original ταινίας και μπορώ να πω ότι έφυγα κατενθουσιασμένη! Ο Λ. Λαζόπουλος, ως σκηνοθέτης, έκανε πολύ καλή δουλειά. Έδωσε ένα φρέσκο αποτέλεσμα στην παράσταση. Λάτρεψα τα βιντεοσκοπημένα σκετσάκια που απεικονίζονταν στον τοίχο της σκηνής και έδιναν –πολύ έξυπνα- το αποτέλεσμα ενός πλούσιου σκηνικού χωρίς αυτό να έχει σχεδόν το παραμικρό!

Η Κατερίνα Γερονικολού ήταν ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ στην ερμηνεία της Λίζας Πετροβασίλη. Σκέρτσο, νάζι και χάρη τόσο όσο, ώστε να μη θεωρηθεί υπερβολική.
Ο Ορέστης Τζιόβας πολύ καλός, έδωσε μια προσωπική πινελιά στο ρόλο του Δημήτρη Παπαδόπουλου.
Για τη Σοφια Βογιατζάκη δε, δεν έχω λόγια. Ο ρόλος της Τασίας της πάει πολύ. Γελάσαμε πολύ με την τρέλα της!
Εξαιρετική βρήκα και τη Μάρω Κοντού στο ρόλο της κυρίας Διευθυντού. Ο Κ. Βουτσάς δεν μπορώ να πω ότι μου άρεσε αφού συχνά μπέρδευε τα λόγια του, αν και του το συγχωρούμε λόγω του θρύλου του.

Εν κατακλείδι, είναι μια από τις καλύτερες θεατρικές παραστάσεις της σαιζόν. Αξίζει πραγματικά να τη δείτε.

Λίγα λόγια για την παράσταση:

Όλοι γνωρίζουν και αγαπούν την ιστορία της μαθήτριας, που όταν μία μέρα είναι αδιάβαστη, προσποιείται την άρρωστη για να αποφύγει το σχολείο. Ο γιατρός που καλείται από τους ανήσυχους γονείς της να την εξετάσει, πείθεται να μην αποκαλύψει το ψέμα της, αλλά την ερωτεύεται και πολύ σύντομα παντρεύονται. Ο γάμος τους και ο μήνας του μέλιτος είναι ονειρικοί αλλά πολύ σύντομα η Λίζα νοσταλγεί το σχολείο και τις συμμαθήτριές της και έτσι αποφασίζει να επιστρέψει κρυφά στα θρανία…